This is were it all happened

Een lichtgekleurd gestalte sloop als een donkere schim langs de bomen heen. De maan verlichtte haar vacht en haar heldere blauwe blik vertoonde geen slaap. Ze had geen oog dicht gedaan, en het was al bijna tijd voor de maan om zich weer terug te trekken en de zon haar plaats in te laten nemen. Zo dus was de poes al begonnen aan haar taken, zodat wanneer ze toch slaap kreeg ze elk moment haar nest in kon duiken.
Haar passen vertraagden wat toen de vier machtige eiken in haar zichtveld verschenen. Meteen schoten de beelden van de verdeling van SkyClan haar hoofd weer binnen. Zijzelf had het hele gebeuren van een afstandje beleefd. Geen woord was haar mond uit komen dwarrelen, bang dat de katten die zonet hun Clan toen waren verloren haar met een moordlustige blik gingen aankijken. Want vaak zei ze wel de verkeerde dingen op de verkeerde momenten, zo dus Minnowleaf...

{Eerste post voor Ashdrizzle!]

In een poel van maanlicht hield hij zijn prooi in de gaten. De pluizige eekhoorn had zijn aandacht al een tijdje, maar het onrustige beestje wisselde steeds weer van positie en dus moest Ashdrizzle telkens weer omgedraaid worden. Nu begon hij het eerlijk gezegd een beetje zat te worden. Met de hoop op een goede vangst zette hij zich af tegen de grond en duwde zijn voorpoten naar voren om de prooi te pakken te krijgen. Hij voelde de vacht tegen zijn pootkussentjes komen, maar hij had zijn sprong niet goed berekend. De eekhoorn kreeg de kans om weg te glippen en nam deze met beide poten aan. Snel verdween hij in een boom en Ashdrizzle gleed over de grond teen de bast. Gevaarlijk gromde hij en gaf het hout een kleine stomp. "Au.."

Verder had hij nog geen andere prooi gespot en begonnen zijn poten aardig moe te worden. Het leek wel alsof hij het hele ShadowClan territorium door was gelopen. Uitgeput liet hij zich vallen in een klomp gras, met het uitzicht op Fourtrees. De Warrior wierp een blik op zijn vlak, waar de kras nog steeds een plekje had, maar het bloeden zowat was gestopt. Zijn staart was er echter niet heel goed vanaf gekomen, het puntje zag er een beetje.. kleiner uit. Maar goed, hij kon er mee leven. Plots zag hij een beweging in zijn ooghoeken. Een indringer? Hij sprong overeind, negeerde de pijn in zijn zij en liep op de kat af. Pas toen hij haar genaderd was, herkende hij de andere ShadowClan Warrior, Minnowleaf. "Wat doe jij hier zo laat?" Vroeg hij nieuwsgierig.

Haar nekharen rezen wat overeind toen ze een plotse stem achter zich hoorde opdoemen. "Wat doe jij hier zo laat?" Klonk het als volgt. Minnowleaf draaide zich in een ruk om en priemde haar heldere blauwe ogen in die van de kater, die ze na een lange stilte herkende als Ashdrizzle. Echt kende ze hem niet, nog nooit had ze een gesprek met hem gevoerd of iets in die richting. Ze kende hem alleen door zijn reputatie die hij had opgebouwd in de Clan. De lichte rode haren gingen weer op hun plek liggen en een opgeluchte zucht verliet haar bekje. "Kan ik ook aan jou vragen." Wierp ze snel terug als tegen antwoord. Echt een reden had ze niet, maar gezien het niet iemand was die ze echt goed kende qua innerlijk zou ze dus ook niet vriendelijk tegen hem doen. Clangenoot of niet, zo was ze nu eenmaal.

De Warrior reageerde geschrokken op hem en keek hem even aan. Ashdrizzle fronste wat, maar haalde al snel zijn schouders op. Ze mocht denken over hem wat ze wilde. "Kan ik ook aan jou vragen." Ashdrizzle bleef even stil, overwegende of hij het nou wel moest doen of niet? "Maar ik vroeg het eerst!" Grijnsde hij vervolgens als een doordravende kitten en keek Minnowleaf afwachtend aan. Als ze zijn kinderachtige hij niet leuk vond, had ze mooi pech. Hij was niet van plan zich serieus op te stellen tegenover iemand die hij niet eens kende.

"Maar ik vroeg het eerst!" Grijnsde de kater. Minnowleaf snoof even wat geërgerd en keek hem schijnheilig aan. "Echte heren laten dames voor." Kaatste ze simpel terug waarna ze haar kopje van hem weg draaide. Ze zou dit met gemak de hele nacht kunnen volhouden! Maar ze zou eerst een antwoord uit zijn mond weten te persen, hoe dan ook. Als de kater dacht dat hij haar de mond zou kunnen snoeren dan wist hij duidelijk nog niet met wie hij te maken had.

"Echte heren laten dames voor." Nogmaals schoten zijn wenkbrauwen wat op. Dus ze had een geheim! Anders zou ze nooit zo doen! "Wie zegt dat ik een heer ben," Grinnikte hij en kwam wat dichterbij, zodat hij het volgende wat zachter kon zeggen. "En wie zegt dat jij een echte dame bent." Grinnikte hij vervolgens en trok zijn kop snel terug en plaatste er een plagerige glimlach op.

"Wie zegt dat ik een heer ben," Grinnikte de kater. Minnowleaf's blik veranderde wat van geheimzinnig naar niet goed wetend wat ze van de kater moest vinden. "En wie zegt dat jij een echte dame bent." Miauwde hij vervolgens. Haar mondhoeken gingen wat sluwer omhoog staan en ze moest moeite doen om de irritatie van haar gezicht te houden. "Als jij geen heer bent ben je nog een jongetje, en kleine jongetjes kunnen geen dames herkennen. Daar zijn ze nog te kinderachtig voor." Mauwde ze honingzoet tegen de kater waarna ze haar pluizige staart wat in de lucht liet dansen.

"Als jij geen heer bent ben je nog een jongetje, en kleine jongetjes kunnen geen dames herkennen. Daar zijn ze nog te kinderachtig voor." Ashdrizzle haalde zijn schouders wat op. "Ik ben liever een jongetje dan een oude dame die zich wilt laten behandelen als een Clanleader." Om het nog wat erger te maken stak hij zijn tong wat uit naar de net wat oudere Warrior.

De kater durfde wel, met z'n grote mond. "Ik ben liever een jongetje dan een oude dame die zich wilt laten behandelen als een Clanleader." Zei hij terwijl hij zijn tong uitstak. Minnowleaf haalde haar wenkbrauwen wat sarcastisch op en keek hem met een bijna honende blik aan. "Dus respect tonen naar je oudere Clangenoten is gelijk aan behandelt worden als een Clanleader? Wauw, da's mooi." Sprak ze luidop terwijl ze haar blauwe ogen versmalde. "Maar goed, wat weet een klein jongetje daar nu van af." Wierp ze de bal weer terug, met een uitdagende glimlach op haar gelaat.

Onderwerp: Re: This is were it all happened