i..i am so sad..can you help my?

Desertpaw hield zo erg van de zomer. Eindelijk was het dan zover. Meestal huppelde ze dan vrolijk door het groene gras. Maar deze keer niet. Verslagen zat ze voor de appretice den. Het was 23 graden, dus ze had het vreselijk warm, en was somber. Niet echt een goeie combie dus. Ze staarde bedrukt naar de grond en dacht aan honeytail. Hoe zou het met hem gaan? Na het incident met de moord op de kat had desertpaw het verzwegen. Het zat haar zo dwars. Ze moest het vertellen. Met zware poten schuifelde ze naar de leaders den. Ze vertrouwde hollystar, dus zou ze het haar zeggen. Voorzichtig stapte ze haar den in. ''Euhm..hollystar? Mag ik u wat toe vertrouwen? Het zit me heel erg dwars.'' Ze hoopte op antwoord, en wachtte sombertjes bij de ingang.

i..i am so sad..can you help my? Hollystarheader

Met haar ruwe tong gleed ze over haar lange pels. De poten had ze allang gedaan, in de vroege ochtend al. Maar werdt verstoord door de organicatie van de patrouille. Een aantal katten waren niet voor die taak gekozen, maar bleven domweg zeuren en vielen de, wel, gekozen groep lastig. Gelukkig had ze het snel opgelost om die kinderachtige monden te snoeren en een oplossing te vinden. Terug bij nu, zat ze dicht bij de ingang van haar Den, in de zonne-stralen die binnen kwamen. Ondankt was haar pels glad en netjes in form gebracht. Ze spitste haar oren bij het horen van een jonge stem. ''Euhm..hollystar? Mag ik u wat toe vertrouwen? Het zit me heel erg dwars.'' Haar ogen richtte zich op de bruine poes die voor de ingang stond en binnen stapte. Ze hield zelf op met haar bezigheid en ging goed zitten, maakte plaats voor Desertpaw om naast haar in de zon te zitten, als ze natuurlijk wilde. 'Desertpaw, je kunt me altijd toevertrouwen, op wat dan ook.' Antwoorde ze met een zachte spin. Wat zat deze Appretice dwars? vroeg ze zichzelf af terwijl ze geduldig wachtte tot dat de bruine poes haar zou toelichten.

SORRY voor de laatheid X'D en kortheid