I've become so numb [OPEN] [SPT]

Een doodse stilte hing door het bos.

Een doodse stilte hing door het bos. Starclan... Mama? Waar ben jij? De gouden kit was uitgeput. Ze had geen enkel idee waar ze was, het enige wat ze wist was dat ze uitgeput was en ze haar moeder kwijt was. Haar moeder... Haar vader! Nee, haar vader had ze nooit gezien. Moe was ze, moe... en koud. De kitten rilde kort, en probeerde zich door de ijzige sneeuw heen te slepen. Ze had een dikke vacht, maar zelfs met dat was deze sneeuw teveel voor de kit. De sneeuw was zwaar, heel zwaar. En koud... Hoelang zou ze nog zo kunnen lopen? Voorzichtig opende Dawn een van haar blauwe ogen. Een boom... Zou ze hier kunnen uitrusten? Nee... ze schudde zwakjes haar kop. De boom was groot, maar door de kou zou ze zeker sterven als ze insliep. De kit haalde diep adem. Misschien... was mama wel achter? Achter deze wereld? En... als zij nu daar zou inslapen... zou ze bij haar moeder kunnen zijn... maar dat zou pijn doen! De kit strompelde zwakjes naar de boom toe. Even maar... Heel even zou ze uitrusten... Ze zakte ineen. De kou begon haar hele lichaam over te nemen... Haar ogen sloten, en alles werd zwart. Ze was diep in slaap. Maar, zou ze doodvriezen?

[OPEN]
[SPT]

Rasberrypaw dabde door de dikke sneeuw. Waarom wou ze ook zo graag nog jagen? Ze moch niet eens ! Plots zag ze in de sneeuw een klein rood lijfje ademen. De sneeuw bedekte een groot deel van de kit's lijf. Raspberry sprintte naar de kit, en begon haar warm te likken. Zo had ze moederkatten het zien doen. "Dawnkit, Dawnkit ! Wakker worden ! DAWNKIT", riep ze. Het poesje ademde heel zachtjes. Zonder aarzelen beet ze in het nekvel van de kit, en ging op zoek naar beschutting. Ze vond een hol, en rook snel of er een beest was. Nee, het hol was al langer dan een maan verlaten. Ze kroop erin en likte weer Dawnkit. De kit ademde nog steeds traag. "We moeten naar het kamp", dacht Raspberrypaw. Meer net op dat moment stormde het nog meer. De sneeuw bedekte binnen 1 2 3 de ingang. De she-cat dacht na. Ze kon niets doen als wachten. En hopen ..

(Goed als ik meedoe?)

"We don't have any ~~kings~~ in Neverland. Just me."
I've become so numb [OPEN] [SPT] 11ahoao

- R o b b i e K a y -

De poes schokte zachtjes wakker, om direct daarna weer in een zwarte waas weg te zakken toen iemand zijn kaken om haar nekvel sloot. Dawnkit hoorde vaag, ergens een stem haar naam roepen, maar ze was te zwak om te reageren. Het enige wat ze uit haar keel kon krijgen, was een zwakke piep. Snel daarna zakte ze weer weg, blauwgroene strepen dwarrelend door het zwart voor haar ogen. Ondanks het feit dat ze al zover weg was, kon ze nog net voelen dat ze bang was. Bang om voor eeuwig in deze zwarte waas te blijven hangen. Na enkele minuten, die voor de kit een eeuwigheid hadden geleken, voelde ze zichzelf langzaam warmer worden. Niet gezond warm, maar net warm genoeg om haar oogjes een klein stukje te openen. Vaag zag ze een gevlekte poes naast haar zitten. Berrypaw? dacht Dawnkit. Ze wist dat de poes eigenlijk anders heette, maar ze kon het zich nu niet herinneren. Te zwak om haar ogen te draaien bleef ze, op de koude aarde liggend, maar naar de wand van het hol staren waar zij en de apprentice dus inzaten.

(Sure! Graag zelfs :3)

Raspberrypaw zag dat de kit wakker werd, maar direct weer weg gleed in een 'slaap'.
Na een tijdje werd Dawnkit wel echt wakker, en ze keek naar de muur van het hol. 'Dawnkit ! Rust maar, je moet niets zeggen, dat komt later wel .. Piep maar als je me nodig hebt', zei de wit-rosse apprentice. Ze gaf vlug een lik over Dawnkit's oor, en liep naar de ingang van het hol. Raspberrypaw keek even nadenkend naar de witte, zachte muur, en begon toen te graven, alsof haar leven er van af hing. 'Eigenlijk hangt er een leven van af', dacht ze, denkend aan de kits omstandigheden. Langzaam ging de ingang weer open, en de opgeluchte apprentice liep op de kitten af. 'Wil je nog iets zeggen? Want nu gaan we weer een koude rit maken door de koude. Maar we kunnen wel even wachten totdat jij warmer bent,' snorde Raspberrypaw

"We don't have any ~~kings~~ in Neverland. Just me."
I've become so numb [OPEN] [SPT] 11ahoao

- R o b b i e K a y -

Onderwerp: Re: I've become so numb [OPEN] [SPT]