Crowpaw zat al een tijdje aan de rand van het kamp en wierp zo nu en dan een onopvallende blik op de SkyClanner. Ex-SkyClanner, verbeterde ze zichzelf. Het was nog altijd vreemde om te je te bedenken dat er opeens nog maar vier clans waren, in plaats van vijf. En nu hadden ze er opeens drie warriors bij, waaronder deze. Coppersong heette hij, of zoiets. Dat had Everstar gezegd bij de ceremonie. Waar was de rest van die clan heen gegaan? Allemaal naar de andere clans? Ze vond het een beetje vreemde dat er van zo'n grote clan maar drie bij WindClan waren gekomen. Had Everstar ze soms afgeschrikt? Of was het slechts het gebrek aan bomen?
Ze twijfelde of ze naar hem toe zou gaan. Zat hij wel te wachten op gezelschap? Ze keek nog eens naar hem. Hij leek niet echt vrolijk. Had hij familie verloren, vrienden, tijdens de brand? Crowpaw stond op en liep met zachte stappen naar hem toe. Toen ze eenmaal bij hem aangekomen was, wist ze echter niet meer wat ze moest zeggen. "Uhm, hallo," mompelde ze onhandig. Fijn, dat was weer een lekkere eerste indruk die ze maakte...