Let's go to... Ehm... [Spt + Falconpaw]

_{Met een ontspannen zucht rekte de gevlekte poes zich uit, en opende haar ogen. Echter stond ze met een enkele blik op de zon al naast haar nest, en haalde snel haar tong over haar borst en pootjes, ze moest niet al te laat bij de Apprentice Den verschijnen, ze trainde tenslotte wel Falconpaw, zoon van Shrewstar, haar leader. Niet dat het een eer voor haar was, eerder het feit dat als ze het al te slecht deed, Falconpaw dat mogelijk zou melden aan zijn moeder en haar deze kans ontnam. De poes schudde haar kop, en verplaatste zichzelf naar de Apprentice Den, waar ze haar kop in stak. 'Ik verwacht je zo buiten voor je training, Falconpaw.' Klonk haar stem redelijk vriendelijk.}

_{De jonge apprentice knipperde zachtjes met zijn ogen. Het was zijn eerste nacht in de apprentice den geweest en vandaag zou hij waarschijnlijk zijn eerste training krijgen. Niet goed wetend of hij daar heel blij en enthousiast voor moest zijn. Begon hij zijn korte vacht zachtjes te likken. Waar de kater wel zeer blij voor was, dat hij eindelijk het kamp kon verlaten en vooral keek Falconpaw ook uit naar de vechttrainingen. Opeens hoorde hij een stem 'Ik verwacht je zo buiten voor je training, Falconpaw.' Meteen gealarmeerd bij het horen van zijn naam, hees de apprentice zich omhoog en trippelde naar de uitgang. Daar zocht hij met zijn ogen naar het gevlekte patroon van zijn mentor. Als hij deze zag, slofte Falcon naar haar toe en miauwde: 'Hallo, wat gaan we vandaag doen?' Ergens was er wel iets van enthousiasme te horen in zijn stem. Met zijn amberkleurige ogen keek hij zijn mentor aan. Dan pas kreeg Falconpaw door hoe koud het eigenlijk wel niet was in het kamp. Sinds het Leaf-Bare was, was het veel minder gezellig om over de open plek van het kamp te lopen.}

_{Vipertongue bleef nog een moment naar binnen kijken, en trok zich toen weer terug uit de Den, buiten wachtte ze de bruingrijze tabby op. Het katertje stapte de den uit en keek om zich heen, toen hij haar eenmaal herkend had slofte hij naar haar toe. De poes blesloot nog niets te zeggen over zijn ontbrekende enthousiasme. 'Hallo, wat gaan we vandaag doen?' Klonk zijn stem, met ver weg een spoortje enthousiasme te herkennen. De poes glimlachte, en dacht nog een momentje na, voor ze antwoord gaf. 'We gaan eerst eens een rondje door het territory maken, ik weet niet of je al eens buiten het camp geweest bent?' Haar geelgroene ogen zochten de zijne op, en keken hem half nieuwsgierig aan, voor ze weer verder vlogen, op hun weg door het kamp. De kou knaagde aan haar vacht, probeerde binnen te dringen. Echter had ze van zichzelf al een lange vacht, waar nauwelijks kou doorheen sijpelde.}

_{De jonge kater zag dat er een glimlach verscheen bij de poes voordat ze antwoordde; 'We gaan eerst een rondje door het territory maken, ik weet niet of je al eens buiten het camp geweest bent?' Even zweeg de kater, na even na te denken antwoordde hij: 'Ik ben er nog niet echt geweest,...' begon de kater. Verlangend keek hij even naar de uitgang van het kamp. Waarna hij terug naar de langharige poes keek. Na nog even na te denken miauwde de kater: 'Is het de bedoeling dat ik iets eet voor dat we vertrekken op training?' Falconpaw keek een beetje minachtigend naar de schaarse prooi. De stapel zag er laag uit. In stilte keek de kater er ook naar uit tot hij zelf kon jagen, en kon bewijzen dat hij veel prooi kon binnenhalen, in ieder seizoen.}

Eerst vertrouwen krijgen, hield de poes zichzelf steeds maar weer voor, eerst zijn vertrouwen krijgen. Trouwens, ze wist toch nog niet hoe ze het moest brengen. Hoe moest ze een trouwe moederszoon ooit bij zijn moeder vandaan krijgen? Snel schudde de poes met haar kop, om haar gedachten weer bij het katertje voor haar te krijgen. 'Ik ben er nog niet echt geweest,...' Begon het katertje. O, fijn. De poes zuchtte een moment onhoorbaar. Dan mocht ze hem dus ook nog alle delen van het Territory uitleggen. 'Is het de bedoeling dat ik iets eet voor dat we vertrekken op training?' Nadenkend knikte de poes, terwijl ze het woord 'prooi' op haar tong proefde. 'Eet maar iets kleins. Dan heb je in ieder geval iets in je maag.' Hij was immers nog maar een Apprentice. Die konden niet zo veel op een lege maag. Als ze zichzelf dat maar voor hield...

OOC: Sorry voor de late reactie.

Onderwerp: Re: Let's go to... Ehm... [Spt + Falconpaw]