Look how far I have come! || Bravesoul

De warme zonnestralen maakten het erg warm voor de meeste katten, daarintegen had Stormykit daar helemaal geen last van, rond deze tijd was haar pels erg licht, wat een groot voordeel geefde tegen de warme Greenleaf zon. Eigenlijk mocht ze hier niet zijn, omdat het namelijk verboden was voor kits het kamp te verlaten maar ze wou wel eens het kamp uitwillen gaan, zó nieuwsschierig was zij.

Omdat Stormykit te verwonderdt was door de wereld van buiten het kamp, had ze niet door dat er een krijger langs liep en knalde tegen hem aan.

De tabby kater had de geur van een jonge kat opgepikt, eentje die te jong moest zijn om het kamp al uit te mogen. Hij was de geur gevolgd en kwam uit bij de Highlands. Dit deed hem toch wel twijfelen of het wel echt de geur van een kitten was geweest, want normaal kwamen deze nooit zó ver. Maar al snel werden zijn vermoedens bevestigd, een kleine gestalte kwam dribbelend zijn kant op. Hij grinnikte eventjes en schudde zijn kop, die kleintjes leerden het nooit. Hij liet zijn glimlach verdwijnen en zette een wat strenge blik op. De Warrior kwam uit de struiken en de kitten, die hij herkende als Stormykit, knalde tegen hem op. De kater boog zich over de kitten heen en keek haar streng aan. "Stormykit, je weet dat dit absoluut tegen de WarriorCode in is?" Miauwde hij op een strenge toon en fronste zijn wenkbrouwen. Hij leek zo veel op zijn opa, Stormstar.

Stormykit schrok van de boze stem: "Stormykit, je weet dat dit absoluut tegen de WarriorCode in is?", eerst herkende ze die niet maar later bedacht zij dat die van Bravesoul moest zijn. Bibberend antwoordde ze: "s - sorry B - Bravesoul, het spijt me heel erg.", eigenlijk had ze het helemaal niet door dat zij de Warrior Code had gebroken, en was puur uit nieuwsgierigheid het kamp uitgeglipt. snel voegde ze er nog aan toe: "Ik was gewoon erg nieuwschierig naar buiten het kamp, het spijt mij mij heel erg Bravesoul."

(sorry verkeerde account)

Onderwerp: Re: Look how far I have come! || Bravesoul