The Game. Players meet again. {Skull}

Ja, hij had nog geen rondleiding gehad en nee, hij had geen idee waar hij nu was, maar dat weerhield hem niet. De zwart witte kater bewoog zich rustig voort door het territorium en liep enkel in een rechte lijn. Hij wist wel een ding zeker, niet richting het geluid van de stromende River gaan. Daar zat de Riverclan en daar zat zij vast niet. Zodoende probeerde hij op te letten of hij stroming hoorde, dan moest hij keren. Langs hem huppelde een konijn, maar Silhouttepaw had geen idee hoe je ooit zo'n beest moest vangen. Als Wildride hem dat nou ging leren. Waar hing zijn mentor eigenlijk uit? Silhouettepaw gromde, ook nog een mentor die niks deed. Hem vergat. Dat was het juist. Iedereen vergat hem. Waarom zouden ze juist naar hem omkijken? Hij was enkel een silhouet. Hij was zo genoemd door zijn zwarte vacht, maar nu was paste het uitstekend bij hem. Maar hij zal ooit te voorschijn komen en dan mocht de hel losbarsten. Goed, Silhouttepaw sprong op een hoge steen en keek rond. Waar was hij? Of liever gezegd, welke kant moest hij op? Was dat rook? Hij tuurde naar voren. Het was niet veel. Eem beginnende brand? Opeens herinnerde hij zich wat een Queen een keer had verteld. Tweebeners hadden soms rare uitstekels op hun nesten en daar kwam wel een rook uit. Ja, dat was het vast. Maar wacht eens...Twoleg Place! De Rogues hingen daar ook rond! Dan moest Skull daar vast ook zijn! Silhouettepaw sprong van de steen af en rende richting de vlaag rook. Hij leek net een dolblije kitten met een mosbal. De grijns ging voorlopig niet meer weg.

Nooit geweten dat hij zo hard kon rennen en zo ver. In het Camp kon hij enkel wat rond rennen, maar hier kon hij zo lang en ver rennen als hij wou, zonder dat iemand er last van had. Even wou hij gewoon lekker rondrennen en dollen in het gras. Maar waarom niet? Skull zal hem vast niet verwachten. Eventjes zichzelf uitlaten kon best. Met een lach liet Silhouettepaw zich vallen en rolde een heuveltje af. Dit was leuk! De meestal duistere apprentice had het in zijn bol gekregen. Hij sprong op en sprong in het wild. Sprinkhanen waren de klos. Zodra hij er een zag, sprong hij er op af. Ook vlinders moesten uitkijken. Het was net alsof Silhouettepaw al zijn verloren speeltijd en plezier in zijn kittentijd weer overdeed. Dit was geweldig. Jep, hij zal zich rot schamen als iemand hem kon zien...Silhouettepaw rolde nogmaals door het gras...Nu was hij moe. Hijgend stond hij op, nu was het wel genoeg. Hij leek wel gek te zijn geworden. Als Skull hem zo zag. Zo, waar was nu die rookpluim?

Hij was nog steeds niet helemaal over van zijn bui en soms trok hij weer een sprintje of sprong hij een vlinder achterna. Zodoende volgde hij de rookpluim. Totdat hij opeens de markeringen van zijn clan rook. De grenslijn. Hij stond stil en haalde diep adem. Nu moest hij gewoon doen. Zo als hij meestal deed. Silhouttepaw probeerde de vrolijke grijns van zijn snoet te halen en liep toen met een pokerface naar de grenslijn. Net, toen hij wou oversteken, zag hij haar. Wat een toeval. ''Skullfur''riep hij haar toe, zo luid dat alleen zij het kon horen. Hij keek om zich heen of er geen andere kat was en toen hij bevestigde dat dat niet zo was, liep hij naar de poes. De markeringen waren sterk, alsof ze net waren gemaakt. Waarschijnlijk was hier dan al een patrouille geweest. Silhouttepaw stond voor zijn idool inmiddels. ''Fijn om je te zien'' een duistere grijns verscheen op zijn mond. Eindelijk. Daarna keek hij weer aan als een vriend. ''Wat doe je hier?''vroeg hij rustig.

-Eeyup, Silhouettepaw is gek geworden-

Skull liep grijnsend door haar nieuwe territorium. Het lag dicht bij het WindClan territory. Er was daar veel meer prooi dan bij de WindClan. En ze hoefde niet te delen, ook al deed ze dat toen ook niet. Ondertussen trippelde ze langs de Boundaries. Hier en daar markeerde ze haar terrein. ''Skullfur'' De grijze poes spitste haar oren toen ze haar oude naam hoorde. Ze keek heen en weer. ''Fijn om je te zien'' Ondertussen stond haar belager voor haar. "Hallo Silhouettekit.", mompelde ze gemeen. ''Wat doe je hier?'' "Grensen markeren, katjes pesten." Ze lachte zonder plezier. "Oh, ik heet nu trouwens Skull." De grijze poes keek de kater beter aan. "Hmm... Apprentice geworden niet?", miauwde ze met een walgende ondertoon.

Silhouettepaw lette niet op de begroeting. "Grensen markeren, katjes pesten." lachte de poes zonder echt plezier te hebben, "Oh, ik heet nu trouwens Skull." vervolgde ze daarna. Silhouettepaw knikte, ''Je wilt dat clanleven echt vergeten hé?'' vroeg hij lachend. Skull keek hem nog wat beter aan en Silhouettepaw deed zijn borst naar voren, om sterk te lijken. "Hmm... Apprentice geworden niet?"miauwde ze met een walgende ondertoon. Silhouettepaw glimlachte flauwtjes, ''Ach, een training komt er blijkbaar niet en ik kan nu wel gewoon in het territorium hebben''zei hij onverschillig. Apprentice zijn was nou eenmaal iets wat hij moeilijk kon overslaan. ''Maar goed, ik ging je niet zoeken om over koetjes en kalfjes te praten''zei hij opeens, zijn stem klonk duister en volwassen. ''De toekomst...'' hij haalde zijn tong langs zijn lippen en liet toen een rare schaterlach hoorde. Zijn vurige ogen glommen duister en zijn hoektanden blonken eventjes in het zonlicht. Daarna keek hij weer onschuldig, als een doodgewone Apprentrice.

''Je wilt dat clanleven echt vergeten hé?'' Skull schudde haar hoofd. "Nee eigenlijk niet. Het waren goede tijden. Maar ik wil weg van die Everstar." De grijze poes keek de kater beter aan. "Hmm... Apprentice geworden niet?", miauwde ze met een walgende ondertoon. ''Ach, een training komt er blijkbaar niet en ik kan nu wel gewoon in het territorium hebben'' De poes maakte een zuinig lachje. ''Maar goed, ik ging je niet zoeken om over koetjes en kalfjes te praten De toekomst...'' "Iemand heeft hier plannen.", miauwde ze duister. "Je moet wel iets doen aan die lach van je. Die moet zo ongeveer klinken." Ze grijnsde en gooide haar kop in haar nek. Uit haar bek klonk een zieke lach. Het was net niet hysterish. Er lag een duistere ondertoon in en het klonk ook zoals je nagels over splinterent ijs halen. "Ja dus, wat zijn je plannen."

"Iemand heeft hier plannen.", Silhouettepaw glimlachte, jazeker. "Je moet wel iets doen aan die lach van je. Die moet zo ongeveer klinken." De poes legde haar kop in haar nek. Uit haar bek klonk een zieke lach, nog net niet zo dat Silhouettepaw dacht dat ze gek was geworden. De ondertoon van het kwaad was te horen. Silhouettepaw lachte mee, zijn schele lach klonk uit over de Windclan territorium en het was een mengeling van opluchting en een soort woede. Gelijk met Skull stopte hij. "Ja dus, wat zijn je plannen." Hum...De clans overnemen, verdelen onder hemzelf, Poisonpaw en Skull? Eigenlijk wou hij liever dingen bespreken, maar goed, hij legde het wel uit. Silhouettepaw stond op en ging nu naast de poes zitten. Hij deed zijn voorpoot met de palm naar boven en liet toen zijn klauwen uitkomen. ''Later, als mijn Warrior naam zal klinken door het Camp, vol vertrouwen in die rustige Silhouettepaw...''- Hij grinnikte kort en draaide zijn poot weer om-''Zal de hel losbarsten'' Hij ging weer voor zitten en hield zijn kop scheef en glimlachte als een nieuwsgierige kitten, toneelspelen was zo'n beetje zijn ding. ''Verder ben ik nog niet helemaal, wel dat de clans verdeelt worden en jij mag er ook eentje hoor, welke had je gewenst?'' vroeg hij, alsof hij gewoon een doodnormale keuze voorstelde. Wil je de muis of de spreeuw?

''Later, als mijn Warrior naam zal klinken door het Camp, vol vertrouwen in die rustige Silhouettepaw... Zal de hel losbarsten Verder ben ik nog niet helemaal, wel dat de clans verdeelt worden en jij mag er ook eentje hoor, welke had je gewenst?'' Skull lachte. Ze keek naar de apprentice die zo een goed idee had. "De ShadowClan dan... Maar ik stel voor dat als jij een andere neemt we gewoon 'vrienden' zijn." Ze legde een arrogante toon op vrienden. Het woord stond haar niet aan. Skull trok haar lippen op, zodat haar blinkende tanden zichtbaar werden. "Mag ik als meehelpen?", vroeg ze neutraal. Een duistere blik overschaduwde haar gezicht. "Ik wil een einde maken aan die flut leider."

Forget the one I should be.

Lost my mind so young.

So, meet the new me.

And listen to a sad song.

Skull lachte om zijn vraag en keek hem toen aan. Silhouettepaw keek trots terug, ze leek tevreden. "De ShadowClan dan... Maar ik stel voor dat als jij een andere neemt we gewoon 'vrienden' zijn." Silhouettepaw hoorde de arrogante toon op 'vrienden', maar hij begreep wel wat ze bedoelde. ''Natuurlijk'' eigenlijk was hij iets van plan waarbij de clans eigenlijk een waren. Maar niet zoals de meesten droomde...Skull trok haar lippen op en blinkende tanden werden zichtbaar. "Mag ik als meehelpen?", "Ik wil een einde maken aan die flut leider." Silhouettepaw grinnikte kort, ''Tuurlijk, waarom zal ik je anders zoeken? Jij bent een van de spelers die het spel zal uitspelen met een goede score'' vertelde hij, wat geheimzinnig. The Game. ''Ik ben een geboren toneelspeler'' mompelde hij opeens, wat in gedachten's verzonken. Niemand had iets door...Tenminste, dat dacht hij...

''Tuurlijk, waarom zal ik je anders zoeken? Jij bent een van de spelers die het spel zal uitspelen met een goede score. Ik ben een geboren toneelspeler'' Skull grinnikte. "Hoe gaat het met Poisionkit, -paw nu zeker... Nog nachtmerrietjes.", vroeg ze terwijl haar klauwen uit hun hulzen flitsten. Ze had goede dromen over Poisionpaw, toen nog kit.

Skull grinnikte om zijn gepraat en gemompel, ze grinnikte veel... "Hoe gaat het met Poisionkit, -paw nu zeker... Nog nachtmerrietjes.", vroeg de poes opeens. Verbaasd keek Silhouettepaw op, waardoor hij niet haar klauwen uit hun hulzen zag flitsen. Wat wist deze poes precies van zijn enige vriend? ''Laatst nog, ik wou dat ik wist waarom ze zo droomde...''nu zuchtte hij juist, de band die hij met de poes had gekregen was sterker geworden. ''Ze is mijn enige vriend in de clan''vervolgde hij. Silhouettepaw keek even naar achteren, kwam er geen kat aan? Ze moesten oppassen hier. Goed, Skull vond het vast geen probleem, maar als hij betrapt werd...

A little thing comes out.

''Laatst nog, ik wou dat ik wist waarom ze zo droomde... Ze is mijn enige vriend in de clan'' Skull keek hem aan alsof hij van een andere clan kwam. "Weet je ik vind je echt 'tof' maar ik vind dat je dit moet weten." Voor het eerst voelde ze zich ongemakkelijk. Een raar gevoel. "Je weet toch dat ik kittens aanpakte hé, Poisionpaw was er ook zo een." Ze keek hem aan met haar kaken op elkaar geklemd. "Ik heb er geen spijt van...", voegde ze er dan vurig aan toe. "Maar... Ik zou het niet gedaan hebben als ik wist dat ze veel voor jou betekende." Een grijnsje kwam weer op haar gezicht. "Ze is een vurig poesje, geef ik toe."

Was er iets mis? Skull keek hem opeens heel vreemd aan en Silhouettepaw mondje stond open, half van verbazing en half van stilte. . "Weet je ik vind je echt 'tof' maar ik vind dat je dit moet weten." zei de poes opeens. Ze klonk ongemakkelijk. Wat was er? "Je weet toch dat ik kittens aanpakte hé, Poisionpaw was er ook zo een." Silhouettepaw slikte, dus daarom was Piosonpaw zo bang. Moest hij kwaad worden? Wat zal dit nu betekenen? "Ik heb er geen spijt van...", voegde Skull er vurig aan toe en Silhouettepaw gromde even, "Maar... Ik zou het niet gedaan hebben als ik wist dat ze veel voor jou betekende." De grom zakte weg en hij keek de poes aan, een grijnsje kwam op haar gezicht, "Ze is een vurig poesje, geef ik toe.". Silhouettepaw glimlachte, ''Ze is altijd onderdrukt geweest en gepest, dus dan leer je wel voor je opkomen'' . Poisonpaw kon stevig vechten, hij had haar wel eens bezig gezien. ''Helaas is er nog die muizenbrein...Goldenpaw''siste hij opeens. Goldenpaw, ach, wat zal hij graag zijn bloed proeven. Idioot.

''Ze is altijd onderdrukt geweest en gepest, dus dan leer je wel voor je opkomen. Helaas is er nog die muizenbrein...Goldenpaw'' "Goldenkit. Uggh... Dat stom katertje dat alles opeens kwam saboteren. Hij is ook eens gepest geweest." Ze lachtte zonder plezier. "Tja, hoe is het met dat mormel. En heb je ook al iets gehoord van Sparrowkit?"
~Flut

-Late-

"Goldenkit. Uggh... Dat stom katertje dat alles opeens kwam saboteren. Hij is ook eens gepest geweest."Skull lachte zonder plezier en Silhouettepaw grinnikte. Och, was Goldenpaw ook gepest geweest? Ach, wat zal dat leuk zijn. Om hem daarmee even lekker te grazen nemen. "Tja, hoe is het met dat mormel. En heb je ook al iets gehoord van Sparrowkit?"Silhouettepaw keek weer op, ''Het mormel is ontzettend irriterend en vervelend en met Sparrowpaw heb ik niet veel contact''vertelde hij toen. Intussen was hij op zijn hoede, niemand mocht dit ontdekken.

''Het mormel is ontzettend irriterend en vervelend en met Sparrowpaw heb ik niet veel contact'' "Niemand ontdekt ons hier, wees gerust. En ander doe ik of ik je aanval.", grinnikte ze vals. Ze liep iets verder het territorium in. "Ik ben hier heus niet bang hoor." Skull grijnsde uitdagend naar Silhouettepaw.

~Omg, so sorry maar Skull is wat inactief geworden