Don't mind us, we're just spilling our guts. (Shiva)

De zwarte kater zag er slecht uit. Zijn vacht was wat onverzorgd, en in zijn ogen lag een diepe boze blik te lezen. Hij bevond zich in de tuin van een kittypet, om wat te gaan jagen. Hij wist dat hij eigenlijk wat groters moest vangen wilde hij zijn eigenaar in leven houden. maar hij wilde niet te ver afdwalen. Zijn eigenaar ging dood, maar hij zou het nooit toe geven. Vol woede haalde Jinx een musje neer die te sloom was. Hij doodde het met een snelle beet en pakte het op. Toen hij echter de tuin weer wilde verlaten, keek hij in 2 rode ogen. "Jij weer"bromde hij tegen Shiva

Little Shiva girl :3

Een grijze schim liep door de donkere straten van de kittypets. Deze straten behoorde nu tot de kittypets, maar Shiva dacht dat binnenkort deze straten de BloodClan bezat. Haar houding en blik waren erg onheilspellend. Haar geur zaaide verderf. Ze hief haar staart hoog en haar blik stond dodelijk trots. Ze hief haar kop hooghartig hoog, ze rook naast BloodClan naar zure, vers kattenbloed. Ze had net een kittypet een lesje geleerd, hij dacht dat hij de BloodClan belachelijk kon maken, maar hij had het goed mis. Leven deed hij sowieso nog, lopen kon hij misschien nog met moeite. De poes was inmiddels weer rustig en sprong rustig op het hek, al hing er in haar blik iets gevaarlijks. "Jij weer" hoorde ze en ze draaide zich met een lieve glimlach om. "Fijne ontmoeting, Jinx" mompelde ze en ze sprong naast hem. "Hoe gaat het, lieverd" miauwde ze zachtjes en ze ging zitten.

Een lieve glimlach kwam op het snoetje van Shiva, Jinx keek haar pischagrijnig aan. Niet nu, nu had hij er niet bepaald zin in. "Fijne ontmoeting, Jinx"zei ze. "Mppf"bromde hij als antwoord. Hij keek even wat geërgerd naar de grijze poes toen deze naast haar sprong. "Hoe gaat het, lieverd" Jinx keek haar droogjes aan, het was duidelijk dat hij niet bepaald het beste humeur had. "Goed, totdat jij kwam"zei hij droogjes en spottend. Nonchaland likte hij zijn poot en haalde die over zijn oor. "Wat moet je? Ik heb iemand om voor te zorgen"Al gelijk had hij spijt van zijn laatste zin, hij liet dit echter niet merken. Hij haatte het om zijn zachte, zwakke kant te laten zien.

De poes zuchtte toen ze "Mppf" hoorde en keek hem met een kille blik aan. "Alright, als je niet wilt praten," mompelde ze sissend en ze draaide haar oren wat dieper in haar nek. "Asshole" fluisterde ze er zachtjes achteraan en ze likte voorzichtig haar poot, haar blik scherp op de kater gericht. "Hoe gaat het, lieverd" miauwde ze, het klonk wat spottend. Ze keek de kater spottend aan, toen deze een verwacht antwoord gaf. "Goed, totdat jij kwam" zei hij, en ook in zijn stem klonk een spottende toon, maar vooral dat laatste maakte haar nog geirriteerder. Haar nagels schoten uit haar poten en gleden weer terug, al bleven ze langer buiten dan binnen. "Wat moet je? Ik heb iemand om voor te zorgen" de poes keek hem dit keer met een woedende blik aan, haar nagels schraapte over het hout, wat krassen veroorzaakte, maar ze held zich in. De poes kon nu zelfs niet grijnzen en keek hem verontwaardigd aan. "Pardon?" siste ze zachtjes en ze keek hem woedend aan. Ze sprong van het hek, met een gemeen idee in haar hoofd, en ging zitten. Ze keek recht voor zih uit, haar rode blik staarde alleen een kille blik uit. "En wie is nu de gelukkige, voor wie moet je nu zorgen? Een kittypet poesje, eentje die zo'n sterke man als jou nodig heeft?" spottend en verachtend, wat waren de twee samenvattingen van deze zin.

"Alright, als je niet wilt praten,"mompelde de poes sissend, Jinx keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Asshole" haar woorden deden hem niets, het vrolijkte hem enkel wat op. Haar woede gaf hem een goed gevoel."Hoe gaat het, lieverd" miauwde ze spottend. "Goed, totdat jij kwam"zei hij droogjes en spottend. Haar nagels schoten in en uit en aan alles was duidelijk dat ze niet gediend was van zijn antwoord. "Wat moet je? Ik heb iemand om voor te zorgen"Al gelijk had hij spijt van zijn laatste zin, hij liet dit echter niet merken. "Pardon?" Verontwaardigd keek de poes hem aan. Jinx ontmoette droogjes haar blik. De poes maakte krassen op het hek, maar sprong uiteindelijk toch naast hem. Jinx keek haar geërgerd aan. "En wie is nu de gelukkige, voor wie moet je nu zorgen? Een kittypet poesje, eentje die zo'n sterke man als jou nodig heeft?"zei ze spottend en verachtend. Haha, hehe, wat grappig, dat was nou juist het genen waar ze níét over moest beginnen. Jinx kromde grommend zijn rug en keek haar met vernauwde ogen aan. "Dat gaat je níéts aan"zei hij woedend.

"Dat gaat je níéts aan" zei de kater woedend en de poes greens. Zijn zwakke plek, kittypet poesjes? Of at andere deel, het verzorgdeel? Haar ogen versmalde zich, alsof ze gekwetst was. Ze sprong behendig op het hek, haar blik stond woedend. "Owh, natuurlijk," miauwde ze sissend. "De sterke, knappe kater wilt zoiets natuurlijk niet tegen een arm, zwerverpoesje zeggen..." miauwde ze, sissend en spottend. Ze ging op het hek zitten en zuchtte even, waarna ze met haar scherpe nagels aan het hout kraste." "Want die Jinx wilt zijn kittypet poesje beschermen, hij is bang dat die zwerver jou poesje vermoord hé?" blies ze met een grijns, haar ogen stonden vol vermaak. "Die grijze zwerver, waarvan je denkt dat deze jaloers is? Of deze die een koelbloedige moordenaar is? Misschien omdat die zwarte Jinx haar niet vertrouwt?" miauwde ze, hoofdschuddend. Ze keek even naar de kater, en sprong voor hem, haar blik stond kil en ze tikte met haar staart op de bodem. "Is die arme Jinx misschien ee beetje verliefd, maar die poes niet op hem?" miauwde ze bedenkelijk, haar blik was nog gericht op Jinx. Ze sprong naar achteren, haar oren in haar nek en haar vacht opgezet. "Wat is het, jongen? Wat is het? Of moet ik het uit je rukken?" miauwde ze, waarna ze weer rustig ging zitten en de kater aankeek. "Of, gaat het slecht met je kittypet leventje, vuil mensenspeelgoed," blies ze en tze keek hem aan. "Één van die dingen klopt al, die Shiva vertrouw jij niet hé?" miauwde ze kalm en ze keek hem aan. Had ze nu zijn zwakke punt?

"Owh, natuurlijk,"Haar ogen versmalde zich, alsof de poes gekwetst was. Jinx blies zachtjes in haar gezicht. De poes sprong behendig op het hek. Jinx keek haar woest na. Natuurlijk, die is bang om gepakt te wordenDacht hij Lafaard
"De sterke, knappe kater wilt zoiets natuurlijk niet tegen een arm, zwerverpoesje zeggen..."siste ze spottend Jinx vernauwde zijn ogen, totdat hij een chinees leek. "Want die Jinx wilt zijn kittypet poesje beschermen, hij is bang dat die zwerver jou poesje vermoord hé?" Greens ze. "Shiva..."zei hij dreigend, ze moest niet verder gaan. "Die grijze zwerver, waarvan je denkt dat deze jaloers is? Of deze die een koelbloedige moordenaar is? Misschien omdat die zwarte Jinx haar niet vertrouwt?"De poes sprong voor zijn neus, en bijna haalde hij zijn nagels over haar snuit en bloeddoorlopen ogen, maar iets hield hem tegen. Liefde,duh "Is die arme Jinx misschien ee beetje verliefd, maar die poes niet op hem?"zei ze bedenkelijk."Wat is het, jongen? Wat is het? Of moet ik het uit je rukken?" Jinx gromde dreigend. "Sinds wanneer ben jij zo nieuwsgierig?"riep hij haar bijtend toe, hij haatte zijn plaats in dit gesprek, oftewel deze ruzie. "Of, gaat het slecht met je kittypet leventje, vuil mensenspeelgoed," nóg één woord, dan had ze zijn nagels in haar vacht. "Één van die dingen klopt al, die Shiva vertrouw jij niet hé?" Jup, de bom ontplofte. "Ja, ik vertrouw je niet. En waarom zou ik verdomme! je zit alleen maar te Mousedung met me, komt op de slechte momenten en je stelt de foute vragen!"schreeuwde hij haar toe. "Rot verdomme toch eens op!"vervolgde hij al op dezelfde toon. "Weetje"begon hij met een ietwat krankzinnige ondertoon. "volgens mij ben je gewoon jaloers, jij wil gewoon een lief kittypet leventje hé? niet in een 'clan' zitten die hoopt zo goed te zijn als de boskatten! zielig ben je!"vervolgde hij en in zijn ogen kwam een blik die onheil verraadde. "Ik ga jou geen wóórd vertellen over waar ik mee zit"zijn stem trilde van ingehouden woede, en het was duidelijk dat hij het meende.

"De sterke, knappe kater wilt zoiets natuurlijk niet tegen een arm, zwerverpoesje zeggen..." siste ze naar de kater, die het blijkbaar allemaal niet zo leuk vond. "Want die Jinx wilt zijn kittypet poesje beschermen, hij is bang dat die zwerver jou poesje vermoord hé?" miauwde ze uitdagend, zoekend op zijn zwakke plekken. Het was misschien niet de vriendelijkste of beste manier om met deze kater af te rekenen, maar ze moest iets bedenken. "Shiva..." klonk zijn stem en de poes genoot van zijn woede. "Die grijze zwerver, waarvan je denkt dat deze jaloers is? Of deze die een koelbloedige moordenaar is? Misschien omdat die zwarte Jinx haar niet vertrouwt?" miauwde ze, waarna ze van het hek sprong, vlak voor de kater. Maar hij deed niets, hij haalde niet uit, hij siste niet eens. Zo heel boos was hij dus niet. "Is die arme Jinx misschien ee beetje verliefd, maar die poes niet op hem?" miauwde de poes nog uitdagender, haar blik verraadde dat ze niet bang van hem was, evenals ze hem niet mocht. "Sinds wanneer ben jij zo nieuwsgierig?" siste hij en de poes haalde haar schouders op. "Tjah, zal ik zeggen, sinds altijd al?" miauwde ze met een lieve grijns, al straalde haar ogen dat sowieso niet uit. "Of, gaat het slecht met je kittypet leventje, vuil mensenspeelgoed," blies ze hem toe, zo dadelijk zou ze stoppen, eerst moest ze dit afmaken. "Één van die dingen klopt al, die Shiva vertrouw jij niet hé?" siste ze, als laatste wat ze wilde zeggen en ze keek met een hatelijke blik richting de kater, wetend dat ze te ver is gegaan. "Ja, ik vertrouw je niet. En waarom zou ik verdomme! je zit alleen maar te Mousedung met me, komt op de slechte momenten en je stelt de foute vragen!" schreeuwde hij, de poes noteerde de woorden die hij zojuist had verteld. "Ho! Alsof ik er wat kan doen dat ik je op die momenten tegen kom, ik kan er ook niks aan doen oké! En die vragen, het zelfde doe je ook met mij, zelf ben je ook geen lieverdje, Jinx." kaatste ze de bal terug, haar toon was hard als ijzer en haar ogen stonden nog killer. "Rot verdomme toch eens op!" miauwde de kater woedend, al negeerde ze die woorden compleet. Ze hoorde het vaker, het deed haar niks. "Weetje" miauwde de kater op een enge toon, de poes keek hem met rollende ogen aan. "Nou," siste ze. "volgens mij ben je gewoon jaloers, jij wil gewoon een lief kittypet leventje hé? niet in een 'clan' zitten die hoopt zo goed te zijn als de boskatten! zielig ben je!" dit liet de poes hard lachen, vooral doordat het de poes vermaakte, wat de kater allemaal dacht, onzin dus. "Ik ga jou geen wóórd vertellen over waar ik mee zit" zei hij en de poes knikte, alsof het erg zakelijk was. Haar blik staarde kil naar de kater. "Is prima, asshole, prima!" riep ze woedend naar hem. "Stik toch ik je kittypet eten, val toch dood vuil speelgoed," siste ze naar hem, haar oren vielen dieper in haar nek. "Stik er toch lekker in, maar dan moet je me ook niet opzoeken, laat je gewoon nooit meer zien oké, nooit meer! V-val toch dood" blies ze hem toe, herinnerend hoe de kater haar ook bespotte met haar angst voor onweer. Het lag zeker niet allemaal aan haar, ook aan de kater. Haar nagels schoten in de grond, al was ze niet van plan om hem aan te vallen. Al hing dit gevoel toch wel ergens aan haar te knagen, ze deed het niet.

"Ho! Alsof ik er wat kan doen dat ik je op die momenten tegen kom, ik kan er ook niks aan doen oké! En die vragen, het zelfde doe je ook met mij, zelf ben je ook geen lieverdje, Jinx." kaatste Shiva de bal terug. Jinx werd ziek van haar spelletjes. "Rot verdomme toch eens op!"siste hij woedend tegen haar, hopend dat ze snel de benen zo nemen, dit was natuurlijk niet het geval. "Weetje"hing hij onheilspellend verder."nou?" miauwde de poes. "volgens mij ben je gewoon jaloers, jij wil gewoon een lief kittypet leventje hé? niet in een 'clan' zitten die hoopt zo goed te zijn als de boskatten! zielig ben je!" Jinx ontmoette de bloeddoorlopen ogen van de poes, en keek haar dreigend en boos aan. "Ik ga jou geen wóórd vertellen over waar ik mee zit"zijn stem trilde, maar niet van angst, integendeel. Het was van ingehouden woede, en ál die woede kon hij loslaten wanneer hij wilde, en dat zou Shiva overkomen als ze niet stopte. "Is prima, asshole, prima!"siste de poes nadat ze zakelijk had geknikt. Jinx wist te verbergen dat hij verbaasd was, hij hoopte dat hij een zwakke plek had gevonden. "Stik toch ik je kittypet eten, val toch dood vuil speelgoed," haar oren gleden in haar nek, en nu was het Jinx beurt om geamuseerd te zijn. Stik er toch lekker in, maar dan moet je me ook niet opzoeken, laat je gewoon nooit meer zien oké, nooit meer! V-val toch dood"blies ze hem toe, haar nagels zonken in de grond, en ze leek hem ieder moment aan te kunnen vallen. Jinx was echter te boos om daar op te letten. "Ten eerste, volgensmij ben jij de gene die mij steeds opzoekt"zijn ogen glommen sadistisch. het enige wat hij nu wilde was de poes pijn doen, met woorden. Natuurlijk ware zijn woorden niet helemaal waar, maar naar zijn mening was zij 2 keer naar hem toegegaan, en hij een keer naar haar. "En ten tweede, sinds wanneer wil je dat ik je vertrouw? Mag je me wel ofzo? Vind je me.. leuk?" Hij keek haar met vlammende ogen aan, hopend haar zwakke plek te pakken hebben gekregen.

Is prima, asshole, prima!" siste de poes woedend, ze was hem nu zat. Hij dacht echt dat hij high-class was ofzo, dat hij helemaal geweldig was en alles aan haar lag, maar dit kon ze poes even niet negeren zonder boos te worden. "Stik toch ik je kittypet eten, val toch dood vuil speelgoed," miauwde ze woedend, haar rode ogen vlamde woede. Ze hoopte eerlijk gezegd dat hij stikte in het kittypet voer van hem, vooral als ze daarbij kon zijn. Dan had ze tenminste vermaak. Dan kon ze tenminste eens lachen. Dan had de poes het niet gedaan, dus kon niemand haar beschuldigen. Stik er toch lekker in, maar dan moet je me ook niet opzoeken, laat je gewoon nooit meer zien oké, nooit meer! V-val toch dood" siste ze woedend en ze moest zich inhouden niet haar nagels over zijn zwarte neus heen te halen. Ze duwde haar nagels de grond in en haar oren zonken diep in haar nek. Ze haatte hem nog erger dan dat ze eerst deed, nu wilde ze met alle liefde zijn keel open scheuren en hem in de RiverClan rivier dumpen. "Ten eerste, volgensmij ben jij de gene die mij steeds opzoekt" de poes siste toen hij dit zei en ze hief haar poot omhoog om hem een klap te verkopen. "En ten tweede, sinds wanneer wil je dat ik je vertrouw? Mag je me wel ofzo? Vind je me.. leuk?" Dit liet de poes heel hard lachen, vooral sarcastisch omdat dit wel zijn grappigste uitspraak van vandaag was. "Leuk, jou?" siste ze met een grijns. "Misschien wil ik je vertrouwen wel m het tegen je te gebruiken?" miauwde ze vals, haar nagels schoten uit haar poot. "Maar nu ik weet dat het me niet gaat lukken om je vertrouwen te krijgen, kan ik beter een ander zoeken." De poes sprong op en sprong opnieuw op het hekje. "So, is de BloodClan niks voor jou, aangezien de meeste als ze kittypet zeggen aan dikke katten denken, die altijd binnen zitten? Maar wacht," even dacht de poes na. "Dan zal ik niet erg blij worden, aangezien ik je dan nog vaker moet zien, aangezien ik volgens jou altijd naar jou toe kom," blies ze op een valse, sarcastische toon en ze wandelde wat verder het hek op. "Asshole."