You again? {Skippy}

De wonde op haar zij was al maanden geleden gestopt met bloeden. Maar de herinneringen bleven komen. Hij, ze wist zelfs zijn naam niet! Hij viel haar aan -ookal had zij het gervraagd- en hij had gewonnen!? Dat kon niet! Zij was oppermachtig! Hij had toevallig een kat vermoord en daarna haar verwond. Alsof dat zo goed was. Fileze zakte door haar voorpoten en staarde door de bladeren heen. Een kleine muis zat rustig zijn voorraad aan te leggen, de perfecte prooi. Ze zette rustig haar ene poot naar voren en even kraakte er een blad onder haar gewicht. Het diertje keek op, geschrokken. Angst was te lezen in zijn ogen. Het beestje spitste zijn oren, stak zijn neus in de lucht en staarde toen in haar richting. Het had haar gezien. Nog voor de muis kon reageren, sprong ze uit de struik. De muis vloog ervandoor, maar deze werd al snel achterna gezeten door een boze poes. Woede dreef haar voort, al maanden. Tot er een stekende pijn haar zij indrong. Ze verstijfde, struikelde over een tak en viel neer. Haar prooi greep zijn kans en verdween tussen de bladeren. Ze gromde, kwam terug overeind en staarde rond. Ze haatte dit seizoen, dan kon ze niet sluipen...

-Sawry voor de flutheid x)-

Met nog altijd wat wonden op zijn perfect zwarte vacht lag de kater wat te zonnen in een hoge boom. Hij waste een van de diepe sneeën nog een keertje goed en vertrok zijn mond wat van de pijn. Hij streek zijn vacht weer glad zodat de wond bijna niet te zien was en stond toen langzaam op. Hij rook iets, iets wat hem bekend voorkwam. Hij tuurde over het bos heen, maar kon zo niet veel zien. Zijn blik ging naar beneden en viel op een zwart witte kattin die nog al wat klungelig bleek te lopen. Hij vernauwde zijn ogen en zag hoe ze een keer viel. Nee, niet haar weer. Een verveelde blik was duidelijk te zien op zijn gelaat en de kater sprong tak voor tak naar beneden, waarna hij sierlijk voor de poes landde. "Hallo," miauwde hij en een valse grijns sierde zijn lippen. "Wat doet z'n zwakke Kittypet als jij nu hier in dit grote bos?" Hij trok een fake medelevend gezicht en zette zowat een pruillipje op. Hierna weerklonk zijn bulderende lach door het hele bos heen.

En als je het over de duivel hebt... De zwarte gedaante lande voor haar. "Hallo," grijnsde hij. Fileze begon te grommen. "Wat doet z'n zwakke Kittypet als jij nu hier in dit grote bos?" Haar klauwen vlogen de bosondergrond in. En dan had je nog dat medelevend gezichtje van hem, gevolgd door een bulderende lach. Nog voor hij iets kon doen, maakte ze een beweging naar hem met haar klauw, gemikt op zijn gezicht. "Kittypet?" Gromde ze woedend. "We zullen nog eens zien we hier 'zwak' is," Ze gromde nog harder en legde haar oren snel in haar nek. Ze zette haar haren recht en stootte zich af, ze verscheen naast hem en sloeg krachtig naar zijn lichaam. Daarna sprong ze naar achter en wachtte ze geduldig af. Niemand, maar dan ook NIEMAND noemde haar een kittypet!

De kattin begon te grommen bij het zien van hem, niet dat hij anders had verwacht. Ze haalde uit in de richting van zijn kop, maar hij deed wijselijk een stap naar achter. "Kittypet?" Gromde ze woedend naar hem. "We zullen nog eens zien we hier 'zwak' is," grauwde ze hem weer toe en legde haar oren plat in haar nek. Haar haren stonden recht overeind en ze sloeg nog eens naar zijn lichaam, dit keer echter wel raak. Bloed spijbelde uit de kleine snee op zijn borst en nu legde hij zijn oren ook in zijn nek. "Ik had toch wel een wat aangenamer welkom gehad van een oude vriend." Zijn klauwen stonden diep in de grond gedrukt en zijn haren stonden rechtovereind. "Kittypét." Hij sprak deze woorden langzaam en sidderend uit, met een uitdagende ondertoon in zijn stem.

Haar tweede slag was raak. Dit veroorzaakte wel een klein grijnsje op haar lippen. "Ik had toch wel een wat aangenamer welkom gehad van een oude vriend." Ze kreeg een valse grijns op haar lippen. "Vriend? Jij zal nooit mijn vriend worden," gromde ze. Zijn klauwen vlogen de bosondergrond in. Hij was iets van plan. "Kittypét." Sidderde hij. Zijn stem brandde in haar oorschelpen. Wou hij echt zo graag vechten? Ze had al gedreigd door hem een slag in zijn zij te geven en nog daagde hij haar uit. "Zeg dat nog een keer. Ik hoorde je niet goed!" Blies ze zijn richting uit. Maar verder wachtte ze rustig af. Als ze nu zou aanvallen -wat hij waarschijnlijk verwachtte- zou hij haar zo kunnen uitschakelen door snel en getimed uit te halen. En hij kon vechten, dat was zeker... Toch moest ze zichzelf tegenhouden. Haar bloed kookte van woede. Haar eerst verwonden zodat ze slecht kon jagen en haar nu uitmaken voor een Kittypet!? Ja, hij zou nog iets meemaken!

De kattin leek vol trots te zijn toen ze hem raakte met haar tweede uithaal. "Vriend? Jij zal nooit mijn vriend worden," gromde ze toen. "Kittypét." had hij vervolgens gesidderd en greens vals naar haar. Ja, hier was hij erg goed in, andermans bloed onder de nagels vandaan halen. "Zeg dat nog een keer. Ik hoorde je niet goed!" Blies ze hem toe. Het verbaasde hem hoe lang ze het volhield, maar wist dat het haar niet ging lukken nog lang zo koeltjes over te komen, ze kookte van binnen, dat wist hij. "Mm, ik denk dat jouw oren ook wat achteruit zijn gegaan toen ze lekker in je mandje lag te doezelen bij je Twolegs, Kittypet." Zijn stem klonk spottend en hij had nog altijd die zo veel van zichzelf lovende blik op zijn gelaat staan. Hij opende zijn bek een stukje en twee lange, scherpe, blinkende, witte voortanden werden zichtbaar voor haar.

Hij amuseerde zich duidelijk, zij niet -zoals altijd. "Mm, ik denk dat jouw oren ook wat achteruit zijn gegaan toen ze lekker in je mandje lag te doezelen bij je Twolegs, Kittypet." Haar tanden gleden over de ander en ze vernauwde haar blik. Omdat ze misschien voor een paar maanden bij een Twoleg had gewoond betekende nog niet dat ze er een was? De zwarte kater opende een stukje van zijn bek en zijn tanden werden zichtbaar. Ze grolde gemeen en ze zette haar achterhand wat hoger, terwijl ze wat door haar voorpoten zakte. Klaar om in de aanval over te gaan. En met een krachtige sprong zette ze haar eerste aanval in. Een klauw scheerde langs zijn gezicht waarna ze over hem sprong en soepel naast hem landde. Nu sprong ze recht in zijn zij en probeerde ze hem zoveel mogelijk te verwonden door hem vast te grijpen met haar klauwen en ze als weerhaken te gebruiken terwijl haar tanden zoveel mogelijk bloed wilden vergieten.

-Is het erg dat ik hem ff godmode? Zo ja Pb je maar he ^^-

De kattin was blijkbaar niet zo geamuseerd van zijn woorden en stond klaar hem aan te vallen. Dit deed ze dus ook en haar klauw schraapte langs zijn gezicht. Hij krijste van woedde en schudde zijn kop. Voor zijn ogen was nu echter alleen maar bloed te zien. De kattin was naast hem geland en viel hem nu in de zij aan waarna ze hem greep met haar klauwen en beet met haar tanden. De kater krijste van woedde en sloeg er aardig op los met zijn lange klauwen. Hij zette zijn tanden in haar nekvel en slingerde haar van zich af.

De inktzwate kater reageerde fel door ten eerste te blazen en ook zijn klauwen in haar pels te boren. Ze voelde hoe scherpe sneeën zich op haar lichaam vormde, maar ze was meer gewend dan maar een paar sneetjes. Een paar moons terug had deze kater haar wel bijna vermoord! Dit was niks... Even verzonken in gedachten, greep de tegenstander zijn kans. Zijn lange klauwen boorden zich dieper in haar lichaam, wat haar forceerde om haar grip te lossen op zijn lichaam. Nu probeerde ze te bijten naar zijn poot, maar hij was weer sneller en met zijn bek en een krachtige slag van zijn nek, vloog de Rogue door de lucht. Ze landde netjes, maar instabiel op haar poten. Bloed droop van haar klauwen af en ze kon ook de snijdende pijn op haar lichaam voelen. Die kat had nog eens nagels man! Dat was niet normaal! Dan moest ze eerst van de klauwen afkomen. Ze zette zich opnieuw af en maakte een schijnbeweging naar links. Dit was in de hoop dat deze kat hem zou volgen, maar nog voor hij kon reageren, klauwde ze naar zijn voorpoten, hopend dat ze nu minder schade zouden vooroorzaken. Meteen deinsde ze achteruit en draaide ze zich met een kwartslag om. Haar rode klauwtjes grepen zich vast aan de stam en zo snel als een eekhoorn klom ze de boom in. De eerste tak dat ze tegenkwam, besprong ze. Dit was een van haar favoriete tactieken, ht werkte wel bijna nooit, maar zo wel, dan was het resultaat moordastisch! Een sadistische rolde over haar lippen en de poes sprong naar beneden. Maar n de plaats van op de gemikte kat te landen, draaide ze vlak voor de inpact naar rechts, landde ze zachtjes en probeerde ze hem opnieuw aan te vallen van zijn zijkant door furieus met haar klauwen te slaan op de zwarte gedaante.

{Het is echt moeilijk om eerst een kawai Kitty post te maken en daarna direct een gevechtpost te maken xD}

Toen hij haar had weggeslingerd landde ze onstabiel op haar poten. Skippy voelde hoe het bloed uit zijn neusgaten kwam zetten en hij hoestte een brok bloed op. Zijn blik was even wat waziger en hij zette wankelend een stapte terug. Echter kwam de kattin alweer op hem af gestoven en had het deze keer op zijn voorpoten gemunt. Hij trok deze terug toen ze hier wat flinke krassen toe wist te brengen en hij had met zijn kaken nog net een stukje van haar rug te pakken. Hij keek naar zijn voorpoten die ontzettend veel pijn deden en zag toen niet hoe de poes in een boom was geklommen en zich nu fataal op hem stortte. Uit reflex liet hij zich op zijn rug vallen en duwde zo wat lucht uit de longen van de poes. Hierna rolde hij om zodat zei bovenop lag en pakte haar nekvel stevig beet, waarna hij met zijn achterpoten begon te schoppen naar haar, nagels fors uitgestoken en proberend veel bloed te vergieten.

Hij liet zich op zijn rug vallen en greep haar vast. Alle lucht werd uit haar longen geperst en ze voelde hoe hij met zijn achterpoten krachtig tegen haar buik schopte. Ze probeerde weg te komen, maar ze voelde al snel dat hij haar vast had. Ze begon luid te grommen, furie danste in haar blauwe ogen, maar veel kon ze niet doen. Of, toch wel? Zo snel ze kon drukte ze voorpoten ze hard ze kon tegen zijn borstkas. Haar nagels boorden zich in zijn vlees en ze trok krachtig deze naar achter. Ze vervolgde door haar kop wat te draaien -of wat ze toch kon draaien. Haar tanden beten naar zijn lichaam, proberend om hem ook vast te hebben. Ondertussen had ze haar klauwen uit zijn borstkas gehaald en probeerde ze nu naar zijn kop te klauwen. Deze tactiek was goed van hem, het kon erg veel schade aanrichten, maar je had je vijand ook erg dicht bij je.