Fire Escape

Onderwerp: Fire Escape zo 15 dec 2013 - 12:14

Snowkit opende haar ogen abrupt toen er een kit ruw over haar heen viel. Boos kwam ze overeind maar de kit was al weggestormd naar buiten. Verstoord klom ze er achteraan om hem eens een lesje te leren. Onhandig kroop ze over de moederkatten en kits heen, luisterend naar hun boze protest. Met een 'oef' landde ze buiten de den en werd ze begroet door een koude windvlaag. Alle StarClan katten nog aan toe, wat een pleuris kou. Dacht ze boos. Helaas tot haar eigen frustratie kon ze de kit niet meer vinden. Ze kreeg genoeg andere vibraties van de grond door maar niet diegene die ze zocht. Snowkit ging koppig zitten, alle slaap verdwenen uit haar systeem. Zuchtend met haar oren plat stond ze weer op toen ze ver weg iets opmerkte. De trillingen die maar van één iemand konden zijn. Everstar. Sinds ze te horen had gekregen dat blinde en dove kits geen leerlingen konden worden was Everstar haar nummer één punt om boos op te zijn. Nijdig kwam ze overeind en stampte ze in de richting van Everstar alleen om met een geschrokken kreet achteruit te vallen toen een groot, herfst blad haar totaal onverwachts raakte. Ze tuimelde achteruit en voelde het bloed naar haar hoofd stijgen toen ze meende iemand te horen lachen. Snowkit krabbelde overeind, haar trots meer gekrenkt dan de haren op haar vacht en ze klom naar Everstar. "Ik wil met je praten" Stelde ze respectloos vast met haar oren plat.

~ Everstar c:

Onderwerp: Re: Fire Escape zo 15 dec 2013 - 17:36

Everstar had het kleine muisje bijna op, maar haar maag was nog niet echt vol. Ze was echter niet van plan om een grotere prooi van de stapel te pakken. Met bladkaal op komst wilde ze niet het slechte voorbeeld geven door zich vol te stoppen met eten. Als de kou kwam en de prooi schaarser werd zou iedereen het met ietsje minder moeten doen en zij had als taak de schade zo veel mogelijk te beperken. Als zij minder at, was er meer over voor de anderen, nietwaar? Ze was sterk genoeg om daar tegen te kunnen. Ze wierp een blik op de prooistapel. Die was nog hoog, maar toch al lager dan in groenblad en dat zinde haar niet. Ze dacht even aan de roofvogel. Toen ze een blik in de lucht wierp zag ze het vermaledijde beest vliegen in de verte. Kon ze die maar te pakken krijgen: daar konden meerdere katten een dag van eten.
Everstar stond op. Tijd om weer op jacht te gaan. Toen zag ze echter dat de jacht nog even zou moeten wachten: een kitten hobbelde resoluut haar kant op. Snowkits naam paste goed bij haar, aangezien haar vacht wit als sneeuw was. In bladkaal zou ze onzichtbaar zijn bij het jagen. Ze had prooi na prooi kunnen doden voordat ze haar ook maar op zouden merken. Wat een zonde dat dat nooit zou gebeuren. Snowkit was blind. Ze zou nooit kunnen jagen. De kitten viel om toen er een blad in haar gezicht waaide. Everstar hoorde iemand lachen en wierp de kat een geërgerde blik toe, waardoor hij gauw zijn mond hield. "Ik wil met je praten," zei Snowkit en ze klonk niet alsof ze een 'nee' zou accepteren. "Wat is er?" vroeg Everstar.

Onderwerp: Re: Fire Escape zo 15 dec 2013 - 17:57

Snowkit kreeg weer een vreemd gevoel in haar maag. Ze had zich vaak af gevraagd hoe het zou zijn om met je machtige leider te spreken. Dat was voor ze te horen had gekregen dat ze nooit leerling zou worden. Verontwaardigd. Woest. Teleurgesteld. Vreselijke pijn. Ze had het allemaal gevoeld. Manen lang had ze diegene gezocht waar ze de schuld bij kon leggen, maar tot nu toe had ze nog niemand gevonden. Was het zijzelf? Zij was tenslotte blind. Maar wie had haar blind gemaakt? Haar moeder's leeftijd? Haar vader? "Ik vind het nog steeds niet eerlijk dat ik geen leerling kan worden" Miauwde ze koppig en haar oortjes gingen plat naar achteren. "Ik kan net zo goed als iedere andere kat zien! Alleen op mijn eigen manier!" Ze klonk nu meer wanhopig dan boos en ze was er zeker van dat haar ogen vast en zeker smekend stonden. Snowkit slikte en probeerde al haar emotie in haar stem te leggen toen ze de woorden zei. "Ik weet waar alles is! Ik kan het voelen.. ik zou prooi kunnen vinden voor elke andere kat .. voor het mij zou vinden" Begon ze treurig.

Onderwerp: Re: Fire Escape do 19 dec 2013 - 15:52

"Ik vind het nog steeds niet eerlijk dat ik geen leerling kan worden," zei Snowkit. "Ik kan net zo goed als iedere andere kat zien! Alleen op mijn eigen manier!" Haar stem ging van boos naar wanhopig en Everstar kreeg wel iets van medelijden met de kitten. Natuurlijk wilde ze warrior worden, bij kunnen dragen. De wetenschap dat dat nooit zou gebeuren moest pijnlijk zijn. "Ik weet waar alles is! Ik kan het voelen.. ik zou prooi kunnen vinden voor elke andere kat .. voor het mij zou vinden," ging Snowkit verder. Ze klonk treurig en even was de rode poes bang dat ze zou gaan huilen. Na een korte stilte sprak Everstar: "Je kunt prooi vinden, ja, maar je zult nooit kunnen vechten, Snowkit, je zult je nooit kunnen verdedigen. Misschien kun je voelen wáár iemand is, maar je kunt onmogelijk weten wat hij doet, hoe hij aanvalt, waar je precies moet slaan. Je kan een gevecht niet winnen, Snowkit, dat zul je moeten accepteren." Het klonk nogal hard, dat hoorde Everstar zelf ook wel. Maar wat moest ze dan zeggen? Dit was gewoon de waarheid. Ze kon het wel verpakken in vriendelijke woorden, maar dat zou aan de waarheid niks veranderen. Als ze gewoon duidelijk was, zou Snowkit het alleen maar eerder accepteren. Anders zou ze misschien nog valse hoop krijgen.

Onderwerp: Re: Fire Escape vr 20 dec 2013 - 18:24

Snowkit wist niet wat te verwachten van Everstar. Koppigheid, leugens.. iets in die trant. Haar hart ging flink tekeer toen ze haar leider in hoorde ademen. Die kleine dingen merkte je als je blind was. Ze ging iets op haar tenen staan- kinderlijk hoopvol dat ze toch in zou stemmen met al die feiten en haar zou zeggen dat ze tóch krijger kon worden. ‘Je kunt prooi vinden, ja, maar je zult nooit kunnen vechten, Snowkit, je zult je nooit kunnen verdedigen. Misschien kun je voelen wáár iemand is, maar je kunt onmogelijk weten wat hij doet, hoe hij aanvalt, waar je precies moet slaan. Je kan een gevecht niet winnen, Snowkit, dat zul je moeten accepteren’ Even leek het alsof de wereld stil leek te staan. Een beetje zoals dat moment waarop ze hoorde dat ze geen krijger kon worden. De tweede bevestiging leek nog veel erger. Maar zou ze dat gewoon maar moeten accepteren? “Nee!” Riep ze woest uit en haar haren rezen omhoog. “Dat kan ik niet accepteren! Ik voel ze aankomen en ik zou ze zo kunnen ontwijken .. en en .. nou-” eventjes was ze te verontwaardigd om iets uit te kunnen brengen. Boos begon ze op haar plaats te stampen met haar voorpootjes en stonden haar ogen vast vol woede- als ze niet blind geweest was. “Nee dat kan ik niet accepteren!” Herhaalde ze fel “Je kunt me niet zo behandelen! Alsof ik ben zoals ieder ander” Riep ze uit, wanhopig opzoek naar een argument die zich niet voordeed. Stampvoetend van woede, verontwaardiging en verdriet siste Snowkit luid. “Dus ik zou maar waardeloos moeten wezen in een stil hoekje van het kamp terwijl ik tussen alle saaie oudere lig? Dat dacht ik niet” Riep ze uit, haar toon twee octaven omhoog geschoten van verontwaardiging. Ze was zich er van bewust dat ze nu een scene aan het schoppen was maar ze deed er alles aan om gehoord te worden door wie dan ook! Everstar moest begrijpen .. ze moest begrijpen ..

Onderwerp: Re: Fire Escape zo 29 dec 2013 - 15:43

Snowkit was het er overduidelijk niet mee eens. “Nee!” riep ze. “Dat kan ik niet accepteren! Ik voel ze aankomen en ik zou ze zo kunnen ontwijken .. en en .. nou-” De kitten klonk verontwaardigd. Everstar luisterde zwijgend naar haar protesten. “Nee dat kan ik niet accepteren!” herhaalde Snowkit. “Je kunt me niet zo behandelen! Alsof ik ben zoals ieder ander. Dus ik zou maar waardeloos moeten wezen in een stil hoekje van het kamp terwijl ik tussen alle saaie oudere lig? Dat dacht ik niet!” Everstar wachtte even af of ze nog iets zou zeggen. "Uitgeraast?" zei ze rustig. Ze keek naar de kitten, die trilde van woede. Haar witte vacht stond rechtovereind. Everstar keek kalmpjes naar Snowkit. "Je zult het wel moeten accepteren," zei ze. "want je kunt nu eenmaal geen warrior worden, of je het er nou mee eens bent of niet. Je bent blind. Een groot gevecht kan voor anderen al verwarrend zijn, en voor jou al helemaal. Het gaat niet, Snowkit, dat weet je zelf ook wel. Je wil het alleen nog niet toegeven." Haar stem was hard. Snowkit moest het begrijpen. Het moest tot haar doordringen dat ze geen warrior zou worden. Alleen dan zou ze het kunnen aanvaarden. Toch voelde Everstar ook wel iets van bewondering voor de kitten, die tegen haar eigen clanleidster in durfde te gaan en weigerde op te geven. Snowkit moest echter ook beseffen dat dit een gevecht was dat ze niet kon winnen.

Onderwerp: Re: Fire Escape ma 30 dec 2013 - 18:41

'Uitgeraasd?' Snowkit knipperde langzaam. 'Je zult het wel moeten accepteren," Haar hart leek stil te staan. "want je kunt nu eenmaal geen warrior worden, of je het er nou mee eens bent of niet. Je bent blind. Een groot gevecht kan voor anderen al verwarrend zijn, en voor jou al helemaal. Het gaat niet, Snowkit, dat weet je zelf ook wel. Je wil het alleen nog niet toegeven' Snowkit had moeite gekregen met ademen en leek op het randje van de waanzin te balanceren toen ze hevig begon te trillen. Dit meende ze toch niet? Dít kon níet waar zijn! "H-hoe durf je!?" Schreeuwde Snowkit harder dan voorheen en opnieuw werd haar vacht dik van woede. "Hoe kun je zo harteloos zijn!? Een clanleider hoort zijn clanleden niet te behandelen als vuil! Volgens mij is het leiderschap je naar je hoofd gestegen vuil kreng!" Riep ze uit. Vuil kreng had ze ook eens opgepikt in het kamp. Naar haar weten betekende dat iets heel gemeens. En op dit moment wilde ze niets anders doen dan Everstar pijn doen op welke manier dan ook. "Je bent vreselijk! Ik zou- jij zou - hij zou .. nnn-" eventjes kon ze weer niet uit haar woorden komen en stonden de tranen van pure woede in haar ogen. Als ze klauwen had gehad, echte scherpe klauwen had ze Everstar aangevallen. Pijn gedaan .. "Je bent de meest gemene leider die er ooit is geweest en ik hoop dat die rot havik al je kittens opeet en jouw ook meeneemt" Huilde ze van woede, haar stem nu verheven tot een toon dat het moeilijk was voor zelfs de doofste kat om het niet te horen.

Onderwerp: Re: Fire Escape di 31 dec 2013 - 14:50

Snowkit was woedend, dat kon Everstar duidelijk zien. "H-hoe durf je!?" schreeuwde de kleine witte kat. "Hoe kun je zo harteloos zijn!? Een clanleider hoort zijn clanleden niet te behandelen als vuil! Volgens mij is het leiderschap je naar je hoofd gestegen vuil kreng!" Everstar was geschokt door deze felle woorden. In haar groene ogen verscheen een woedende uitdrukking. Hoe durfde die kitten haar zó aan te spreken. Alsof zij er iets aan kon doen dat ze niet kon zien! Wat wilde ze dan dat ze deed? Doen alsof er niets aan de hand was? Haar tot apprentice benoemen, zodat ze er zelf binnen een week achter zou komen dat ze het niet kon? Ze had bijna zin om de kitten een klap te geven, al was het maar om te laten zien dat ze zoiets niet aan kon zien komen. Dat ging haar echter wat te ver.
"Je bent vreselijk! Ik zou- jij zou - hij zou .. nnn-" Snowkit was zo woedend dat ze niet uit haar woorden kon komen. Toen schreeuwde ze zo hard dat ShadowClan het bijna nog zou kunnen horen: "Je bent de meest gemene leider die er ooit is geweest en ik hoop dat die rot havik al je kittens opeet en jouw ook meeneemt!" Everstar staarde naar de kitten, haar woede was verdwenen. Was dat hoe ze werd gezien? Als een leidster die niet om haar clan gaf? Was het alleen Snowkit die dit zei of dachten meer katten zo over haar? Gewoonlijk had ze in iedere discussie wel een antwoord paraat, maar nu wist ze niks meer te zeggen. Ze keek alleen maar naar Snowkit. Ik heb niet eens kittens, dacht ze, en: Ongelofelijk, hoe zo'n kleintje zo'n harde stem kan hebben. Ze keek langs Snowkit naar buiten. "Ga terug naar de nursery," zei ze. In haar stem klonk geen emotie door. Ze keek naar Snowkit. Zou ze gehoorzamen?

Onderwerp: Re: Fire Escape vr 3 jan 2014 - 13:54

En toen viel hij. Een onherroepelijke stilte en wist Snowkit dat, hoe klein ze ook was ze nu op dit moment zich groter voelde dan Everstar. Oh, wat zou ze nu er voor gegeven hebben om Everstar haar uitdrukking te zien. Ze stelde zich voor dat ze meer dan geschokt keek en hoopte dat dit ook haar geslaagde plan was geworden. Voorzichtig krulde haar mondhoeken om in een grote, valse grijns en wachtte ze. ‘Ga terug naar de nursery’ Klonk haar stem, opvallend emotieloos. Snowkit overwoog eventjes om te gehoorzamen maar wierp dat idee al snel weg. Ze kon net zo goed hier gaan zitten en haar blijven uitschelden. Everstar had niets om haar mee te bedreigen en dat wist Snowkit maar al te goed. “Nee, Everstar. Dat ga ik niet” Zei ze opstandig en ze ging doodleuk zitten met haar borstje vooruit en haar ogen tot spleetjes geknepen al staarde ze niets ziend naar de grond. Had ze haar nu geraakt waar het pijn moest doen? Ze hoopte van wel. Dat vuile kreng verdiende niet minder. Ooit zou ze groot en sterk worden en dan zou zelfs Everstar vrees voor haar hebben. O ja. De ambitie die ze bezat was angstwekkend voor zo’n kleine kit. En niemand die er van mocht weten. “Dwing me maar” Fluisterde Snowkit plotseling tegen haar leider en ze zweeg weer met een zelfvoldaan grijnsje.

OOC: Moet ik nu bang worden voor Everstar haar reactie? x'D Laat Snowkit heel please >3

Onderwerp: Re: Fire Escape za 4 jan 2014 - 12:29

Snowkit zag er niet uit alsof ze van plan was weg te gaan. “Nee, Everstar. Dat ga ik niet,” zei ze en ze ging opstandig zitten. “Dwing me maar,” fluisterde ze. Everstar stond op. Haar bloed kookte. Wat dacht Snowkit wel niet? Everstar was nog geduldig geweest. Ze snapte dat Snowkit gefrustreerd was. Maar dit ging gewoon te ver. De kitten had het recht niet om zich zo tegenover haar te gedragen. Oh, wat had ze zin om Snowkit bij haar nekvel te grijpen en naar de nursery te slepen. Ze kon het makkelijk. Dacht Snowkit soms dat Everstar haar niet aankon? En moest ze het eigenlijk niet gewoon doen? Ze kon Snowkit niet laten winnen. Wat was ze voor leider als de kittens al niet naar haar luisterden. Ze sloeg haar nagels in de grond van woede jegens de arrogante kit. Ze had zoveel zin om die zelfvoldane grijns van haar gezicht te vegen. Maar ze hield zich in. Ze kon geen clangenoten aan gaan vallen, en al helemaal geen kittens. Als ze Snowkit voor de nursery zou deponeren, zou ze doodleuk weer terug kunnen lopen. Everstar kon haar moeilijk voor eeuwig uit de leaders den houden. Kalm blijven.
Met moeite hield ze zichzelf in de hand. Haar stem zakte een paar graden onder nul, toen ze antwoordde: "Waarom zou ik? Je zit niet in de weg, je bent klein genoeg om overheen te stappen." Ze ging weer zitten. "Wat denk je eigenlijk te bereiken? Dit gedrag gaat je geen warrior maken." Ze wilde dat ze Snowkit een soort straf kon geven, maar hoe kon je een kitten straffen die toch al niks mocht? Haar lot was eigenlijk al straf genoeg.

Onderwerp: Re: Fire Escape za 4 jan 2014 - 14:35

Snowkit was over het algemeen heel tevreden met zichzelf. Ze had bereikt was ze wilde bereiken en zou het vast nogmaals doen. Als ze ouder was. Sterker. Everstar zou versteld staan van haar talenten en kracht als ze volwassen was. Ze telde de dagen af dat het zou komen. Toen ze Everstar hoorde opstaan verwachtte ze dat haar machtige leider haar misschien zou aanvallen. Dat zou een prachtig voorbeeld zetten voor de clan. Everstar, de leider die blinde kittens aanvalt. Nee .. de leider die blinde kittens verband. Natuurlijk zou ze dat kunnen proberen voor elkaar te krijgen. Alles kon. De consequenties die er aan vast zaten drongen alleen nog niet door tot haar jonge kitten brein door. Voor Snowkit was alles één grote gelegenheid zonder consequenties. Toen Everstar weer ging zitten spitste de kit haar oortjes en richtte ze haar kop weer in de richting van Everstar. 'Waarom zou ik? Je zit niet in de weg, je bent klein genoeg om overheen te stappen' Ze beet boos op haar lip en vouwde haar oortjes helemaal plat naar achteren. "En jij bent te groot om niet op te merken" Kaatste ze maar terug. 'Wat denk je eigenlijk te bereiken? Dit gedrag gaat je geen warrior maken' Ja, Everstar haar stem was alles behalve aangenaam geworden. Snowkit kreeg een perverse nieuwsgierigheid naar hoever ze haar leider kon duwen voor ze brak. Had ze de grens al bereikt? Of juist ..? "Normaal zou jij mij ook geen warrior maken" Gromde ze brutaal terug. Ze werd plots overdonderd door een valse hoest die zonder aanzet op kwam trekken. Luid hoestend stond ze op en rechtte ze haar rug toen hij weggetrokken was. Raar. Dacht ze kort. "Later als ik groot ben word ik leider en versla ik jou" Zei ze op een toon alsof ze een gewoon gesprek aan het voeren was die over algemene dingen ging als het aantal prooi dat gevangen was vandaag.

Onderwerp: Re: Fire Escape za 4 jan 2014 - 16:30

"En jij bent te groot om niet op te merken," snauwde Snowkit terug, maar dat raakte Everstar niet erg. "Normaal zou jij mij ook geen warrior maken," gromde de kitten. Everstar antwoordde niet. Ze had geen zin om dezelfde antwoorden keer op keer te herhalen. Nee, ze zou Snowkit inderdaad geen warrior maken, want ze was blind. Ook niet als ze de liefste kitten op de hele wereld geweest zou zijn, al zou Everstar het dan moeilijker gevonden hebben het te zeggen. Bij deze begon ze zich er echter steeds minder druk om te maken dat ze haar hele leven niks zou kunnen doen. Wat Snowkit al aan sympathie van haar kant had gehad, had ze nu verspeeld.
Snowkit begon plotseling te hoesten. Everstar keek zwijgend toe, zonder een poot uit te steken. Bijna wilde ze zeggen dat Snowkit beter even naar Brindlepool kon gaan, voor het geval het iets ernstigs was, maar ze slikte de woorden in. Even later leek er al niets meer aan de hand met Snowkit. "Later als ik groot ben word ik leider en versla ik jou," zei ze rustig. Everstar haalde haar schouders op, al wist ze dat Snowkit dat niet kon zien. "Je doet je best maar," zei ze. Het zou toch nooit gebeuren. Ze was inmiddels weer rustig geworden, de woede was een beetje weggetrokken. Waar de kwaadheid had gezeten, zat nu vermoeidheid. Nooit geweten dat je van boos zijn zo moe werd.

Onderwerp: Re: Fire Escape