Oblivion [Snowynight]

Onderwerp: Oblivion [Snowynight] ma 25 nov 2013 - 20:55

Featherleaf beet op haar lip terwijl ze aarzelend naar de doorntunnel keek die de ingang was van het kamp. Vlug keek ze nog eens achter zich, het Shadowclan kamp rond, om zeker te maken dat ze niemand in de weg stond, en liet haar blik met een beverig zuchtje weer vallen op de kampingang. Ze was hier nu al een paar dagen, maar het leek niet te wennen. Niemand leek haar echt op te merken, en ze durfde zelf niemand aanspreken. Op haar eentje was ze wel al eens buiten het kamp geweest, maar nooit ver genoeg om prooi tegen te komen. En omdat ze zelf niets kon bijdragen aan de prooistapel, voelde ze zich schuldig, en wou ze niet veel eten. De crèmekleurige poes zag er mager uit, hoewel haar lange vacht dat voor een deel maskeerde. Ondertussen waren haar pootkussentjes bijna genezen, maar de plek op haar rechterflank, waar haar haar voor een deel weggeschroeid was in de brand, was nog duidelijk zichtbaar. Featherleaf beet nog eens op haar lip en stapte toen onzeker het kamp uit. De dennennaalden onder haar pootkussentjes lieten haar geluidloos lopen, maar ze had echt geen flauw idee hoe ze in dit gebied een prooi zou kunnen vangen. En de dennenbomen... het was zo anders dan het bloesembos van vroeger, ze vond het er donker en dreigend uitzien. Hier kon je niet vanuit de bomen jagen. Maar de poes had nooit iets anders gekend. Hoe ging ze het hier ooit gewoon raken? Hoe kon ze nu haar hele verleden van zich afschudden en gewoon een Shadowclan kat worden? Ze voelde tranen opwellen bij de gedachte, maar probeerde ze verwoed weg te slikken. Niemand had er baat bij als ze nu zou gaan janken. Featherleaf richtte haar aandacht op het bos rond haar. Hoewel het Greenleaf was, zorgde de schaduw van de bomen ervoor dat het redelijk koel bleef. Onzeker begon ze te lopen, tussen de dennen door. De poes probeerde zich te focussen op wat ze hoorde en rook, in plaats van op de gedachten die ze nu al die dagen probeerde te verdringen. Zonder ze het merkte, kwam ze aan de rand van het bos. Daar haalde ze geschokt adem bij wat ze zag. Een moeras? Meteen voelde Featherleaf een diepe afkeer van de plaats. Met haar lange vacht had ze nooit van water gehouden, en nu bestond de helft van haar territorium uit moeras? Ze dwong zichzelf te gaan zitten, en overkeek het gebied, nog steeds met geschokte blik.

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] wo 27 nov 2013 - 19:23

Eventjes trok Snowynight met een vies gezicht haar sneeuwwitte voorpoot op. Nou ja, zo wit was hij op dit moment niet, nu ze vol in de zwarte drek gestapt was. Maar goed, dat hoorde nou eenmaal bij haar territorium en ze was er ondertussen wel redelijk aan gehecht en gewend. Ze had in ieder geval de kikker waarop ze gejaagd had gevangen en dat was een victorie op zich. Met hun springerigheid was het immers moeilijk om ze soms te vangen. Het was het dus waard wat haar betrof. Ze boog haar kopje om het kille reptiel op te pakken en klemde het tussen haar kaken. Genoeg geweest voor vandaag, tijd om terug te keren naar het kamp en te genieten van een welverdiende rust. Ze rekte zich nog eventjes een rustig uit en maakte nog even een mentale notitie om haar poot te wassen in de stroom, de rest van de modderplekken kon ze zelf wel eruit krijgen. Dit was het jammerre aan haar sneeuwwitte pels. Bij haar broer, Nightspark, zag je de plekken nauwelijks, maar bij haar stak het scherp af. Maar toen zag ze nog een andere lichte pels in het donkere van het moeras, iemand die ze niet herkende. Was het niet éen van de Skyclan katten? Wat behoedzaam liep Snowynight naar de poes toe, een licht nerveuze blik in haar ogen. Ze kende de poes immers niet en had geen idee of ze de Skyclan katten kon vertrouwen of niet. Waar lag hun loyaliteit? Bij Shadowclan? Of bij de Skyclan? Maar goed, de poes zag er niet bepaald gelukkig uit, eerder geschokt, dus Snowynight voelde zich toch verplicht om haar aan te spreken. Ze legde voorzichtig haar kikker neer en hield haar kop vervolgens wat scheef, proberende de blik te vangen van de crème kleurige poes. "Zeg.. Gaat het wel..?" Vroeg de poes vervolgens. "Ik.. ik ben Snowynight trouwens," stelde ze zich daarna onhandig voor, om maar ietwat een handvat te geven voor het gesprek en om aan te geven dat ze het niet kwaad bedoelde.

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] wo 27 nov 2013 - 20:46

Plots bemerkte Featherleaf een wit figuurtje, dat haar richting leek uit te komen. Onzeker keek ze naar haar poten, te verlegen om de kat aan te kijken die op haar afkwam. Even voelde ze een lichte paniek opkomen in haar binnenste, maar vermande zich. Het was gewoon een Shadowclan warrior, hield ze zichzelf voor, niets om zich zorgen over te maken. Ze was nog steeds niet gewend aan het idee om de Shadowclan katten nu te zien als bondgenoten, als familie. Waarom had ze in Starclan's naam Shadowclan gekozen, en had ze niet gewoon haar Clan gevolgd naar Thunderclan? Voor het eerst liet ze de gedachte toe in haar hoofd, en het zorgde ervoor dat een golf van angst haar overspoelde. Wat als ze de foute keuze had gemaakt? Wat als ze nooit zou kunnen wennen aan Shadowclan? Onmerkbaar schudde Featherleaf haar hoofd, ze wilde er niet aan denken, wetend dat ze zich enkel maar nog meer miserabel zou gaan voelen. Plots merkte ze dat de witte poes voor haar stond en met schuchtere blik keek ze op, niet zeker wat te zeggen of doen. Maar gelukkig nam de Shadowclan kat het initiatief. "Zeg.. Gaat het wel..?" Vroeg de poes vervolgens. "Ik.. ik ben Snowynight trouwens." Of het met haar ging? Ze had er eigenlijk nog niet over nagedacht. Alles was gewoon als een waterval op haar af komen stormen, de verwoesting van het Skyclan gebied, het verdelen van Skyclan. Ze was bang om de gevoelens toe te laten die die gebeurtenissen veroorzaakt hadden. Dus glimlachte Featherleaf enkel voorzichtig naar de poes voor haar. 'Ja, het gaat best', mauwde ze, proberend om overtuigend over te komen. Nu pas zag ze dat Snowynight een kikker had gevangen, en haar poten besmeurd waren met modder. 'Ik had alleen... geen moeras verwacht', mauwde ze zachtjes, terwijl ze haar azuurblauwe ogen liet afdwalen. Ze was hier niet goed in, een normaal gesprek voeren. Plotseling besefte ze dat ze zich nog niet had voorgesteld, en een blos van schaamte verscheen op haar wangen. 'Oh, het spijt me, ik ben Featherleaf. Aangenaam', ratelde de poes, met een klein, verontschuldigend glimlachje. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Moest ze nu altijd zo onhandig doen? Wat moest Snowynight nu wel van haar denken?

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] do 28 nov 2013 - 18:22

Met een nieuwsgierige, maar toch wel ietwat schuchtere blik in haar ogen keek Snowynight naar de poes en hield haar kopje wat vragend scheef, afwachtende. Je wist het niet, net zoals meer katten in haar clan wist ze niet goed wat ze met deze nieuwe clanleden aan zou moeten. Natuurlijk moesten ze zich welkom voelen en daar deed Snowynight ook wel haar best voor, maar konden ze ooit echte Shadowclanners worden? Snowynight, ondanks dat ze het optimistisch in probeerde te zien, had ook haar twijfels. Shadowclan gebied verschilde immers heel erg van het SkyClan gebied.
Snowynight zuchtte wat opgelucht toen de poes zei dat het wel ging. "Oh, mooi zo." Miauwde ze met een voorzichtige glimlach, "Ik was even bang dat er wat ergs aan de hand was." Gaf ze vervolgens toe. Ze lachte wat onschuldig en ietwat beschaamd toen de Skyclan poes over het moeras begon. Ja, erg charmant was het absoluut niet, wat kon ze er anders op zeggen? Ze haalde haar schouders ietsjes op. "Niet echt iets om over op te scheppen, niet?" Miauwde ze, met een voorzichtige glimlach op haar gezicht. "Vind ik in ieder geval... Maar goed, het volstaat, de Shadowclan is sterk en we zijn trouw aan elkaar." Miauwde ze vervolgens, haar borstkas iets vooruit stekende om haar woorden kracht bij te zetten. De Skyclan poes moest niet denken dat de Shadowclan zwak was ofzo. "En aangenaam kennis te maken, Featherleaf." Miauwde de poes met haar kop beleefd gebogen. "Als je ooit vragen hebt of iets dergelijks, je mag ze altijd stellen." Miauwde ze maar met een voorzichtige maar vriendelijke glimlach. "Ik bijt niet, hard dan." Miauwde ze, een poging tot een lichte vlaag humor aan het gesprek te brengen. "Of als je ooit vragen hebt over de jachttechnieken ofzo... Ik ben zelf ook niet een groot getalenteerd jager, maar.. tja." Ze lachte wat nerveus toen ze in de knoop kwam met haar woorden en keek daarna even weg. Tja, wat viel er te zeggen? Ze had zichzelf weer eventjes in de nesten gepraat voor haar gevoel, door in de knoop te komen met haar woorden. Sociaal was ze zelf ook niet de handigste...

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] do 28 nov 2013 - 20:59

Featherleaf voelde zich ongemakkelijk onder de onderzoekende blik van Snowynight, dus staarde ze maar wat naar haar poten. De poes voor haar zuchtte, en ze keek met onzekere blik op. Maar de voorzichtige glimlach van Snowynight deed haar op haar gemak voelen, of toch een beetje, en ze ging wat meer rechtop zitten. "Oh, mooi zo. Ik was even bang dat er wat ergs aan de hand was." De woorden maakten een maalstroom aan emoties los. Natuurlijk was er iets ergs aan de hand! Ze was het gebied dat ze al heel haar leven kende kwijtgeraakt, haar leider was naar Starclan vertrokken en haar hele Clan was uiteen getrokken. Een diepe pijn nestelde zich in haar borst, wetend dat het nooit meer zou zijn zoals vroeger. Ze was niet altijd zo gelukkig geweest in Skyclan, maar ze had ten minste geweten waar ze aan toe was. Haar onwetendheid over Shadowclan beangstigde haar, hoewel ze op het moment van haar keuze gedacht dat ze er goed aan zou doen, een nieuwe start maken. Nu was de poes daar niet meer zo zeker van. Met een onmerkbaar zuchtje schudde ze de gedachten weg en richtte zich weer op het gesprek. "Niet echt iets om over op te scheppen, niet?" Featherleaf wierp nog een onopvallende blik op Snowynight's niet meer zo witte poten. De poes was ook aan het moeras gewend geraakt, waarom zijzelf dan niet? Maar het was wel een opluchting om te weten dat houden van moeras geen vereiste was voor Shadowclan. "Vind ik in ieder geval... Maar goed, het volstaat, de Shadowclan is sterk en we zijn trouw aan elkaar." Featherleaf deed een klein stapje achteruit bij de kracht van haar woorden. Dacht Snowynight nu echt dat zij Shadowclan zwak vond? Maar ze had geen idee hoe ze hierop moest reageren, dus ging de crèmekleurige poes gewoon weer zitten en sloeg haar staart om haar poten. Er brak een glimlach door op haar gezicht toen Snowynight aanbood om op haar vragen te antwoorden en haar wat jachttechnieken te leren. 'Dankjewel, dat zal ik onthouden', mauwde Featherleaf, terwijl ze even dankbaar knipperde met haar ogen. Misschien waren de geruchten toch niet waar, dat Shadowclan katten kil en meedogenloos waren. Snowynight leek haar heel aardig. En ze leek tactvol genoeg om Skyclan niet op te brengen. Ze had niet het gevoel dat ze daar al kon over praten. Plots schoot haar iets te binnen. 'Ik vroeg me af...', begon ze aarzelend, 'Jagen jullie hier ook vanuit de bomen? En welke prooi vangen jullie meestal? En wat is er nog in jullie territorium? Ik bedoel, ik heb enkel nog maar het dennenbos en het moeras gezien...' Onmerkbaar was ze naar voren gaan leunen en met een verontschuldigend glimlachje ging ze weer rechtzitten. 'Het spijt me, Het is gewoon... allemaal zo nieuw', mauwde ze, nog steeds licht glimlachend.

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] do 28 nov 2013 - 22:02

Snowynight stapte wat ongemakkelijk naar achter, niet zeker wetende wat ze nog tegen de lichtgekleurde poes kon zeggen. Ze was sowieso al slecht op het sociale vlak dus ook nog eens tactvol zijn was dus helemaal een 'leuk' iets voor haar. Maar toch, haar initiële bezorgdheid had haar in dit gesprek gegooid, nu zat ze er ook aan vast, niet? Gelukkig voor haar, en waarschijnlijk ook voor Featherleaf, brak het ijs ietsjes toen ze had aangeboden de poes wat te helpen met het insettelen in Shadowclan. Een opluchting voor haar, want ze vond het gesprek met de seconde ongemakkelijker worden hiervoor, tot op het punt dat ze zich afvroeg of het wel goed was geweest om de crèmekleurige poes aan te spreken. Maar toen kwam de vragen waterval dan ook. Bomen? Echt? Bomen? Snowynight's oren gingen wat achteruit en ze haalde huiverig adem. Ze had een hekel aan hoogtes, jagen uit de bomen was voor haar dan ook not-done. Maar toch, ze zou de vragen zo goed mogelijk beantwoorden. "Jagen vanuit de bomen is niet helemaal... mijn ding.. Laten we maar zeggen," Miauwde ze wat ongemakkelijk, niet comfortabel met het toegeven van haar eigen angst voor hoogtes. "Sommige katten kunnen hier klimmen, anderen weer totaal niet. Ik kan het wel, maar ik doe het zelf liever niet." Legde Snowynight uit. De poes glimlachte wat voorzichtig en sprak daarna verder. "We jagen hier op allerlei dingen, vogels, reptielen zoals kikkers, muizen, waterratten..." Haar stem dwaalde wat af, "Als we echt in voedselnood zitten, halen we nog wel eens ratten uit de kraaienplaats, maar dat eigenlijk liever niet. De kraaienplaats vind ik zelf ook niet zo prettig, het is door tweebeners gemaakt enzo... Dat is ook meteen iets wat in ons territorium zit. Verder hebben we nog de meertjes, dat is mijn favoriete plek, ik was daar ook meestal mijn poten." Eventjes viel Snowynight bedenkelijk stil. "De grootste boom, misschien wel interessant voor je, is de Burnt Sycamore, deze boom is verbrand, maar heel erg groot dus." Eventjes viel ze stil, zich beseffende hoeveel ze nu eigenlijk gesproken heb. "Sorry.. Een beetje een grote waterval aan antwoorden." Miauwde ze, Featherleaf's verontschuldiging beantwoordende met haar eigen.

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight] za 30 nov 2013 - 16:19

Featherleaf's azuurblauwe ogen verduisterden even toen ze de oren van de witte poes naar achter zag gaan. Had ze iets verkeerd gezegd? Koortsachtig ging ze haar woorden na, maar bemerkte niets beledigend of uitdagend op. Misschien was Snowynight overweldigd door haar vragen? Maar ze had zelf voorgesteld om ze te beantwoorden... Wat nog niet betekende dat ze het ook gemeend had. Inwendig slaakte Featherleaf een diepe zucht. Ze was hier nog maar net, en nu al had ze een slechte indruk gemaakt. Een zacht bonzend gevoel achter haar oogleden liet merken dat er niet meer veel voor nodig zou zijn om haar te laten huilen, en de poes haatte zichzelf erom. Om het zelfvertrouwen dat ze nooit gehad had, haar angst om iemand aan te spreken. Ze was het beu, wilde opnieuw beginnen. Maar dat ging van de ene dag op de andere, en dat had Featherleaf nu wel gemerkt. En nu zat ze hier vast, in Shadowclan, terwijl ze zichzelf gek maakte door de hele tijd alleen te zijn en tegen geen kat iets zeggen. Snowynight's stem rukte de poes uit haar gedachten en Featherleaf knipperde de tranen weg die achter haar oogleden brandden. Met quasi geïnteresseerde blik keek ze de Shadowclan poes aan, maar merkte dat ze toch elk woord zorgvuldig in zich opnam. Ze maakte een mentale notitie om bij de kraaienplaats weg te blijven, aangezien ze -tamelijk zwak uitgedrukt- niet erg dol was op tweebenen. Haar gezicht betrok even bij de gedachte om niet meer op vogels en eekhoorns te jagen, het soort dieren dat je voornamelijk op de takken van bomen vond. Maar Featherleaf was verbaasd dat de Shadowclan poes niet graag klom, hoewel ze zelf niets liet merken uit haar houding. Ze had iets ongemakkelijk bespeurd in Snowynights stem toen ze dat zei, en wilde haar niet in verlegenheid brengen. Trouwens, iedere Clan zijn eigen ding, niet? Zij kon ook niet vissen zoals Riverclan. Lichtelijk verbaasd keek ze op bij de verontschuldiging van de poes voor haar. Ze had toch zelf zoveel vragen gesteld? Featherleaf probeerde het excuus weg te wuiven. 'Dankjewel dat je me wou helpen.' Ze liet even een kleine pauze vallen en haalde even adem. 'Je zult het vast maar vreemd vinden dat ik naar Shadowclan ben gekomen, terwijl ik niets over jouw Clan weet?' vroeg ze met een half glimlachje, hoewel haar staartpuntje nerveus heen en weer bewoog, ongerust over het antwoord dat ze misschien zou krijgen.

Onderwerp: Re: Oblivion [Snowynight]