[Open] Wanna hear a good story?

Hij schoot de kampuitgang uit, wat ervoor zorgde dat een oudere Warrior hem een felle blik toewierp. Maar Ashdrizzle ging te snel om zich om te draaien en een excuus te mompelen. Daar was hij nu niet mee bezig. Zijn grijs gestreepte poten raakten de grond steeds weer voor een zeer kort moment en de Warrior lanceerde zich door het territorium. Waarom? Omdat hij genoeg had van het kamp. Omdat hij genoeg had van al die pratende katten, pratend over hun o zo perfecte leventje en hun o zo perfecte vrienden. Jaloezie was dan ook het enige wat Ashdrizzle op dat moment had gevoeld. Hij maakte zich zo ook niet populairder, maar moest hij daar dan voor gaan leiden?

De stank van het zwarte pad deed hem ontwaken uit zijn trance en Ashdrizzle vond zichzelf aan het randje van het Thunderpath. De geur kon elke slapende kat wekken, anders zou het eindeloze gerommel dat wel doen. Voor de zekerheid deed de kater behoedzaam een paar passen achteruit, zodat het struikgewas achter hem zich dichterbij bevond. Ja. Dan had hij een uitweg als een van de monsters besloot achter hem te komen. De kater schudde zijn kop en begon langs het pad te lopen, de geur werd grotendeels ontweken door de afstand, maar bleef aanwezig op de achtergrond. Ashdrizzle hield zijn kop laag bij de grond, deed alsof hij naar geursporen zocht, maar bleef eigenlijk in zijn eigen wereldje.

In zijn fel oranje ogen lag een kalme, beheerste blik, terwijl de gespierd kater door het territorium heen wandelde. In zijn mondhoeken was droop nog wat bloed van de prooi die hij net had neergehaald. Crossfaith was in zijn eentje gaan jagen vandaag, om eventjes rust te hebben van al het zoetsappige gedoe binnen de clan. Overal waar hij keek zag hij happy couples of goede vrienden zitten, iets wat hij alle twee niet had. Toch was hij niet echt het jaloerse type, hij kon zichzelf goed redden, had nooit echt iemand nodig.

De geur van de donder pad kwam naar hem toe gewaaid. Zonder het te merken, was de gespierde, gestreepte kater in de richting van de grens met Thunderclan gewandeld. Hij had een hekel aan het donder pad, zoals eigenlijk alle katten. Toch had hij een speciale band met dit pad. Om een reden die hij nooit aan iemand anders zou vertellen.
Crossfaith bleef stil staan, voor hem stak een gestreepte staart uit. Hij had de kat niet eens geroken, door de doordringende geur van het zwarte pad. En omgekeerde gold blijkbaar hetzelfde. Toch herkende hij de jongere kater. "Ashdrizzle," miauwde hij beheerst, naar de jongere warrior. "Vanwaar deze eenzame borderpatrouille?" vroeg hij daarna kalm.

"Ashdrizzle," De kater schrok op bij het horen van zijn naam en hij draaide zich met een ruk om. Zijn grijze nekharen prikkelden, al was daar eigenlijk geen reden voor als hij logisch na had gedacht. Geen enkele kat buiten de Clan wist zijn naam of zou deze onthouden hebben als hij deze ooit aan iemand gegeven had. Toen de Warrior Crossfaith herkende ging hij weer plat op zijn poten staan en likte hij zijn nekharen weer plat. "Vanwaar deze eenzame borderpatrouille?" Ashdrizzle trok wat ongemakkelijk met zijn oortjes en beet even op zijn lip. "Nou.." Zijn kop was nog bezig met het zoeken naar een uitweg, maar uiteindelijk vond hij er een, al was het een erg kleine. "Shrewstar stuurt al haar patrouilles naar de WindClan, dus waarom niet kijken of ThunderClan zich wel gedraagt?" Glimlachte hij wat nerveus en keek vervolgens direct naar zijn pootjes.

"ASH!" Hij draaide zijn kop met een ruk om en zag zijn jonge zusje op hem af komen rennen. Ze begroef meteen haar kopje in zijn vacht en begonnen te snikken. "W--" Wilde hij zeggen, maar de jonge Warrior was hem al voor. "Ik dacht... Ik dacht dat je wegging... Ik dacht dat je... Je voor een monster wilde springen!" Hij fronste, terwijl hij haar met een bezorgde blauwe blik aankeek. De Warrior vergat hij even, nu wilde hij zijn zusje eens duidelijk maken dat het niet zo ver was gekomen. Nog niet? "Ik.. ik ben er nu toch nog?" Mompelde hij met een wat geruststellende toon en legde zijn kop op haar kopje en gaf haar even een lik. "Maak je maar geen zorgen, ik laat jou niet in de steek, al zou ik van StarClan het mooiste plekje krijgen."