Vissen met Lightpaw.

'Kom je, Lightpaw?' Vroeg Mousefur terwijl ze achterom keek. De kleine leerling trippelde achter haar aan. Ze had besloten om haar Apprentice vandaag te leren vissen. Dat moet je immers wel kunnen, als je in de RiverClan zit! Gelukkig vonden alle Apprentices water niet zo erg. Het was maar even wennen. De poes had besloten om te vissen bij de rivier. In dit seizoen zat het daar tjokvol met heerlijke vis. Het was vandaag ook mooi weer. Misschien dat ze wel de gelegenheid kregen om nog een stukje te gaan zwemmem. Mousefur schudde haar kop weer even, en lette weer op het bos voor haar. In het seizoen waar ze nu in zaten, de zomer, barstte het meestal van de prooien. Dat was ook wel te horen. Om hun heen klonk er overal gefluit, en af en toe wat geritsel van muisjes die wegschoten. Maar Mousefur had Lightpaw dat al geleerd, en nu ging ze vissen vangen zoals elke RiverClan kat dat deed. Ze moesten wel een stukje door het bos heen, en Mousefur stapte over allerlei takjes heen.
Even later kwamen ze aan. Voorzichtig stapte Mousefur uit de bosjes, en voor hun lag een grote, stromende rivier. Het water was heel helder. Daardoor kon je sommige vissen gewoon zien zwemmen. Ideaal dus! 'Oké Lightpaw, ik ga je nu leren vissen,' Sprak Mousefur tegen haar leerling. De poes liep naar de waterkat toe, en bleef daar geconcentreerd staan. Zachtjes zakte ze door haar achterpoten. Maar net niet ver genoeg om te gaan zitten. 'Let op. Lightpaw.. Ik ga nu een vis vangen.' Mousefur hief haar poot op, en hing hem voorzichtig boven het stromende water. Iets verder nar beneden... Mousefur zat doodstil aan de kant. Het enige wat je van haar hoorde was zachte geadem. Zo bleef ze een minuutje zitten, zodat de dieren onder haar aan Mousefur gewend raakte. De zwart-witte poes zag dat er een visje onder haar klauw was gaan zwemmen. Meteen werden haar pupillen groot. Niet van schrik natuurlijk, maar van haar jachtinstinct. Pats!! Met een harde plens sloeg Mousefur haar klauw in het water, en nagelde zich vast aan haar prooi. Met één vloeiende beweging smeet de de vis op de kant. Meteen dook ze er bovenop, en doodde het. Glimlachend keek ze naar Lightpaw. 'Heb je goed opgelet? Probeer maar een visje te vangen. Maar let op, maar niet teveel herrie en beweging!' Zei Mousefur tegen haar leerling. Ze knikte het poesje toe, en zette een stapje opzij. Rustig wachtte ze af tot Lightpaw naar voren kwam.

[Alleen even Lightpaw en ik]

Lightpaw werd op ge haalt uit het leerlingen hol, om te trainen. Ze gingen vissen light paw had daar aan aardige trauma aan over gehouden, na wat er laatst gebeurd was. Lightpaw raakte een beetje achter en dat merkte Mousefur, die haar riep om te komen. Lightpaw trippelde naar haar toe. Na een poosje lopen, kwamen ze aan bij de rivier. Lightpaw keek naar het water, en slikte even. 'Oké Lightpaw, ik ga je nu leren vissen,' sprak Mousefur. Lightpaw slikte en zei op een iets wat beverige toon. 'L-leuk!' Mousefur moest wel weten waarom, en het ook begrijpen. Lightpaw staarde een beetje misselijk naar het water, aar probeerde haar angst te onderdrukken. 'Let op. Lightpaw.. Ik ga nu een vis vangen.' Lightpaw keek naar hoe Mousefur in sluiphouding zakte, en in haar gedachte deet ze het na. Ze zag hoe ze haar poot op hief, en boven het water liet hangen. Ze liet haar poot zakken, en sloeg daarna haar poot in het water. Mousefur ving de vis. De vis lande op de grond, en Mousefur dode het. Lightpaw ving de glinlachende blik op van Mousefur, gellukig het water hoefde ze niet in. 'Heb je goed opgelet? Probeer maar een visje te vangen. Maar let op, maar niet teveel herrie en beweging!' Lightpaw knikte, 'Ik zal me best doen' beloofde ze. Lightpaw sloop naar de kant, in nog tseeds een onhandige sluiphouding, ze moest dat ook nog beter leren, maar ze was niet te hore. Ze ging een soort van zitten en staarde naar het water, ze zag een visje, ze klauwde direkt in het water, ze rakte de vis, die door de lucht vloog en terug het water in plnsde. Lightpaw keek teleurgestelt naar het water. 'sorry'. Stamelde ze.

Mousefur wachtte even af. Lightpaw knikte. 'Ik zou mijn best doen,' Beloofde ze. De leerlinge sloop een beetje onhandig naar het water toe. Mousefur schudde zachtjes met haar kop. Dat leerde ze haar later wel aan. Maar de Apprentice was wel heel stil. Lightpaw ging zitten, en keek het water in. Heel even leek het alsof ze meteen van het water weg zou willen rennen. Maar ze had al een visje te pakken gekregen. Ze klauwde het beestje vast, en gooide het omhoog. Plons. De vis zwom al weer weg. Teleurgesteld keek Lightpaw naar het water. 'Sorry,' Stamelde ze zachtjes. Mousefur stond op, en liep naar haar leerlinge toe. 'Het geeft niet hoor,' Zei ze zachtjes terug. 'Ik vond het vroeger ook altijd heel moeilijk.' Mousefur glimlachte voorzichtig. Ze poes dacht even na. Lightpaw keek steeds zo moeilijk bij het water. Het was zelfs alsof ze er bang voor was... Dat kon toch niet? Als lid van de RiverClan moest je water toch niet erg vinden. Mousefur keek een beetje gefronst. 'Lightpaw,' Begon ze. 'Wat is er eigenlijk? Je doet steeds een beetje ongemakkelijk bij het water..' Mousefur keek haar even aan. Misschien dat ze ooit in het water was gevallen. Dat was Mousefur als Mousepaw zo vaak overkomen. Maar telkens was ze weer gered gelukkig. De poes keek geluidloos naar het water. De zon die erop scheen veroorzaakte een prachtige schittering. Ineens kwam er iets in haar op. Als Lightpaw echt zo angstig was voor water, ging Mousefur dat haar proberen af te leren. Als RiverClan kat mocht je immers niet bang zijn voor water! Mousefur wendde zich weer op Lightpaw, en wachtte rustig af.

(Sorry dat ik laat reageer, ik had al een post, maar internet viel toen weg -.-"" En sorry voor dat ie zo kort is ;3)

[Geeft niks, en zo kort vind ik juist goed genoeg, want door mijn gedoe,dylexie is lezen soms wel irri, maar het is zo goed ;D)

Lightpaw bleef teleur gesteld naar het water kijken, tot dat Mousefur naar haar toe kwam en zei dat het niets geefde, Lightpaw glimlachte. Toen zei Mousefur dat zij het vroeger ook heel moeilijk vond, maar Lightpaw niet alleen daar door, ook door haar kleine angst voor water. Toen merkte Lightpaw op dat ze na dacht, Lightpaw keek Mousefur even aan, en keek toen weer naar het water. Toen ving ze ene fronsende blik op, en hoorde ze Mousefur haar naam zeggen en vervolgens, vroeg ze wat er was en zei ze dat ze ongemakkelijk deed bij eht water. 'Nou, ehm, tja' stammelde ze, en ze hielt zich even stil en liet haar kop schaamend hangen, 'i-ik ben ene beetje bang, bang voor water...' Haar stem stierf even weg. 'I-ik ging met Silverpaw Thunderpaw en Moonpaw op vissen jagen, en ik igng het water in om ze proberen naar hun te jagen, om dat ik ze echt niet goed vangen kan... Maar... Ik kwma vast te zitten, en en ik ging bijna dood, want het water kwam heel hoog, en ik zat vast en toen....' Weer stierf haar stem weg, ze schaamde zich, om dat dat de reden was, dat had toch zo weg kunnen zijn, die angst? 'Ik kwam later wel los, en ik werd op de kant gezet, maar ik weet neit precies wie, maar één van mijn vrienden verdronk ook bijna, ik wouw reden, zonder aarzelen sprong ik dus het water in, en ik wouw helpen, maar daar door raakte ik bewusteloos in het water, maar één v'an de krijgers had ons gered... Maar, ja daarom b en ik bang voor water, en dat is dom, weet ik maar ja...' Zei ze, met haar kop nog steeds hangen van schaamte. Hoe kwam ze van die angst af. Lightpaw was een rivierclan kat, dus ze mag neit bang zijn, dat mag gewoon niet! 'Ik wil niet meer bang zijn? Wat moet ik nu?' Vroeg ze. Ze keek in het water, dat heel mooi schitterde in het zon licht.

Lightpaw keek een beetje ongemakkelijk naar het water. 'Nou, ehm, tja' Ze lied haar kop zachtjes hangen. 'I-ik ben ene beetje bang, bang voor water...' Stamelde haar leerlinge. Haar stem stierf langzaam weg. 'I-ik ging met Silverpaw Thunderpaw en Moonpaw op vissen jagen, en ik igng het water in om ze proberen naar hun te jagen, om dat ik ze echt niet goed vangen kan... Maar... Ik kwma vast te zitten, en en ik ging bijna dood, want het water kwam heel hoog, en ik zat vast en toen....' Haar stem stierf weer weg. Schamend keek ze voor zich uit. Een beetje bezorgd keek Mousefur naar Lightpaw. 'Ik kwam later wel los, en ik werd op de kant gezet, maar ik weet neit precies wie, maar één van mijn vrienden verdronk ook bijna, ik wouw reden, zonder aarzelen sprong ik dus het water in, en ik wouw helpen, maar daar door raakte ik bewusteloos in het water, maar één v'an de krijgers had ons gered... Maar, ja daarom b en ik bang voor water, en dat is dom, weet ik maar ja...' Ze klonk weer zachtjes, en schaamde zich duidelijk. Lightpaw keek in de ambere ogen van de krijgskat. 'Lightpaw..' Begon Mousefur sussend. 'Als RiverClan kat is water onmisbaar. Ik kan je misschien wel helpen van je angst af te komen? Dan beginnen we heel voorzichtig in steeds grotere stapjes.' Mousefur keek het poesje even aan, en zuchte. Dit ging nog wel even duren dan... De poes keek in het water. 'Kom mee,' Zei ze tegen Lightpaw. Ze stond op, en wenkte met haar staart. Ze bracht Lightpaw naar een laag stukje water. 'We kunnen hier beginnen?' Aarzelde Mousefur.

[Sorry dat het lang duurde D:]

'Lightpaw..' Begon Mousefur sussend, Lightpaw keek op, vragend naar wat zij zeggen ging. 'Als RiverClan kat is water onmisbaar. Ik kan je misschien wel helpen van je angst af te komen? Dan beginnen we heel voorzichtig in steeds grotere stapjes.' Lightpaw slikte even, en zweeg even, 'Eeh ooh oke', zei ze zacht. Mousefur beval om mee te komen, en dat deed Lightpaw ook. Ze kwamen aan bij een klein stukje water, Lightpaw slikte weer, ze mocht neit bang zijn, dat mocht niet, ze wouw hier zo snel mogelijk vanaf zijn en dat liet ze merken ook, ze was een Rievirclan kat! Ze hielt van water! Zo hoorde het en zo bleef het! Lightpaw probeerde zich zelf zelfvertrouwen te geven, maar het ging moeilijker dan ze dacht toen Mousefur voorstelde om hier te beginnnen, maar Lightpaw knikte, 'ja is g-goed' Lightpaw vroeg zich af wat ze doen moest. 'Moet ik het water in?' Vroeg ze.

[Inspi loos]

Lightpaw volgde haar mentor gehoorzaam. Mousefur gaf een goedkeurend knikje, en liep richting het water. Dit was gelukkig heel ondiep, en zonder stroming. Een perfecte plek om te beginnen dus. 'Ja is g-goed,' Antwoorde Lightpaw op haar vraag. Ze leek wat zenuwachtig. Maar toch. 'Moet ik het water in?' Vroeg ze aan Mousefur. 'In principe wel. We zullen het samen doen.' Mousefur stond op, en zette haar voorpoten in het water. Het voelde heerlijk verkoelend op deze warme dag. De zon straalde op Mousefur's vacht, en meteen kreeg ze zin het water in te duiken. Haar vacht prikkelde even. 'Kom mee,' Stelde ze voor. Als was het meer een soort bevel. Mousefur zette ook haar achterpoten het water in, en genoot van de frisse verkoeling. Gelukkig werd het pas diep na 8 meter, dus ze hadden wel even. De sterke poes liep langzaam door het water, en ging aan het randje van het diepe staan. 'Lightpaw, als je even hier komt?' Mousefur liep wat terug en ging naast haar staan. 'Wen je er al een beetje aan?' Vroeg ze nieuwschierig. Elke RiverClan kat moest hier toch van houden? Die frisse geuren, en dat heerlijke gevoel van verkoeling op hete zomerdagen. De zwart witte poes strekte een voorpoot uit, en schudde er wat water vanaf.

[Sorry, mijn inspiratie staat momenteel op 0% -.-]

Toen Lightpaw had gevraagd of ze het water in moest beantwoorde Mousefur dat ze er eigenlijk wel in moest, en dat ze het samen doen moesten, Lightpaw knikte, en haar gezicht klaarde iets meer op. Ze zag dat Mousefur het water in liep en er van genoot, Lightpaw stapte ook voorzichtig het water in, en slikte even, haar gezicht klaarde ene beetje op bij eht stroomende water langs haar poten, stiekem voelde het wel fijn ern rust gevend, en dat liet ze Mousefur ook merken. Mousefur stelde voor om mee te gaan, even verduisterde het kopje van Lightpaw maar ze klaarde meteen weer op bij een wind briesje en het stroomende water en ze volgde Mousefur. Mousefur trippelde naar het diepe, en Lightpaw verstijfde meteen, en Mousefur riep haar. Lightpaw bibberde even en liept toen naar Mousefur toe, en ze begon een beetje te trappelen met haar pootjes, Mousefur kwam naar haar toe en vroeg of ze er al wat aan het wennen was, Lightpaw knikte, 'J-jawel', zei ze. Lightpaw was een rivierclan kat, ze moest hier van houden, ze moest er van houden, het fijne vrisse water en en de heerlijke verkoeling, ja hier hielt Lightpaw van ze was een rivierclan katr, en dat ging ze laten zien, Lightpaw trappelde iets meer naar voren en steeds dieper, toen voelde ze de grond niet meer, herinneringen schooten door haar hooft, het verdrinken, het bijna dood gaan, bijna een beste vriendin verliezen! Lightpaw raakte in paniek en begon wilt te trappelen met haar poten, ze stoote haar poot aan een steen, 'help!' piepte ze. Ze trappelde terug naar de kant, en kwam weer tot adem, 's-sorry, Mousefur, ik-ik raakte in paniek', piepte ze toen. Ze keek beschaamte naar een takje, en herhaalde, 'sorry'.

Mousefur keek Lightpaw bezorgd aan. Het leek wel alsof ze het fijn vond. Maar toch.. Ergens school toch een lichte angst. 'J-jawel,' Antwoorde ze op de vraag van Mousefur. Ergens kreeg haar leerlinge een soort zelfvertrouwen. Ze leek het écht te willen. Kunnen zwemmen als een RiverClan kat was onmisbaar. Het vertrouwen moest dan ook vanaf leerling aangewend worden. Zo te zien was Lightpaw een beetje bang van het water geworden. Maar de trappelde al snel wat naar voren. Mousefur volgde heel langzaam. Ze bleef nog op redelijke afstand van Lightpaw. De leerlinge raakte van de grond af, en het paniek schoot haar meteen toe. Wild begon ze met haar pootjes te trappelen. Op haar gezicht zag je dat er oude herinneringen opkwamen. Ze vertrok even omdat ze met haar poot tegen een steen botste. 'Help!' Piepte ze angstig. Mousefur verstijfde even, en wou Lightpaw te hulp schieten, maar gelukkig was ze al bij het ondiepe. 'S-sorry Mousefur, ik-ik raakte in paniek,' Piepte ze stotterend. Beschaamd keek ze naar beneden. 'Sorry,' Herhaalde ze nogmaals. Mousefur trippelde zachtjes op haar af, en gaf een lik over de natte kop van Lightpaw. 'Het geeft niet. Je kunt er tenslotte niks aan doen dat je vroeger bijna was verdronken,' Suste ze. 'Het moet langzaam worden aangewend.' Mousefur keek naar Lightpaw. 'Je was al best ver, ik vind het heel knap van je,' Spinde ze. Ze gaf zelf nog een lik over haar natte poten, en keek naar de lucht. Er waren al wat wolken ontstaan, maar nog niet heel veel. 'Wil je het nog eens proberen, of zullen we gaan,' Stelde ze voor.

[Sorry, weer dode inspi -.-]

[Heb ik ook last van]

Na dat ze in paniek was geschoten en terug was gezwommen, kwam Mousefur aan trippelen 'Het geeft niet. Je kunt er tenslotte niks aan doen dat je vroeger bijna was verdronken,' Zei Mousefur. Lightpaw knikte, 'ik weet het, maar ik wil niet meer bang zijn voor water, ik hield er van, nu ngo steeds, maar op één of andere manier, telkens weer, komen die herinneringen naar boven waar bij ik bijna was verdronken!' Piepte ze, ze zweeg even en vervolgde even later, 'en dat maakt me bang, maar ik wil eht kunnen ik wil het echt!' Zei ze vol zelf vertrouwen gemikst me angst. Mousefur vervolgde wat en zei dat het langzaam aangewend moest worden, toen hielt Mousefur even een korte stilte en ze zei daarna dat ze al best verwas, en dat ze het heel knap vond, Lightpaw glimlachte even. 'Dankje, ik zou echt mijn best doen een goede Rivierclan kat te worden! Een rivierclan kat houd van water, en ik ben een Rivierclan kat! Dus ik meot er ook van houden.' Lightpaw werd nu overspoelt van zelf vertrouwen! Ze richte haar kop op het water, mousefur vroeg of ze er nog een keer in wouw, of dat ze zouden gaan, maar Lightpaw beantwoorde, 'I-ik ga er in, en ik ga zwemmen, en daarna kan ik vis gaan leren vangen, dat beloof ik!' Zei ze vol zelf vertrouwen. Ze keek er nog eens naar, het water glinsterde in het zonlicht, Lightpaw haalde diep adem en sprong er in, ze kon nu meteen al niet meer staan, even dacht ze weer aan het verdrinken, maar ze schudde met haar kop, om eht weg te halen, 'het is verleden, kom op door zwemmen', zei ze zacht tegen zich zelf, 'ik kan het', zei ze toen zacht, 'ik kan het!', zei ze wat leuder, ze voelde zich vijn van binnen, 'ik bne niet emer bang!' Zei ze toen, al voelde ze nog wel een soort van angst, amar ze probeerde eht te negeren, ze voelde zich ook nog wel gespannen, op alles voorberijd, op elk beweginkje en briesje, mar ze was minder bang, en dat wkam allemaal om dat ze het echt wilde!

'Ik weet het, maar ik wil niet meer bang zijn voor water, ik hield er van, nu ngo steeds, maar op één of andere manier, telkens weer, komen die herinneringen naar boven waar bij ik bijna was verdronken!' Piepte Lightpaw nog. 'En dat maakt me bang, maar ik wil eht kunnen ik wil het echt!' Riep ze daarna nog. Har stem was vol zelfvertrouwen, maar toch een beetje ongemakkelijk. Mousefur knikte trots. Mousefur zei nog wat, en keek weer naar Lightpaw. 'Dankje, ik zou echt mijn best doen een goede Rivierclan kat te worden! Een rivierclan kat houd van water, en ik ben een Rivierclan kat! Dus ik moet er ook van houden.' De poes keek vrolijk uit haar ogen. 'I-ik ga er in, en ik ga zwemmen, en daarna kan ik vis gaan leren vangen, dat beloof ik!' Riep ze daarna nog. Lightpaw wendde zich tot het water. Het glinsterde mooi, en kreeg een soort goudige kleur. De leerlinge haalde diep adem, en sprong er in. Mousefur keek met ingehouden adem toe. Lightpaw was gelijk in het diepe gesprongen. 'Ik kan het,' Fluisterde ze zacht. 'Ik kan het!' Zei ze harder. 'Ik ben niet meer bang!' Riep ze blij. Mousefur kreeg een stralend gezicht, en dook er ook in. Ze kwam naast haar leerlinge zwemmen. 'Goedzo Lightpaw, ik ben ontzettend trots op je!' Glimlachte ze naar Lightpaw. Zullen we weer aan land gaan? Dan proberen we nog wat te vissen.' Mousefur trappelde naar het opdiepe. Ze schudde zich uit, en liep alvast vooruit. Glimlachend keek ze om. Lightpaw zal vast wel volgen. Een frisse wind waaide door haar vacht heen. Even rilde ze, maar al snel kwam de zon tevoorschijn. Mousefur genoot van de warmte. Snel schudde de poes nog een pootje uit, en begon zachtjes te lopen.

'Goedzo Lightpaw, ik ben ontzettend trots op je!' Zei haar Mentor glimlachent. Lightpaw glimlachde ook. en zwom een beetje angstig maar vol zelf vertrouwen naar het ondiepe, in de verte zag ze bewegende dingetje, 'Mousefur, kijk, vissen!' Mieuwde ze. 'Zullen we weer aan land gaan? Dan proberen we nog wat te vissen.' Miauwde Mousefur, Lightpaw knitke, en zwom half naar eht land en klom het water uit. Ze schudde haar avcht uit, en keek naar het groepje vissen dat nu dichter bij eht land was, nu konden ze eht vast wel vangen. Lightpaw trippelde naar Mousefur, en gaf haar een speelse duwtje en teon rende ze naar vooren richting de plek waar de visjes waren, ze wist nog precies wat Mousefur haar had laten zien, ze boog over eht water heeng en sorte zich op een vis, ze volgde met ahar ogen de manier waarop de vis zwom, ze tilde haar poot op en liet 'm boven de vis hangen, rustig haalde ze ahar nagels te voorschijn en toen schoto ahar poot in het water eg greep ze de vis die ze op het land sloeg ze sprong er meteen op en doode het emt haar nagels teon pakte ze de vis op en ging ze zitten met de vis in haar bek. Ze staarlde puur geluk uit, wat zou Mousefur hier van vinden! Zou ze trots zijn?

[Heel erg inspi loos]