Het was diep in de nacht. Mousefur lag in haar nest. Ze kon maar niet in slaap komen.. Om haar heen was alles al donker, en al haar vrienden lagen allang te slapen. Mousefur wist niet precies wat het was. Het was waarschijnlijk een gedachte die haar van slaap af hield. Nog een keer draaide de bevlekte poes zich om. Haar amberkleurige ogen richtte zich op de grond. Wat moest ze nou, de hele nacht zo blijven liggen? Dacht het niet. De poes rolde zich op in een bolletje, en kneep haar ogen fijn. Niets hielp. Lichtelijk geïrriteerd ging ze zitten. Ze sloeg haar staart om zich heen, en keek naar buiten. Ze zag de sterren, en de gitzwarte hemel. De sterren fonkelde zachtjes, en de maan was alweer bijna helemaal vol. De straling daarvan richtte hun Den in, en scheen in Mousefur's ogen. Heel zachtjes stond ze poes op, en liep naar de ingang. Daar legde ze zichzelf neer, en zuchtte een keer diep. Dit deed ze wel vaker, als ze weer eens niet genoeg slaap had. Haar amberkleurige ogen richtte zich weer op de maan, en zuchtte nogmaals. De poes stond op, en liep een stukje naar buiten. Midden in het kamp kwam ze nogmaals tot stilstand. Haar snorharen trilden zachtjes. Iets van haar voelde dat ze werd bekeken, maar Mousefur schok daar nu even geen aandacht aan. Weer stond ze op, en liep naar de ingang van het kamp. Voordat ze het kamp verlaatte, keek ze nog een keer om haar heen, en liep door het stengelige riet naar buiten. Haar poten tintelden zachtjes. Nu wist ze het. Mousefur had gewoon té veel energie om in slaap te komen. Ze moest het er allemaal even uitgooien! Haar rustige loopje sprong over in een draf, en tenslotte in een soort sprint. Mousefur voelde de tranen opwellen. De wind prikte zachtjes in haar ogen. Ook de wind golfde door haar pluizige vacht. Haar witte poten denderde onder haar door. Steeds rustiger begon de poes te lopen. Totdat ze zelfs weer terug viel in een rustige pas. Ze voelde haar flanken op en neer gaan, en ze haalde snel adem via haar bek. Al snel hield dit op, en was ze weer normaal.
Eventjes later kwam Mousefur aan bij de rivier. Een deel van het territorium van het Clan gebied. Dit was altijd al een fijn plekje, vond ze. Als ze eventjes rust wou, liep ze meestal hier heen. Voor de oever kwam ze tot stilstand, en keek over het meer heen. Het was een prachtig gezicht. De heldere sterren, en de maan wierpen een zilver lichtveld op het stille water. Ook de Zilverpels was hier goed te zien. Mousefur liet een kleine glimlach ontsnappen. Dit verschijnsel vond ze altijd het mooist van alles. Iets in haar voelde weer een aanwezigheid. Geïrriteerd keek ze om zich heen. Weer leek er nergens iets te bekennen. De poes stak haar kop in de lucht, en probeerde alle geuren in haar buurt op te snuiven. Als eerst was natuurlijk de RiverClan geur het sterkst. Maar daarnaast was nog iets te ruiken.. Het was nog een kat! Een lid van haar Clan. 'Kom maar tevoorschijn hoor,' Glimlachte ze zachtjes tegen het niets voor haar. Geduldig wachtte ze af. Totdat har oren zich weer spitste, en links van haar kwam het gestalte op haar af.
(Graag alleen Warriors ;3)
(Haha, ik heb dit topic geschreven met een liedje: 'Bella's Lullaby' :3 Dat brengt veel inspiratie op xD)
Onderwerp: Thinking. 
do 6 jan 2011 - 17:14