The flower and the rogue (+Lone-one)

_{Petalclouds poten droegen haar naar de grens met het ruwe niemandsland. Niet met een reden, ze liep gewoon een willekeurige kant op. Dit soort wandelingen maakte ze de laatste tijd vaak. Ze kon hielpen haar haar hoofd leeg te maken en haar zorgen even aan de kant te schuiven. Ze probeerde zo veel mogelijk bij Missingkit te zijn, maar soms moest ze er gewoon even tussenuit, als het verdriet om haar broertje weer op kwam zetten, of als ze merkte dat er een frons op haar gezicht stond door haar zorgen om Hawkscream.
De zon scheen, maar het was bewolkt en het waaide vrij hard, waardoor het niet al te warm was.
Toen ze bij de grens aankwam, kon ze niet verder. Daarom maakte ze een bocht en bleef ze evenwijdig aan de grens lopen. ZE keek naar het gebied achter de onzichtbare lijn van geur die haar eigen territorium markeerde. Er stond hier een kaarsrechte rij van bomen en tussen de bomen door kon een tweebeenden zien. Ze was er ver genoeg van verwijderd om geen angst te voelen.
Een geur kwam mee met een windvlaag, maar toen draaide de wind een beetje, waardoor ze het niet meer rook. Ze besloot wat beter uit te kijken. Even later zag ze inderdaad een kat, al kon ze niet met zekerheid zeggen of de geur die ze net had geroken van haar was. Het was een rogue, zag Petalcloud. De kat was dichtbij de grens, maar was nog buiten het territorium, dus Petalcloud zag geen reden om haar meteen aan te vallen. Ze keek naar de rogue en wachtte tot die haar op zou merken, iets wat vast niet al te lang zou duren.}

Ze liep weer eens zonder doel rond. Nou ja, ze had nooit een doel. Positief gezegd vrijwel nooit, soms waren er uitzonderingen. Al lang had ze gemerkt dat de wind niet gunstig voor haar stond, die leek vanuit het oosten te komen. Natuurlijk kon ze haar route aanpassen maar daar was ze echter te koppig voor. Dit pad was ze gestart en dit pad zou ze volgen. Op goede en slechte kosten. De wind leek kort te draaien en bracht wat geuren met zich mee. Toen de wind weer terug gedraaid was liep ze op een rechte lijn verder. Ze was niet bang voor de oorzaak van de geur, alleen kon ze het niet helpen dat een nieuwsgierigheid opborrelde samen met een vleug spanning. Het was meer omdat ze geuren niet geweldig kon inschatten en daarom niet precies wilt wanneer ze gezelschap tegen zou komen. Ze dwong haar tempo niet te versnellen en haar poten regelmatig neer te zetten. Na enige tijd bleek ze echt wat te zien in de verte. Aangezien ze de kat schuin naderde was de geur vrijwel onmerkbaar gebleven. Gelijk begreep ze dat ze waarschijnlijk bij een grens was en deze poes waarschijnlijk patrouilleerde. Haar houding was neutraal maar liet duidelijk merken dat ze niet onderdanig was. Maar liet ook de nodige uitdagende trots weg. Even keek ze de poes geluidloos aan en bekeek haar snel maar grondig. Toen ze daarmee klaar was hielt ze even halt om te zorgen dat ze niet onnodig grenzen ging oversteken en keek kalm met haar gouden gekleurde ogen. Alsnog verbrak ze de stilte niet en keek de poes afwachtend na. Mocht er na enige tijd niks gebeuren zou ze haar pad vervolgen. Al zou die, tot haar eigen afkeur, moeten aanpassen om een gevecht te ontlopen.

_{De poes droeg duidelijk geen clangeur. Ze had een bruin met witte vacht en haar ogen hadden de kleur van goud. Ze bleef en klein eindje van de grens stilstaan en keek naar Petalcloud, die terugkeek. Petalcloud schatte de vreemde ongeveer haar leeftijd, of misschien iets ouder. De rogue zei niks en ook de RiverClanner was even stil. Na een tijdje zei ze: "Waarom ben je zo dicht bij de grens?" Haar stem was niet onvriendelijk. Petalcloud had graag vertrouwen in katten, dus ze was meestal niet zo vijandig tegen eenlingen en katten van andere clans, tenzij die bewust de grens overstaken. Dan was Petalcloud niet bang om ze duidelijk te maken dat ze niets te zoeken hadden op RiverClan grond, al was ze niet zo goed in vechten. Ze vroeg zich af hoe de rogue heette, maar ze besloot haar eerst maar eens de tijd te geven om haar eerste vraag te beantwoorden.}

De bont gekleurde poes had voor de grens halt gehouden en de grijs gekleurde poes erachter bekeken. De stilte bleef even hangen maar had geen ongemakkelijke sweer bij zich. Met een schattende blik had ze veronderstelt dat ze ongeveer even oud waren, en een geur had bevestigt dat deze poes in een clan zat. Maar nu was de vraag, welke? Waarschijnlijk deed het er niet veel aan maar dan zou ze wel weten waar ze ongeveer was beland. Er hing een lichte lucht van riet en watergroen om deze kat heen. Ze zou het nu dus op RiverClan houden. De grensbewaker verbrak de stilte; "Waarom ben je zo dicht bij de grens?" Er klonk geen scherpe vijandelijkheid. Daarom zou ze die bij zichzelf ook maar achterhouden. Zelf was ze meestal wantrouwend, maar dat kon wel eens wegvaren bij vreemde. Gewoon het idee dat je ze waarschijnlijk toch nooit meer tegenkomt zorgt voor een goede overeenkomst. ''Ik had nou eenmaal niet door dat hier een grens lag. In deze gebieden ben ik nog nieuw en ik had de wind niet mee.' legde ze uiterst kalm uit. Ze plantte haar kont neer op de grond en krulde haar staart over haar poten. 'Ik ben Lone-one trouwens, aangenaam.' Haar houding was niet bedreigend, alsof ze er niet aan twijfelde dat ze veilig was. Maar ze was klaar om ieder moment op te springen en ,als het zou moeten, te vechten. Maar als ze niet over de grens heen zou gaan? Wat was dan het probleem?

_{''Ik had nou eenmaal niet door dat hier een grens lag. In deze gebieden ben ik nog nieuw en ik had de wind niet mee,'' antwoordde de eenling. Petalcloud knikte. Ze geloofde de poes wel, ze was niet zo wantrouwig ingesteld. De rogue leek ontspannen. Ze ging rustig zitten en krulde haar staart om haar poten. Petalcloud volgde haar voorbeeld. Ze was niet van plan de rogue aan te vallen. Waarom zou ze? Ze leek niet vijandig, en bovendien had ze de grens niet overgestoken. Ze was volledig en haar recht om daar te zijn waar ze nu was. 'Ik ben Lone-one trouwens, aangenaam,' zei ze. Petalcloud vond het bijna als een clannaam klinken. Zelf stelde ze zich ook voor. "Ik ben Petalcloud van RiverClan," zei ze. Ze besloot haar clan er bij te zeggen, aangezien Lone-one de clans en hun gebieden niet leek te kennen, en dus niet wist dat ze zich nu bij de rand van het RiverClan territorium bevond. "Kom je van ver?" vroeg Petalcloud.}

Ze zat nu dus rustig aan de juiste kant van de grens. Langzaam begon er een idee te vormen van hoe het er hier aan toe ging. Dit was een plek met rangen en grenzen, met regels. Het zou wel even duren voordat ze daar aan zou gaan wennen. Maar dit gebied leek de moeite waard om bij te blijven. Voor enige tijd. Misschien kon ze zich maar beter ergens gaan vestigen, zich bij een clan toevoegen. Eerst zou ze nog wat meer kijken hoe het er hier aan toe ging. Ze stelde zichzelf voor en kreeg al snel antwoord. "Ik ben Petalcloud van RiverClan," Dus toch wel RiverClan? Ze had er al wel wat van gehoord. Kort knikte ze om te laten zien dat ze het begreep. "Kom je van ver?" Sprak Petalcloud. Even keek ze naar de richting waar ze vandaan kwam. 'Ja, ik kom van ver. Het noorden om precies te zijn.' Haar stem klonk kalm en vriendelijk. 'Ik ben hier nog maar net maar begrijp al wel dat het er hier heel anders aan toe gaat.' Kort bewoog ze haar oren en richtte zich op Petalcloud. Haar blik sprak dat ze alles mocht vragen als dat zou willen. Als deze kat klaar was zou zij op haar beurt beginnen met vragen.

_{'Ja, ik kom van ver. Het noorden om precies te zijn,' zei de rogue. 'Ik ben hier nog maar net maar begrijp al wel dat het er hier heel anders aan toe gaat.' Petalcloud knikte, terwijl ze zich afvroeg hoe het er in het noorden dan aan toe ging. Lone-one leek haar wel een aardige kat, anders dan de gemene en aggressieve rogues waar je zo vaak over hoorde en waar iedere clankat voor gewaarschuwd werd. Eigenlijk was ze nog nooit een vechtlustige rogue tegengekomen. Zelfs de enige BloodClanner die ze ooit in haar eentje tegengekomen was had haar niet aangevallen. Zou het dan wel meevallen met die dreigingen van buitenaf? Overdreven de oudere katten als ze spraken over bloeddorstige Elitekatten en felle eenlingen? Petalcloud zweeg. Dat ze zelf een vraag had gesteld, terwijl ze meestal alleen antwoordde op wat de ander zei, was al vrij bijzonder. Nu was ze stil en gaf ze de ander de tijd om vragen te stellen.}

Onderwerp: Re: The flower and the rogue (+Lone-one)