A little kit can't hunt [Poisonpaw]

Vrolijk rende de gouden kater door het territorium, voor de allereerste keer in zijn leven! Nu was hij apprentice en kon hij eindelijk gaan jagen, gaan trainen met zijn mentor, rennen door het windclan territorium... Jammer genoeg was hij blijkbaar niet de enige apprentice die besloten had om het gebied te verkennen, want niet ver van het camp zag hij een grijze poes rondlopen. Hij herkende haar als Poisonpaw, die al als Poisonkit hem veel verwondde. Maar nu, nu hij getraind kon worden en zou worden, kon Goldenpaw haar misschien terugpakken! Hij besloot naar haar toe te gaan om haar wat meer te treiteren. "Ha, Poisonkit,"-hij gebruikte expres haar kitnaam-"wat doe jij buiten het camp? Moet je niet bij je moeder in de nursery liggen?", zei hij, zogezegd medelevend hoewel het wel erg duidelijk was dat dat niet zo was. Hij plofte vlak voor haar neer en speurde in haar gifgroene ogen voor een teken van angst, woede of misschien zelfs verdriet..

In gedachtes verzonken dwaalde Poisonpaw rond in het Windclan territorium. ze genoot er van een apprentice te zijn. Ze vervloekte de nursery, en was blij daar niet langer te hoeven verblijven. "Ha, Poisonkit,"-Poisonpaw schrok op van een bekende stem, gelijk draaide ze zich met overeind gezetten haren overeind. Goldenpaw, de stalker. "wat doe jij buiten het camp? Moet je niet bij je moeder in de nursery liggen?"ai, een schot in de roos, voor Goldenpaw. Poisonpaw slikte ene brok in haar keel weg. Ze wist niks meer van haar ouders, en was er ook zonder mee opgegroeid. Het zelfde gold voor haar vader. de poes kon er niks aan doen dat er een steek van verdriet door haar heen ging. En de kans was groot dat Goldenpaw die ook zag in haar ogen, omdat hij vlak voor haar was neergeploft. "H-hou je bek!"siste ze hem toe. Ze won weer wat meer van haar zelf terug en bracht haar kop vlakbij die van Goldenpaw. "Rot op! En laat me met rust!"spuugde ze bijna in zijn gezicht. .

"H-Hou je bek!", siste Poisonpaw terwijl de angst in haar ogen Goldenpaw deed glimlachen. Hij wist dat hij haar recht op de goede plek geraakt had, juist door die mengeling van verdriet, angst en woede in haar ogen. Ze bracht haar grijze kop dicht bij die van Goldenpaw in spuugde: "Rot op! En laat me met rust!". Nonchalant bleef de gouden kater zitten en wreef eens in zijn oog. "Gelieve niet in mijn oog te spuwen, danku.", zei hij zo kalm als hij was. Behoorlijk kalm dus. Daarna stond hij op en cirkelde rond Poisonpaw. "Tss.." Hij bekeek haar van alle kanten eens. "Toch zonde.." Geen enkele zin maakte hij af, juist om het effect bij Poisonpaw te kunnen bekijken. "Zo'n vergiftigde geest..." Nu stond hij weer vlak voor haar, schuddend met zijn kop alsof het echt jammer was. Hij was niet van plan hem aan te vallen, hij wou gewoon de reactie zien. Daarna ging hij weer zitten en keek ietwat nieuwsgierig naar haar gifgroene ogen.

"Gelieve niet in mijn oog te spuwen, danku."zei de kater kalmpjes. Poisonpaw keek hem hatelijk aan terwijl hij iets uit zijn oog haalde. Hij begon om Poisonpaw heen te cirkelen. De grijze poes volgde hem met haar ogen, en hield iedere beweging sterk in de gaten. "Tss.."Ze wist dat hij hara bekeek, en het gaf haar de rillingen. Toch probeerde ze hem recht in zijn gouden ogen aan te kijken
"Toch zonde.."hij maakte geen van zijn zinnen af. De poes knarste haar tanden. "Wat?"snauwde ze hem geïrriteerd toe. "Zo'n vergiftigde geest..."Hij stond recht voor haar, de poes kookte van woede maar wist dat ze aardig wat problemen zou krijgen als ze hem aanviel. "Weet je wat ook zonde is?"miauwde ze, de poes kon nog maar net haar stem onder controle houden. "Dat jij zo'n lelijk vies mormel bent geworden die alleen maar anderen kan kleineren om zo groter en sterker te lijken!"Haar stem was eerst een fluistering, maar groeide al snel uit in geschreeuw.

Haar gifgroene ogen stonden woedend en ze kon amper haar stem onder controle houden. "Weet je wat ook zonde is? Dat ji zo'n lelijk vies mormel bent geworden die alleen maar anderen kan kleineren om zo groter en sterker te lijken!". Haar zin begon in een fluistering maar werd al snel luider en luider tot ze zo luid schreeuwde dat ze het wel moésten horen in het camp. Goldenpaw bleef net zo rustig als hij al die tijd al geweest was. Althans, dat dacht hij. Uiterlijk bleken er al wat barsten te zitten in de facade van de altijd rustige gouden kater en leek hij meer op de pas verslagen kitten die Poisonpaw, toen nog kit, al wel gezien had. Hij snoof eens. "Dit is maar entertainment. Niemand gaat zeuren omdat arme kleine Poisonpaw wat gekleineerd word.." Hij glimlachte zoals alleen een pester dat kan terwijl hij genoot van de van woede kokende blik in haar gifgroene ogen.

~Snelle reactie, al zeg ik het zelf xD~

rustig blijvenschoot er door haar kop, maar het lukte haar niet goed. Ze wist de woede wel wat te bedaren. Ze zag nu ook dat Goldenpaw een stuk minder kalm was, iets wat een minachtende grijns op haar snuit toverde. "Dit is maar entertainment. Niemand gaat zeuren omdat arme kleine Poisonpaw wat gekleineerd word.."hij glimlachte zoals alleen een pester dat deed. Poisonpaw keek hem woedend aan, en probeerde niet te laten zien dat d woorden haar raakten, wat aardig mislukte. "Ja vast, entertainment!"Ze lachte vreugdeloos."Volgensmij wil jij gewoon wraak op mij nemen, omdat je te slap was om je te verzetten toen ik je als kitten aan viel!"ze deed haar best om er voor te zorgen dat het kalme masker van Goldenpaw brak, of dat ook werkte was maar de vraag.

haha juist leuk! =D

"Ja vast, entertainment!". De vreugdeloze lach van Poisonpaw vertelde de gouden kater dat ze zijn masker probeerde te doorbreken. Het lukte niet helemaal, al werd de barst in de façade steeds groter. Haar ogen stonden woedend, en Goldenpaw wist dat hij haar geraakt had. "Volgens mij wil jij gewoon wraak op mij nemen, omdat je te slap was om je te verzetten toen ik je als kitten aan viel!" De lag verdween van zijn gezicht, nu keek hij eerder boos alsof ze een prooi was die bijna ontsnapt was en hij haar nét te pakken had gekregen. "En zelfs als het zo was.. Niemand die erom maalt.. Niemand die erom geeft.." Hij begon luid terwijl het volume steeds zonk tot het een bijna onhoorbare fluistering werd..

~^^~

Tot haar genoegen zag Poisonpaw dat de kater nu boos leek. Ze had hem tegen de hare ingestreken met haar woorden, en dat was voor haar als een overwinning. "En zelfs als het zo was.. Niemand die erom maalt.. Niemand die erom geeft.." Het irriteerde haar mateloos dat ze hem niet geheel woedend kon krijgen. Zelfs zo erg dat zij bijna woedend werd. Ze blies kwaad naar hem. "Ja hoor alsof jou mooie woorden ook maar iets zouden helpen" siste ze hem toe. Al wist ze diep van binnen dat hij gelijk had. Niemand zou naar haar luisteren... Een grom verliet haar bek.

laat sorry D;

"Ja hoor, alsof jou mooie woorden ook maar iets zouden helpen.", siste Poisonpaw hem toe. De gouden kater lachte eens verachtelijk, met zijn ogen rollend. Langzaam stond hij recht. Sinds de ceremonie had hij een flinke groeischeut gekregen, waardoor hij nu al een beetje boven haar uittorende. Hij beloofde ene grote, sterke warrior te worden, net zoals zijn vader Bravetail... Zijn spieren begonnen ook meer te groeien, en al bij al kwam hij best indrukwekkend over.. Dacht hij. In werkelijkheid leek hij meer op een uit de kluiten gegroeide kitten die stoer probeert te doen.

~Nog later, sorry D':~

De gouden kater lachte verachtelijk. De grijze poes zwiepte geërgerd met haar staart. Hij ging rechtop staan, en torende tot haar grootste ergernis een beetje boven haar uit. Enkel werd dit verergerd door haar woede. Poisonpaw was niet de grootste poes, en ze moest toe geven dat ze was afgezwakt door de laatste tijd, maar ze was snel. Dat wel. Poisonpaw ging rechtop staan en deed een verwoede poging boven de kater uit te komen, wat er voor zorgde dat ze er alleen nog maar stommer uit ging zien. Ze snoof geërgerd en zogenaamd afkeurend."Voel je je nu stoer,nu je 'o zo groot' bent"snauwde ze hem toe. Ze deed een poging afkeurend te grinniken, wat meer op hopeloos snikken leek. "Noem je dat spieren? pff!"

maakt niks uit ^^

Onderwerp: Re: A little kit can't hunt [Poisonpaw]