Let's walk around // Ratpaw

De nacht zwarte kater ademde frisse ochtendlucht in en was als een van de eersten wakker die dag. Zo hier en daar zaten al wat katten te smullen van hun ontbijt, en dus pakte Frostlake ook maar een vogel van de prooistapel en nam deze mee naar een plekje in de zon. Hij zette zich neer en plukte de veren van de kraai af, deze spuwde hij op een hoopje naast zich neer. Hierna scheurde hij het vlees van de prooi af en schrokte het naar binnen. De botjes en veren schoof hij weg en stond op. Hierna trippelde hij naar de kamp ingang.

Buiten! Ongeduldig ijsbeerde de jonge poes heen en weer, ze hield het niet uit meer. Het leek wel of het bos haar riep, Ratpaw keek ernaar en luisterde goed. Het was alsof de ritselende takken haar naam fluisterde,'''Ratpaw'' zachtjes en toch zo aantrekkelijk. Ze moest gewoon de vrijheid in. Waarom was er geen Warrior die met haar naar buiten wou? Ratpaw zuchtte diep en pakte toen maar een muisje van de prooistapel. Ze plofte neer en begon te eten. Langzaam kauwend dacht ze na, waarom had Shrewstar die regel ingesteld? Omdat Mistylake was aangevallen en invalide was geraakt...En misschien ook door Timesong's dood. Hoewel die door een rogue was gedood. Niet door een Windclancat. Maar waarom zal een kat van de Windclan nou een kat van de Shadowclan aanvallen? Hij moest toch weten dat hij daarmee problemen zal krijgen, of zijn clan. Hopelijk wou Shrewstar luisteren naar Everstar. Misschien wist die er niks van? Ze had de muis op. Opeens zag Ratpaw een zwarte kater naar de kampingang lopen, hij leek op pad te willen gaan. Frostlake. Ratpaw had laatst nog bij hem gezeten. Ze vergat haar zorgen van zonet en liep vlug op Frostlake af. ''Frostlake!''riep ze en ging naast hem staan. ''Mag ik mee?''