What did I do wrong to deserve the life I've got?

Fisheye's gedachtes dwaalden af van de werkelijkheid, namen haar mee terug in de tijd, naar de vreselijke tijd die ze had als kitten en "apprelder". In die tijd werd ze gepest om haar uiterlijk, queens hadden hun kittens verteld dat als zij stout waren dat met hen hetzelfde zou gebeuren als wat de oogontsteking met haar had gedaan. Ze zou zelfs haar grootste vijand, als ze er eentje zou hebben, niet zo'n leven wensen. Haar geliefde was dood, haar eerste nestje kits trouwens ook. Ze wilde haar verhaal bij iemand kwijt, maar er was zo goed als niemand met wie ze dat zou willen. Haar gewone oog was al die tijd gesloten geweest, ze had haar hele verleden voorbij zien flitsen alsof iemand haar een verhaal had verteld dat tot in detail was verteld. Ze wist dat er in deze tijd niet erg veel katten waren die echt op het innerlijk van iemand lette, nee, de katten van nu lette te veel op het uiterlijk als ze iemand aanspraken. Haar ogen openden zich toen ze het geluid van naderende pootstappen in de sneeuw buiten de elders den hoorde. Angstig trok ze zich terug in de schaduwen, ze was te bang dat anderen haar eng zouden vinden en bang voor haar zouden zijn, daarom kwam ze nauwelijks buiten de elders den.