When two toms likes the same she-cat

Met zijn open wonden kwam hij het kamp binnen. Iets wat hem niet gelukt was als Snowynight en Ashdrizzle hem niet geholpen hadden. Ergens schaamde hij zich dat hij zo toegetakeld was. En ergens brandde er nog wraak gevoelens om Ashdrizzle eens goed terug te pakken. Maat dit gevecht had zijn ogen ook geopend over hoe kinderachtig de twee katers bezig geweest waren.
Hij stapte naar de medicine cat den, waar hij zijn kop eerst naar binnen stak, het duizelde hem nog, het bloed verlies, en zijn wond in zijn nek was nog steeds niet goed dicht. Hij stapte naar binnen, zei eerst even niks. "Erhm..." hij schraapte enkel zijn keel, hopend dat hij gehoord zou worden.

OOC:
Eventueel open voor Snowynight en Ashdrizzle.
En natuurlijk de medicine cat(&apprentice)

Haar heldere groene blik ving de drie gestaltes op en bijna meteen liet ze de kruiden die ze aan het ordenen was vallen. Het kwam dan ook door de schok die door haar lijf heen trilde, alsof ze elektriciteit had aangeraakt. "Littlepaw? Smokebreath?" Klonk de stem van Snowynight. Littlepaw schudde haar kopje en besloot maar om de verwarring even achterwege te laten. Op een snel tempo trippelde de kleine poes richting het drietal en liet ze haar blik bezorgd over Thrushdive glijden. En toen ze Ashdrizzle in de gaten kreeg, welke ook toegetakeld leek te zijn kon ze de bijna teleurgestelde blik in haar ogen niet onderdrukken. Hadden de twee zich niet kunnen inhouden..? Waar Snowynight bij was? Ook de witte poes kreeg een blik toegeworpen, al was deze eerder bezorgd dan teleurgesteld. "Wat is er gebeurd?" Besloot ze dus maar te vragen, al wist ze het antwoord eigenlijk al.

Snowynight liet haar stem horen. En niet veel later verscheen Littlepaw, die hun alle drie scande. Hij begreep haar reactie volkomen, en beschaamd wierp hij een blik op zijn poten. Dumpass, zei hij tegen zich zelf, in stilte. Enkele bloed druppels vielen op de grond, naast zijn poten neer. Hij kon zich zelf wel voor zijn kop slaan. "Wat is er gebeurd?" Vroeg Littlepaw. Thrushdive zweeg voor enkele seconden, ja, hoe kon hij dit uitleggen. "Ehm... ja... Het liep allemaal wat op... tussen Ashdrizzle en mij..." besloot hij voorzichtig te zeggen. Hij wou Ashdrizzle niks verwijten, en had geen zin om te zeggen: Ashdrizzle viel me aan... Hij had hier al genoeg aan.

"Ehm... ja... Het liep allemaal wat op... tussen Ashdrizzle en mij..." Begon de kater uit te leggen. Littlepaw priemde haar olijfgroene blik in de zijne en keerde zich pas na enkele tiental seconden terug om. Een luide zucht verliet haar mond toen ze met haar staart aangaf dat ze verder mochten komen. Gezien Smokebreath niet aanwezig was zou zij deze patiënten wel op haar lijst zetten. Voorzichtig snuffelde ze met haar neusje aan de verschillende kruiden en nam ze rustig goud/geelkleurige bladeren en wat spinrag mee richting Thrushdive. Gezien hij er het ergst aan toe was zou ze hem eerst verzorgen. Ze wierp eerst nog een blik op Snoywnight en merkte op dat haar vacht helemaal rood zag, waarschijnlijk van Thrushdive's bloed. Want voor de rest zag ze geen wonden, maar dat kon ook gewoon komen omdat de poes zo'n dikke vacht had. Rustig duwde ze met haar smalle voorpootjes de spinrag tegen de wonde in Thrushdive's nek om het bloeden te stelpen. Hierna legde ze de gebruikte spinnenwebben aan de kant en graaide ze met haar pootje naar de goudsbloem. Met haar scherpe tanden kauwde ze op de goudsbloem bladeren totdat deze geschikt genoeg was en drukte nadien de pulp op de wonde. "Dit kan wel even prikken." Miauwde ze snel, voordat het branderige gevoel werkelijk hoorde op te komen. Maar dit was nodig, de kater zou even op zijn tanden moeten bijten. Voor hetzelfde geld zou de wonde kunnen gaan infecteren, en dan waren ze nog verder van huis. Littlepaw priemde even haar groene blik in die van de kater en draaide zich nadien weer om, zodat ze nog wat papaverzaadjes kon gaan halen. "Ik denk wel dat je deze nodig zult hebben." Miauwde ze kalm terwijl ze enkele zaadjes voor de kater zijn poten neerlegde. Eindelijk, dat was dat. Nu kon ze beginnen aan de volgende patiënt. Nieuwsgierig bestudeerde ze de wonden van Ashdrizzle om nadien weer wat spinrag te gaan pakken en het op de wonden te drukken. "Je wonden zijn eigenlijk niet diep genoeg om echt te gaan ontsteken, maar kom morgen voor de zekerheid nog maar eens terug. En dat geld ook voor jou, Thrushdive." Miauwde ze waarna ze ook Ashdrizzle wat van de papaverzaadjes gunde. "En probeer je de volgende keer wat in te houden. Leafbare komt eraan en we kunnen het ons niet veroorloven om alle kruiden op te gebruiken aan katten die onderlinge gevechten hebben." Sprak de donkergrijze kattin. Hierna keek ze even naar Snowynight. "Is alles oké?" Vroeg ze dan toch maar voor de zekerheid.

Om het net nog een beetje erger te maken kwam Littlepaw als hulp erbij en drukte Ashdrizzle zijn oren nog dichter tegen zijn kop aan. Toen de kater met zijn blauwe ogen voor een moment opkeek, ving hij meteen de teleurgestelde blik van Little op. De kater beet schuldig op zijn lip en schuifelde wat aan de kant. Hij was Thrush er dankbaar voor dat hij niet meteen de schuld op hem wierp want dan had hij het niet meer uitgehouden in deze Den. Gelukkig ging het gesprek vervolgens alleen over de erge wond van Thrushdive en kon Ash voorzichtig naar een hoekje van de Den kruipen, degene die het dichtst in de buurt van de uitgang lag. Voorzichtig zakte hij door zijn poten en verborg zijn kop onder zijn voorpoten.

Littlepaw kwam als eerste bij hem, en ze bedekte zijn ergste wond met spinrag. En als of het nog niet erg genoeg was begon Littlepaw goudbloem te bijten, ja, dat kende hij al. "Dit kan wel even prikken." Thrushdive bereidde zich voor, en beet op zijn lip bij het brandende gevoel. Littlepaw behandelde zijn andere wonden ook, en legde daarna nog wat papaverzaadjes voor hem neer, "Ik denk wel dat je deze nodig zult hebben." Thrushdive nam de papaverzaadjes, en at ze op. Daarna ging ze naar Ashdrizzle. Hij keek naar Snowynight, ze was zo geschrokken, en dat straalde nog steeds van haar af. Het speet hem... heel erg.
"Je wonden zijn eigenlijk niet diep genoeg om echt te gaan ontsteken, maar kom morgen voor de zekerheid nog maar eens terug. En dat geld ook voor jou, Thrushdive." Thrushdive keek op bij het horen van zijn naam, en knikte. "En probeer je de volgende keer wat in te houden. Leafbare komt eraan en we kunnen het ons niet veroorloven om alle kruiden op te gebruiken aan katten die onderlinge gevechten hebben." Thrushdive beet schuldbewust op zijn lip, en knikte nog eens. "Dank je wel, Littlepaw," murmelde hij met een respectvol knikje naar de medicine cat apprentice.
Daarna wende Littlepaw zich tot Snowynight, die nog steeds licht in shock leek. Thrushdive wierp een bezorgde schuldbewuste blik op haar, en keek toen naar zijn poten. "Ik ga..." murmelde hij waarna hij in de richting van de uitgang liep, hij keek Snowynight nog aan, en liep toen weg, door naar de warriors den. Hij merkte dat hij nog steeds duizelig was, ja, rust kon hem enkel weer op krachten brengen.