Those stupit Rabbits! (Ganzenopdracht) (OPEN)

Kleine pootstappen renden over het Moorland, gevolgd door andere kleine pootstappen welke iets groter en steviger waren. Newpaw rende hijgend achter het konijn aan wat maar niet wou stoppen, ze was net in de training en haar snelheid en conditie was nog niet het beste. Tijdens de ren begon haar zich iets waziger te worden en het konijn leek steeds verder weg te huppelen, wat ook realiteit was aangezien Newpaw langzamer ging door gebrek aan adem en conditie. Ze zag het konijn onder de grond verdwijnen, waarschijnlijk zijn holletje in, kwaad rende zij naar het nest en bleef al stampend en springend zeggen "Kom er nou uit stom beest, ik wil mijn conditie niet verspillen door dit!", na een lange tijd kwam het konijn er niet uit wat volgens haar best wel lochis was door het harde geluid van haar geschreeuw en getier. Alleen stopte Newpaw niet, ze wou vooral eventjes aar woede uitreageren naar van alles.

Blij met het excuus om te gaan jagen liep de kater het kamp uit. Hij had gezegd dat hij op konijnen ging jagen, dus liep hij naar de Moorlands. Het was opvallend koud voor Leaf-fall, zelfs met zijn lange vacht streek de koude wind langs zijn lichaam en bezorgde hem rillingen. Het zal op de Moorlands wel helemaal koud zijn, aangezien de wind daar, het grootste deel van de tijd, nog harder was dan hier. Al ver voor hij er aankwam hoorde hij geluid, een kat schreeuwen. Eerst dacht hij dat poes in nood was en hij versnelde zijn pas, maar een paar vossenlengtes dichterbij kon hij het geschreeuw goed verstaan. De kat was helemaal niet in nood, maar het was boos. Nogmaals spitste Mint zijn oren, want wat hij hoorde kon toch niet waar zijn? Maar hij had het goed, deze kat was aan het schreeuwen naar een prooidier, waarschijnlijk een konijn. Verbaasd kwam de kater dichterbij en zag de poes bij een konijnenhol staan. Zachtjes gniffelde hij. ’Als je schreeuwt komt hij er echt niet eerder uit hoor.’ Riep hij naar de poes terwijl hij nog wat dichterbij liep. Hij herkende haar als Newpaw, een nieuwe apprentice van Stonerain. Was één van de eerste lessen niet dat je altijd zo stil mogelijk moest zijn, vroeg hij zichzelf glimlachend af. Naast de kat ging hij zitten. ’Doe nou is even kalm en zeg waarom je alle konijnen op heel Moorlands wegjaagd.’ Het was bedoelt als een grapje en Mintfang zei het dan ook met een grote smile op zijn snuit.