Skyclan... || Dogdance

Onderwerp: Skyclan... || Dogdance wo 13 nov 2013 - 18:31

_{Een klein pluizebolletje lag opgerold tegen haar moeder aan. Echter was de zon nog maar net aan het ondergaan. Het diertje opende haar ogen en keek even naar haar zusjes en broertjes. Tja, soms leefde ze nogal... andersom. Sliep ze overdag en was ze 's nachts wakker. Milky had er ook maar 1 verklaring voor. Die twinkelende dingen in de lucht - Hoe noemden ze die ook alweer? - waren zo mooi! Echter vergat ze altijd de naam van die dingen. Ach, er was vast wel iemand aardig genoeg om het haar te vertellen, als ze niet direct werd weggestuurd.

Direct sprintte de al iets oudere kitten de nursery uit, waar ze begroet werd door de gloed van de ondergaande zon. Nog net te veel licht voor de sterren, maar het was al wel duidelijk dat de dag ten einde kwam. Ze moest zich gewoon nog zien te vermaken tot de zon helemaal onder was. Haar blik viel op een poes, die ze nog niet echt kende. Ze kon zich ook niet herinneren haar eerder te hebben gezien. Direct liep ze naar de warrior toe. Ze droeg een licht vreemde geur met zich mee. Wie was zij? "Hallo," piepte ze vrolijk, "Wie bent u?" Een vriendelijke glimlach verscheen op haar snoetje en rustig wachtte ze op antwoord.}

There is a ghost
deep in my throat
shoving it down
speak and you choke
every fire
sharpens the flood
throbbing and wild
stained in blood
and each little lie
making mountains
mountains I climb
wasting my time

Het was een vermoeiende dag geweest. Haar pootkussentjes waren nog steeds niet helemaal hersteld van de dollemans vlucht weg uit het territorium, de verdoemde plek die nog steeds misschien nog wel licht nasmeulde van het hellevuur dat het verzwolgen had. In haar dromen zag ze het nog steeds, de wanhopige kreten. Ze wist nog steeds niet zeker of al haar clangenoten het overleefd hadden. Ze had niet genoeg opgelet. Ze wist het echt niet... Met een zucht legde ze haar kop op haar voorpoten neer en kneep ze haar ogen dicht, al bleven de beelden ook achter gesloten oogleden doorgaan. Dat deerde die beelden echt niet. Die bleven wel komen zonder dat ze er wat aan kon doen. Maar toch weigerde ze er met iemand over te spreken. Zo gesloten was ze wel.

Het geluid van kleine pootstapjes deed haar haar ogen niet openen. Ze hoopte eigenlijk dat het zou passeren zonder dat er aandacht aan haar geschonken werd. Ze wilde eigenlijk even rust, na alle gefaalde pogingen tot jagen, na alle keren dat ze de prooi weggestuurd had. En ze werd met wantrouwende blikken aangekeken als ze op border patrol ging. Was een Skyclan kat immers wel te vertrouwen als ze haar clangenoten zag? Waarschijnlijk niet... Hoe kon ze ooit haar clangenoten aanvallen, hoe erg weinig contact ze ook daadwerkelijk met ze gehad had? Phantomfang misschien ja, Thunderfeel zou ook nog wel lukken, maar de rest? Ze hadden haar nooit wat misdaan... Ze schrok wat op en opende haar ogen toen er wel degelijk tegen haar gesproken werd. "Euh.. Dogdance." Antwoordde ze wat onwennig. Ze was niet zo goed met kittens...

wasting my time
feeding the fire
teasing the lies
with dirt in my eyes
All dirt in my eyes

_{De poes keek op toen ze haar aansprak. "Euh.. Dogdance," antwoordde ze wat onwennig. Dogdance dus. Nog nooit van gehoord, ach ja, ze kon ook niet alles weten! "Leuke naam!" miauwde ze, "Ik ben Milkykit, Mag ik u iets vragen?" Beleefd blijven was de opdracht. Ten eerste was het een warrior en ten tweede wou ze vragen of het kon dat ze haar nog niet eerder had gezien. Dat laatste kon bij sommigen nogal kwetsend overkomen. Nu wou ze niet direct een slechte indruk maken op een warrior, dus besloot ze zo vriendelijk en beleefd mogelijk te blijven. Hierdoor zou de poes normaal gezien toch minder boos op haar moeten worden, toch? Of werkte dat niet helemaal? Ze kon het op zijn minst proberen. Plots schoot haar iets te binnen. Er waren toch nieuwe katten bijgekomen? Misschien was zij wel een van hen. Dat zou het wel verklaren. Echter moest ze op haar hoede blijven. Ze wist het nog niet zeker. Misschien zat zij hier al wel heel lang in de clan en had ze haar gewoon altijd over het hoofd gezien. Misschien was ze altijd in het kamp, wanneer zij lag te slapen. Wie weet...}

Wat onwennig keek Dogdance naar het witte, kleine ding wat voor haar poten aangeland was, het leek alsof het beestje uit de lucht was komen vallen. Maar goed, je ogen dichthouden was dan ook niet bevorderlijk als je je omgeving in de gaten zou willen houden. Ze kon het zichzelf dan ook niet kwalijk nemen. Toch moest ze het de kit nageven, het witte ding probeerde beleefd te blijven en slaagde daar toch aardig in. Dat kon je niet van veel kits zeggen, little brats. De kitten was er duidelijk eentje van Thunderclan, al wist ze de naam en de ouders niet. Maar dat wist ze van bijna niemand, irritant genoeg. Maar tegelijkertijd deed ze ook de moeite niet om de namen echt te gaan leren. "Aangenaam kennis te maken, Milkykit," Miauwde Dogdance, terwijl ze haar staart om zich heen krulde en zichzelf licht geamuseerd bedacht dat één 'probleem' nu al opgelost was. "Vragen stellen is gratis, of je antwoord krijgt is een tweede."

_{Met grote oogjes keek ze naar de grotere kat. Haar staart tikte vrolijk tegen de grond en haar oortjes stonden rechtovereind. "Aangenaam kennis te maken, Milkykit," Miauwde Dogdance, "Vragen stellen is gratis, of je antwoord krijgt is een tweede." Ondertussen had de warrior haar staart om zich heen gekruld. Ze mocht haar vraag in ieder geval stellen. Nou dat was al iets. Ze hoopte op antwoord, maar dat was waarschijnlijk vrij logisch. Waarom zou je immers een vraag stellen als je geen antwoord wou? Dan kon je beter geen vraag stellen. Enkel verspilling van tijd, energie en adem. Even had ze haar blik naar de grond verplaatst, maar keek toen voorzichtig op. "Kan het dat ik u hier nog niet eerder heb gezien?" vroeg ze. Als je heel goed luisterde kon je misschien een heel klein beetje angst in haar stem horen. Angst om een boze warrior over haar heen te krijgen. Daar had ze vandaag even geen zin in. Ze was niet zo'n arrogante kit die dacht dat ze alles kon en mocht zeggen. Immers hadden die warriors meer macht dan je misschien zou denken en die hoefden ze voor haar part echt niet op haar te gebruiken. Ook hun woede hoefden ze niet op haar af te reageren. Dat was niet echt nodig.}

Dogdance wierp even een blik op de prooistapel. Een steek ging door haar psyche heen toen ze zich bedacht dat zelfs de prooi hier anders smaakte... Een golf van heimwee overspoelde haar al vlug genoeg toen de steek haar lichaam verlaten had en bracht een licht misselijk gevoel omhoog. Ze was geen Thunderclan kat, ze was een Skyclan kat in haar bloed. Ze hoorde hier niet te zijn. Ze snapte niet waarom de Starclan het zo geregeld had... "Kan het dat ik u hier nog niet eerder heb gezien?" Milkykit's vraag hielp niet, maar haalde haar wel weer bij de les. Eventjes knipperde Dogdance wat verbouwereerd met haar ogen terwijl ze de vraag registreerde in haar kop. "Nee.. dat kan heel goed nee." Murmelde Dogdance, terwijl ze wat onhandig met haar poot wat modder van haar oor wreef. Ze vernauwde haar ogen iets terwijl de heimwee weer zichzelf aan het opbouwen was. "Skyclan kat enzo.." Reageerde Dogdance vervolgens, nu ietwat nukkig. Ze had nu al de tel verloren met hoeveel katten haar gevraagd hadden wie ze was en waar ze vandaan kwam. En met elke maal ging er meer geduld verloren.

_{Het leek alsof de poes ietwat van slag was van haar vraag. Was ze hier dan toch al haar hele leven? Maar... "Nee.. dat kan heel goed nee." Murmelde Dogdance toen. Direct keek de kitten op, dus ze had toch gelijk? Wat onhandig probeerde de warrior wat modder van haar oor te krijgen. "Skyclan kat enzo.." volgde er achter aan. Een wat nukkige ondertoon was in de stem van de poes te horen. Skyclan? Wat moest dat nou weer voorstellen? Wacht, was dat niet 1 van de vijf clans? Waarom was ze dan hier? Waarom zat ze dan niet in haar Skyclan gebied? Waarom liet iedereen haar hier zomaar zitten? Hadden ze niet door dat er een Skyclan kat hier zat? Of waren die nieuwe katten Skyclan katten? Maar wat moesten die hier dan? Kwam het door die trillingen in de grond? Dat kon toch niet? "E-Eehm," stotterde ze toen, "M-maar als u een Skyclan kat bent, w-waarom bent u dan hier?" De glimlach was lichtelijk van haar gezicht verdwenen en had plaats gemaakt voor een wat verwarde uitdrukking. Haar hoofdje was licht naar links gekanteld en haar staart lag nu stil naast haar. Ze begreep het niet helemaal meer.}

Als het weglekkende geduld van Dogdance een druppend geluid kon maken, dan zou het op dit moment klinken als een hoosbui. De kitten begon haar licht te irriteren met haar vragen. Nu begreep ze zelf ook wel dat een kitten hetgeen genaamd 'tact' niet helemaal onder de knie had, maar dat moesten ze op het gegeven moment allemaal wel leren. "E-Eehm," stotterde ze toen, "M-maar als u een Skyclan kat bent, w-waarom bent u dan hier?" Stotterde de poes. Duidelijk bang voor haar, wat een feest. De beleefdheid en de formaliteiten waren er wat betreft de geïrriteerde Dogdance er ook nu wel af. "Omdat de Skyclan weg is, kapot, afgebrand, uit elkaar gerukt." Miauwde de poes, niet in staat om de lichte irritatie weg te krijgen uit haar stem. Liet die kitten Silverfang maar gaan pesten ofzo, die was goed met kittens, zij niet. Hierna legde ze nukkig haar kop op haar poten neer en draaide ze deze licht weg van de sneeuwwitte kitten.

{Facepalm, Dog je bent vreselijk met kits.}

_{Dogdance leek haar vragen niet echt te waarderen. Misschien had ze ook niet moeten doorvragen. Misschien had ze het aan haar vader moeten vragen. Misschien had ze het onderwerp beter kunnen vermijden. Ze wist dat het gevoelig kon liggen. "Omdat de Skyclan weg is, kapot, afgebrand, uit elkaar gerukt." klonk de stem van de warrior. De lichte irritatie was duidelijk in haar stem te horen. Ze legde haar kop op haar poten en keek licht weg. Direct richtte Milkykit haar blik naar haar pootjes. Haar oortjes stonden niet meer overeind. Ze had ze laten hangen door angst en spijt. Ze had te ver doorgevraagd blijkbaar. "S-Sorry," miauwde ze zacht en oprecht, "D-Dat wist ik niet..." Even keek ze haar aan en keek toen naar de nursery, misschien kon ze beter gaan. De poes met rust laten. Echter liet haar lichaam het niet toe zich te verplaatsen. Dus bleef ze maar zitten, haar blik op haar poten gericht.}

Hij vernauwde zijn ogen wat toen de woorden van de poes zijn oren binnen kwamen geslopen. Eerst zag het er best vertrouwelijk uit, maar na verloop van tijd begon hij wel te merken dat de ex- SkyClan poes niet bepaald goed was in omgang met kits. Hij was de laatste dagen sowieso al oplettender, gezien hij het hele gedoe nog niet echt vertrouwde. Zijn kittens alleen laten met totale vreemdelingen? Dacht 't niet. Met ruime passen liep hij richting de kattin, welke zeker twee koppen kleiner was dan hem. Met zijn amberkleurige ogen keek hij haar neutraal aan, niet vriendelijk maar bijna kwaad zelfs. De typische beschermende blik van een vader wanneer hij dacht dat zijn dochter in gevaar was. "Milkykit, volgens mij heb je nu wel een antwoord op je vragen? Ga maar terug naar de nursery, je moeder is je aan het zoeken." Miauwde hij kordaat tegen de witte poes, al lag er wel een zachte blik in zijn kijkers toen hij zijn dochter aankeek. Echter verdween deze weer als sneeuw voor de zon toen hij zijn kop optilde om zijn blik in die van de andere kattin te priemen.

_{Plots kwam er een andere warrior bijzitten. Direct herkende ze haar vader. "Milkykit, volgens mij heb je nu wel een antwoord op je vragen? Ga maar terug naar de nursery, je moeder is je aan het zoeken." Miauwde hij kordaat, al stonden zijn ogen best vriendelijk. Wat? Ze wou helemaal niet naar de nursery, dan kon ze die twinkelende dingen niet zien! Mocht ze echt niet nog even blijven? Het was bijna donker! Even keek ze haar vader aan en zuchtte toen ze zag dat deze zijn blik al had verplaatst naar de kattin. "Oke..." piepte ze wat teleurgesteld, waarna ze zich omdraaide en terug slofte naar de Nursery. Terug naar haar moeder. Misschien dat ze straks nog even kon gaan kijken...

~ Milky is het topic uit}

Onderwerp: Re: Skyclan... || Dogdance vr 15 nov 2013 - 9:47

De volgende keer dat Dogdance opkeek had de kitten haar oren laten hangen en haar blik afgewend. Mousedung! Dat was niet helemaal de bedoeling geweest. Ze wilde gewoon niet over haar thuis praten, niet de kitten een trauma aanpraten. "Rustig maar.." Mompelde Dogdance wat onhandig, "Ik.." Maar een andere stem onderbrak de hare al vlug. "Milkykit, volgens mij heb je nu wel een antwoord op je vragen? Ga maar terug naar de nursery, je moeder is je aan het zoeken." Miauwde een kater op kordate toon. Dogdance keek op naar een grijze Thunderclan kater. Fijn, weer iemand met wie ze waarschijnlijk geen beste vrienden ging worden. Ze vernauwde haar heldere blauwe ogen daarom ook iets naar de kater met licht wantrouwen en onzekerheid. Dit was geen goede eerste indruk, maar Dogdance was ook niet het type om toe te geven aan iemand die een poging deed haar te vermanen. Ze keerde de blik van de kater daarom ook zonder aarzelen terug. Hierna richtte haar blik daarna weer op de kitten die wat teleurgesteld leek. Maar toch gehoorzaamde ze de kater. Waarschijnlijk haar vader, bedacht ze zich. "Welterusten," Miauwde ze wat halfslachtig nog naar de kitten, met een poging tot een glimlach. Mousedung, als dat witte ding gewoon niks over SkyClan gevraagd had, was dit alles niet gebeurd.

Het klemme gevoel rond zijn hart verdween toen Milkykit toegaf en zich een weg terug richting de kraamkamer baande. Nu kon hij zijn aandacht tenminste volledig op de kattin richten, welke zijn dochter nog iets toe miauwde. Hij fronste wat en keek haar aan met zijn amberkleurige ogen. "Wie ben jij eigenlijk? Als ik vragen mag, natuurlijk." Klonk zijn stem rustig, niet onaardig. Hij was heus niet kwaad op de poes, hij toonde alleen maar een beschermend gedrag tegenover Milkykit. Hij wou niet dat er iets met haar zou gebeuren. En gezien hij nog niet alle vertrouwen in de ex- SkyClan katten had, had hij dus ook niet graag dat Milky zomaar zonder enige bescherming een gesprek met ze aanging. Het maakte Graystripe niets uit dat hij misschien overdreef, ieder van zijn kittens had een speciale betekenis voor hem. Eentje verliezen zou het einde van de wereld voor hem betekenen.

Wat wantrouwig richtte Dogdance nog even haar heldere, blauwe ogen op de grotere, pluizige warrior, maar hierna legde ze haar kop weer op haar poten neer om haar gedachten weer te verleggen. Ze had geen behoefte om een preek te krijgen van een mede warrior. En dan al helemaal niet van een Thunderclanner. "Wie ben jij eigenlijk? Als ik vragen mag, natuurlijk." Klonk de stem van de kater plotseling in haar oor. Wat behoedzaam hief Dogdance haar kop wat op, nog steeds niet helemaal vrij van het wantrouwen in haar blik. "Ik ben Dogdance." Miauwde ze enkel, haar toon ietwat hard. Niet gemeen, maar wel een toon dat ze niet toestond dat er met haar gesold wordt. Want stiekem heerste nog steeds de angst in haar hart dat Thunderclan dat wel degelijk ging doen, met haar sollen.

Onderwerp: Re: Skyclan... || Dogdance