Raw [Ashdrizzle.]

Een groot grijzig gedaante doemde op uit de schaduwen van het Shadowclan kamp. Undertaker had ooit een mooi egaal zwarte vacht gehad maar nu hij de leeftijd van 50 moons had bereikt werd zijn vacht dof en grijs. De spieren waar hij vroeger graag mee pronkte waren uit gezakt en moe. Hoestend wandelde Undertaker over de open plek in het kamp. Zijn ogen vielen op Shrewstars nest de poes had ruzie met de Windclan lijder Everstar het was vrij duidelijk dat het ging eindigen in een oorlog. Undertaker was geen fan van al die drama dat was hij nooit geweest, al was hij in zijn wat jongere jaren altijd wel bereid voor een gevecht nu had hij er gewoon geen puf meer voor. Undertaker was al een paar weken aan het piekeren over zijn oudste kitten Ashdrizzle eigenlijk wou hij zijn excuses aanbieden maar hij wou absoluut niet zwak of erger nog aardig lijken. De kater verwachten eigenlijk dat op het moment dat hij de nu volgroeide warrior aan zou spreken hij in de pan gehakt werd. Dat kon Undertaker niet gebruiken, hij kon zich niet meer zo goed verdedigen als hij vroeger kon. Met een zucht keek hij om zich heen als je het over de duivel hebt dacht hij. Undertaker keek naar de grijze kater Ashdrizzle hij leek niet echt vrolijk.. niet echt kwaad meer verdrietig. Als hij nu met hem zou praten kon hij misschien eindelijk zijn vertrouwen terug winnen. Undertaker was niet jongste meer en hij niet sterven wetend dat iedereen hem zou haten zelf een van zijn eigen kinderen. Ashdrizzle was misschien zelfs de gene waar hij nog best trots op was. Hij was een sterke warrior geworden en hij deed hem veel denken aan zichzelf. Undertaker maakte een gouw schiet gebedje naar Starclan en liep richting de grijze kater. "hallo Ashdrizzle.." bromde hij, de laatste paar woorden kwamen er uit als een verstikkende hoest. Pruttelend hapte de bijna volledig grijze kater naar adem. Toen Undertaker weer een beetje fatsoenlijk kon ademhalen zakte hij door zijn poten, hij plofte neer op de grond in een vrij ongemakkelijke zit houding.

Undertaker luisterde naar het felle antwoord van de grijze kater. "Dit is geen aanval ofzo hoor ik wil gewoon even met je praten." mompelde de kater. Zijn blauwe ogen zagen er dof uit, de zwartige kater was zeker ziek. "Ik wil.. ik wil m'n excuses aan bieden." zij hij. Undertaker snoof diep in hij keek de kater voor zich recht aan. "Sorry voor hou ik je behandeld heb ik was een kloothommel." hoesten hij.