{Thunderfeel} Crash!

Het gefladder van vleugels maakte haar alerter en liet haar wat verrast opkijken. De donkere merel was neergestreken tussen de losse bladeren en grassen. Misschien eindelijk eens een kans voor een fatsoenlijke vangst, als ze het een beetje goed afhandelde. Ze zakte langzaam en ongemakkelijk in de jachthouding van de Thunderclan en sloop dichter, oppassende voor losliggende takjes en blaadjes. Ze kwam ook steeds dichter, tot haar eigen grote opluchting en uiteindelijk… sprong ze. Net wat te laat. Het gevogelte fladderde omhoog, net buiten haar bereik en Dogdance crashte neer in de begroeiing terwijl ze nog hopeloos naar de vogel klauwde. “Rotbeest..“ Gromde ze binnensmonds, omhoog kijkende met een geërgerd zwiepende staart.

{Thunderfeel}

Thunderfeel's blauwe ogen gleden door het ThunderClan kamp. Het voelde onwennig, niet goed. Hij verliet zuchtend het kamp, pech dat hij niet zonder begeleiding weg mocht. Firestar noemde ze "Mentoren" maar hij noemde ze gewoon begeleiders, hij was geen Apprentice meer! Hij klom al snel een boom in, waar hij rustig kon zitten. Hij was meer een kat die liever in een boom zat te jagen dan op de grond. Die ThunderClan katten konden hem niet dwingen om te jagen daar beneden en niet meer in bomen. Hij sprong van boom naar boom, terwijl hij zocht naar wat vogels die in de bomen zaten. Maar iets beneden hem trok zijn aandacht wat hij wel leuk vond. Het was Dogdance, die poes die hij nog steeds niet mocht. Hij ging op een tak liggen en keek geintereseerd naar het schouwspel beneden hem. De poes kreeg de merel niet te pakken en viel gewoon op de plek neer. "Mooie vangst joh!" riep hij naar haar via zijn tak waar hij op lag. "Kun je vast de hele Clan mee voeden" vervolgde hij met een gemeen glimlachje. Hij stond op en sprong van zijn tak af. Hij keek met zijn arrogante blauwe ogen naar de poes, hij wist zelf ook wel dat hun niet goed konden opschieten, maar hij kon het niet laten na dit gedoe. "Je moet ze wel vangen en doden, niet jezelf lanceren en vallen" zei hij tegen de poes terwijl hij met een poot over zijn kopje ging.

Geërgerd zat Dogdance zichzelf mentaal te straffen voor de blunder die ze gemaakt had, maar het stond op het punt om nog even wat erger te worden. Want van alle katten die ze kon tegen komen. Was het Thunderfeel. "Mooie vangst joh!" riep hij naar haar via zijn tak waar hij op lag. Ze gromde wat binnensmonds en krabbelde overeind. "Kun je vast de hele Clan mee voeden" vervolgde hij met een gemeen glimlachje. "Je moet ze wel vangen en doden, niet jezelf lanceren en vallen" Vervolgde hij vervolgens, het blijkbaar in zijn arrogante rotkop krijgende om haar de les te lezen. "Ik zie jou ook nog niet echt ronddartelen, strooiend met prooi." Reageerde Dogdance giftig, "Zeg, waarom ben je hier? Is de Shadowclan niet meer de clan voor jou? De clan van kilhartigen? Kon je gezellig samen met Phantomfang gaan." Miauwde ze op kille toon.

"Ik zie jou ook nog niet echt ronddartelen, strooiend met prooi." Reageerde de poes hard. "Zeg, waarom ben je hier? Is de Shadowclan niet meer de clan voor jou? De clan van kilhartigen? Kon je gezellig samen met Phantomfang gaan." hij moest lachen bij die opmerking. "Bij die losers? Nee dank je" zei hij halflachend tegen haar. "En waarom zou ik prooi moeten vangen als die andere warriors en apprentices dat voor me doen? Ik ga écht niet jagen voor deze Clan hoor" zei hij tegen de poes, wat dacht ze wel niet? Hij die gaat jagen voor deze net nieuwe thuis? Dat is als een pasgeboren kitten voor hem. Oftewel, gewoon niet.

"Bij die losers? Nee dank je" zei hij halflachend tegen haar. "En waarom zou ik prooi moeten vangen als die andere warriors en apprentices dat voor me doen? Ik ga écht niet jagen voor deze Clan hoor" Miauwde Thunderfeel. Dogdance huiverde even. Zijn mening leek verdacht veel op de hare, maar toegeven wilde ze dat niet. "Pas maar op, ze gooien je sneller de clan uit dan dat je muis kan zeggen, en dan sta je alleen..." Mompelde Dogdance halfhartig, alsof ze het zelf ook niet goed wist.