Downpour {Heathertail}

Met een diepe frons op zijn gelaat keek Skymask naar de donkere wolken die richting het territorium rolden. De vlug betrekkende lucht en het zachte gerommel in de verte bevielen hem maar niks om eerlijk te zijn. Met vlugge pootstappen zichzelf in beweging brengende, keek hij rond. Misschien kon hij ergens schuilen voor het slechte weer? Ondertussen begon het regen al langzaam naar beneden te tikken. Zijn pas versnelde zich tot hij bij een stuk uitstekende rots kwam. Niet heel erg comfortabel, maar op z'n minst hield het stuk rots hem droog. Een beetje mokkerig ging hij eronder zitten. Moest hem weer overkomen dit.

{Heathertail}

Dikke regendruppels vielen neer op haar calico vacht en met een humeurig gebrom kuierde de poes verder over het WindClan territorium. Greenleaf was warm ja, en ja ze gaf toe: Ze had de afgelopen dagen gereclameerd over het warme weer. Maar regen had ze nu ook weer niet gewild. Haar smalle voetjes waren helemaal doorweekt en een zacht gevloek verliet haar mond toen ze per ongeluk in een ondiepe plas plonsde. Wel verdorie, dat kon er nog wel bij. De poes vernauwde haar ogen wat toen ze haar kopje optilde en in de verte een andere WindClan kat zag schuilen voor de regen onder een uitstekende rotspunt. "It's not my lucky day." Bevestigde ze al brommend waarna ze richting de kater trippelde en zich naast hem neerzette, hem niet aankijkende toen ze iets zei. "Als je me wilt excuseren, het is nogal nat." Miauwde ze.

So you wanna play with magic, boy you should know what you're fallin' for
Baby do you dare to do this, 'cause I'm comin' at you like a dark horse

Skymask keek op toen hij in de regen een andere kat aan zag komen, waarschijnlijk ook een Windclanner. Hij opende zijn mond om haar te begroeten, maar ze keek hem niet aan. De kater trok eventjes zijn wenkbrauw op, maar zette zijn begroeting uiteindelijk toch maar beleefd door. "Goedenmiddag." Miauwde hij op beleefde toon, iets wat hij altijd deed als hij ergens niet zeker van was. Hij viel dan altijd terug op etiquettes, hij was dan ook gesteld op beleefdheid. Hij schoof wat aan de kant zodat er een respectabele afstand ontstond. "Uiteraard." Miauwde hij enkel, eventjes zijn gezicht iets vertrekkende toen hij alsnog half in de regen zat. Maar goed, een dame mocht je niet in de regen laten zitten, niet?

Geïrriteerd wiebelde de poes met haar oren toen opnieuw regendruppels haar gestalte wisten te reiken. Met tegenzin kroop ze wat meer onder de rotspunt, dichter naar de krijger die ze herkende als Skymask. "Goedenmiddag." Begroette hij haar. Ze wist nog maar net haar vittende woorden in te slikken en keek de andere kant op, denkend dat de kater zou terugdeinzen van de vervelende blik in haar ogen. "Goed kun je 'm niet bepaald noemen." Merkte ze droogjes op terwijl haar wenkbrauwen wat omhoog gingen. "Uiteraard." Miauwde hij nadien, nadat hij wat verder van haar weg was gaan zitten. Zo erg stonk ze toch niet? Of zag ze er dan niet net genoeg uit voor meneer? Heathertail schudde haar kopje wat en plaatste een kleine glimlach op haar gelaat. Ze was gewoon lastig door het slechte weer, niet meer. Maar dat zij lastig was betekende nog niet dat ze op anderen moest gaan liggen vitten. Maar goed. Ze schudde haar vacht uit en begon met ruwe likken haar haren weer droog te likken. "Sorry." Miauwde ze enkel tegen de kater, zich excuserend voor de druppels die zijn richting waren opgevlogen.

So you wanna play with magic, boy you should know what you're fallin' for
Baby do you dare to do this, 'cause I'm comin' at you like a dark horse

De poes leek niet bepaald in een opperbest humeur en beleefd kwam ze ook niet echt over, maar toch bleef Skymask dat wel. Beleefd blijven was immers een soort van zijn life-line geworden door het leven heen, eentje die hij maar wat graag vast bleef houden. "Elke middag is goed, een kans op zich, als je het maar positief inziet." Zeg ik van alle katten. Voegde hij er in stilte aan toe, raspessimist dat hij was. De regen tikte gestaag neer op zijn staart, tot zijn eigen lichte irritatie. En daarna kwamen er ook nog een aantal druppels zijn kant op gevlogen. "Geeft niet," Reageerde hij dan ook kalm. "Ik raak toch wel nat en opdrogen doe ik ook niet zo snel met m'n pels." Miauwde hij met een schouderophaal.

"Elke middag is goed, een kans op zich, als je het maar positief inziet." Miauwde de kater. Heathertail haalde haar wenkbrauwen op en keek hem verbaasd aan. Vanwaar die poëzie? Daar had ze toch niet om gevraagd? Maar goed, zij was nou eenmaal de optimist hier. "Geeft niet," Zei hij als antwoord toen ze haar vacht had geschud. "Ik raak toch wel nat en opdrogen doe ik ook niet zo snel met m'n pels." Miauwde hij met een schouderophaal. Heathertail zuchtte even nieste zachtjes toen een kleine druppel terecht kwam op haar neusje. "Ik wou dat Greenleaf voor eeuwig kon duren." Klaagde ze, half tegen zichzelf. Als ze nu toch een praatpaal had kon ze daar beter gebruik van maken. "Hoe is 't er trouwens mee?" Besloot ze maar te vragen terwijl ze haar donkerblauwe ogen op hem richtte.

So you wanna play with magic, boy you should know what you're fallin' for
Baby do you dare to do this, 'cause I'm comin' at you like a dark horse

Skymask keek omhoog naar de lucht, waar eindeloze donkere wolken zich voortduwden en doorrolden. De poes bleef echter niet stil en begon weer met spreken. Skymask draaide zijn kop om en ontmoette haar blauwe blik. Hij lachte eventjes wat zachtjes. "Nou, als Greenleaf dit weer brengt, dan liever niet eigenlijk." Miauwde hij met een schouderophaal. "Met mij gaat het zoals altijd." Miauwde hij, licht ontwijkend. Ze hoefde niet te weten dat hij zich bagger voelde en dat eigenlijk best vaak. Dat deelde hij met niemand. "Met jou dan?" Vroeg hij vervolgens, zijn kop wat scheef houdende en haar weer aankijkende.

"Nou, als Greenleaf dit weer brengt, dan liever niet eigenlijk." Miauwde de kater met een schouderophaal. Heathertail grinnikte even binnensmonds en draaide haar oren neutraal opzij. "Met mij gaat het zoals altijd." Miauwde de kater nadien. De gevlekte poes nam maar aan dat dat dus betekende dat alles goed met 'm ging. Ze vond het vaak nogal lastig om met depressieve katten te praten, dus misschien was het juist wel goed dat ze aannam dat alles oké was. "Met jou dan?" Vroeg hij vervolgens toen ze even elkaars blikken lieten kruisen. Heathertail zuchtte even en haalde haar schouders wat op. "Best wel goed." Miauwde ze rustig. Haar oortjes begonnen zich weer wat te spitsen toen het gekletter van regendruppels eindelijk wat afnam en er uiteindelijk niets meer overbleef van de stormbui dan alleen wat gezever. "Eindelijk." Merkte ze droogjes op waarna ze een paar stappen vooruit nam.

So you wanna play with magic, boy you should know what you're fallin' for
Baby do you dare to do this, 'cause I'm comin' at you like a dark horse

Skymask knikte rustig en glimlachte naar de poes toen ze zei dat het goed in. "Dat is mooi om te horen." Miauwde de kater, met een knik van zijn kop. Hij keek naar de druppels die langzaam in kwantiteit afnamen en hield zijn kop wat scheef. "Dat was een korte bui," Miauwde hij, zijn kop wat scheef houdende en naar de lucht kijkende. Hij schudde zijn halfnatte pels wat uit en keek met een lichte glimlach naar Heathertail. "Blijkbaar nog niet kort genoeg?" Miauwde hij, met een lichte hint van humor in zijn toon terwijl hij met een vies gezicht trok omdat hij in een diepe plas stapte. "Yuck.." Mompelde hij iets. "Hoe de Riverclan dit vol kan houden zeg.."

"Dat is mooi om te horen." Miauwde de kater. Heathertail haalde haar schouders wat op. Haar echt kennen deed hij nog niet, dus wat zou hem het wat uitmaken als het niet goed met haar ging? Niets dus. Algauw schudde de gevlekte poes haar kopje en verbande ze die gedachte uit haar hoofd. "Dat was een korte bui," Merkte hij op. De poes draaide haar kopje in zijn richting en keek hem aan met haar doordringende donkerblauwe ogen. Maar nog voordat ze haar mening open kaart kon leggen luidde zijn stem alweer. "Blijkbaar nog niet kort genoeg?" "Een regenbui kan nooit kort genoeg duren." Miauwde ze droogjes terug terwijl ze haar mondhoeken overdreven optrok en hem geamuseerd aankeek. De poes moest zelfs haar best doen om haar lach in te houden toen de kater met zijn poten in een diepe plas stapte en "Yuck.." zei. "Hoe de Riverclan dit vol kan houden zeg.." Klaagde hij. De vrouwelijke krijger haalde haar wenkbrauwen wat op en wiebelde met haar oortjes. "Volgens mij worden ze iedere nacht voordat ze gaan slapen gebrainwasht," Mauwde ze honingzoet, als teken dat ze heus niets tegen die Clan had. Dus wel. Ze mocht die waterratten niet echt. Maar goed, ze zat in zo'n periode dat ze maar weinig katten echt kon uitstaan. "Het kan niet anders." Mompelde ze verder terwijl ze haar kopje afkeurend schudde.

So you wanna play with magic, boy you should know what you're fallin' for
Baby do you dare to do this, 'cause I'm comin' at you like a dark horse