Lightpaw stapte voorzichtig lang de brokken puin. Overal lag er as en stukken van wat ooit haar thuis is geweest. Ze kreeg tranen in haar ogen bij alle goede herinnering die dit beeld haar opriepen. De laatste tijd ging ze vaker weg. Meestal automatisch naar hier. Ze hoopte dat de anderen het een beetje zouden begrijpen. Al wou ze het niet tonen, nu was het overduidelijk te zien, de bruine poes had heimwee. Het lege gevoel had ze niet vaak gehad. Haar pootjes maakten afdrukken in de as. Ze sloot haar ogen en riep herinneringen op. Tot haar groot verdriet waren sommige delen wazig. Katten die deel uitgemaakt hadden van haar leven waar plots verdwenen. Als de bladeren die nu vielen van de bomen. Normaal was ze altijd vrolijk bij het plaatje van de vallende bladeren, nu bracht het alleen maar verdriet mee. Er klonk een geluid door haar gedachten heen. Met een zucht draaide ze zich om. Ze zag niets. De bruine poes besloot er niet veel aandacht aan te schenken, hoewel het haar verbaasde dat op deze plek nog dieren zouden zijn, nam ze aan dat het toch zo'n geval was. Of iemand die haar eigen verdriet ook deelde.
Onderwerp: old, good times. 
do 5 dec 2013 - 19:21