Locust music. {open}

Sunsong

Nadat ze haar honger had gestild met een kleine muis, besloot de rooie poes de clan te dienen en iets te vangen. Haar keuze ging vandaag uit naar de Heatherfields. Na een kort tripje, kwam ze in dit deel van het Territorium aan. Haar lichtgele ogen tuurde door het gras door en ze hoopte dat er iets als een muisje of zo voorbij zal komen. Sunsong hoorde tot nu toe enkel het geluid van krekels, enkelen sprongen voorbij van de spriet naar de andere. New Leaf was weer vol in gang en dat was aan veel te merken. Gisteren had ze nog een konijnen gezin zien rondhuppelen, ze had de beesten met rust gelaten. Jonge dieren konden beter eerst volwassen worden. Dan was er meer om de clan te dienen. Sunsong bewoog zich door het hoge gras en op sommige plaatsen zag je alleen het hoge gras bewegen en op sommige zag je haar rooie vacht golven. Inmiddels was haar geduld aan het einde. Waar bleef die prooi? Was het een siësta aan het doen ofzo? Eindelijk zag ze een lichtgrijs bewegen tussen het gras. Haar blik ging helemaal naar de muis en ze ging in sluiphouding. Als er iets was wat ze tegen het hoge gras had, dan was het de moeilijkheid met sluipen. Het gras prikte in haar buik en ze kwam er moeilijk doorheen. De enige mogelijkheid was om al gebruikte paden te nemen, daar was het gras wat plat gedrukt. Een muis deed dat natuurlijk niet, dus moest Sunsong maar nieuwe paden maken. De anderen mochten blij met haar zijn. Waar was die muis nou? Ze was dat beestje toch niet kwijt geraakt. Meteen schoot hij weer langs, hij had haar door. Een tikkeltje geïrriteerd schoot ze er achteraan en zag hoe de muis zijn hol invluchtte. Zonder bij te denken sloeg ze op de ingang en het kleine holletje stortte aan de voorkant in elkaar. Sunsong voelde iets onder haar poot bewegen en greens. Ze klauwde haar poot om het zand en muis heen en bracht het omhoog. Voor haar liet ze alles weer los. Ook de muis. Met een simpel beet doodde ze het beestje vlug en schoot met hem naar een open plekje midden in het veld. Een muis was lang niet genoeg, dus moest ze weer verder gaan. Verderop, waar het gevaar nog niet bekend was. Sunsong begroef haar eerste prooi, deed een bedankje aan de Starclan en ging verder.

Toen ze op een konijnenhol stuitte, snoof ze meteen de geur op. Geen jonge konijntjes, maar er zaten konijnen in de buurt. Sunsong tuurde rond en hoopte dat zij een konijn zag, voordat een haar zag en de rest waarschuwde. Het geluk was vandaag blijkbaar toch met haar. Tevreden bekeek ze het beestje wat net voor haar ogen opdook uit een ander hol en ze ging plat liggen. Met konijnen moest je nooit lang wachten, maar je moest ook nooit te vroeg zijn. Ze schuifelde naar het beest toe, terwijl haar achterpoten klaar waren om te springen zodra het konijn ook maar een vluchtbeweging maakte. Haar rooie vacht was gelukkig niet gemakkelijk zichtbaar voor de konijnen. Sunsong voelde dat haar hart omhoog leek te klimmen naar haar keel. Jagen bleef spannend. Als je het te erg verpeste, kon de prooi soms urenlang weg blijven en had je het ook voor de rest verpest. Nu! De sprong was vandaag prefect. Ze vloog door de lucht en lande op het konijn. Sunsong drukte het beest tegen de grond en beet in de nek.

Ze begroef het konijn bij de muis en besloot om verder te gaan, ze draaide zich om en -Baf- Sunsong voelde hoe de botsing haar op de grond liet vallen en verbaasd kwam ze overeind. Ze was net of tegen een vos of een das of een kat gebotst. Hopelijk het laatste. Jep. Nog steeds wat verdwaasd keek ze naar de kat. '"Hoi?"

_{Zijn zachte blauwe ogen tuurden rond over het gebied. Hij zat doodstil, zelfs zijn staart lag strak op de grond. Opeens zakte Mountaindew langzaam door zijn poten. Er bewoog iets... Iets grijs. Door de grootte van de gedaante kon hij er uit halen dat het een muis was. Hij zat laag op de grond, in de hoop dat de prooi hem niet zag. Na een korte tijd schoot hij naar voren, greep de muis vast, en drukte die tegen de grond, zodat het niet zou kunnen ontsnappen. Snel beet hij het tengere nekje door, en nam hij de slappe muis in zijn bek. Hij bad tot Starclan, als dank voor de prooi. Hij legde de muis ergens neer, en likte even wat stukjes blad, en andere rotzooi uit zijn vacht. Net voordat hij klaar was, schrok hij van een geluid. Meteen keek hij wild om zich heen, zijn pupillen oplettend vergrotend. Hij sloop langzaam in de richting van het geluid, wat overging tot ge-ren. Hij zag te laat dat het een kat was, en knalde volop tegen de poes op. Hij wankelde lichtjes, en schudde wild zijn kop. Mountaindew keek de poes aan, hij herkende haar wel, maar kon niet op haar naam komen. "Hoi?" Hij glimlachte vriendelijk 'Hallo, het spijt me van die eh... Actie, het was nogal onhandig van me' hij boog als een soort buiging zijn kop. 'Mijn naam is Mountaindew' hij grijnsde lichtjes.

OOC: Srry, moet naar mijn oma dus niet heel lang >.>}

Ze was tegen een witte kater aangebotst, die ze wel eens gezien had. Zijn naam kwam niet meteen op in haar. Hij glimlachte vriendelijk 'Hallo, het spijt me van die eh... Actie, het was nogal onhandig van me' Sunsong glimlachte terug, "Geeft niks, keek zelf ook niet echt uit"De kater maakte een buiging met zijn kop,'Mijn naam is Mountaindew' Sunsong knikte en boog ook, ''Ik ben Sunsong' stelde ze zichzelf voor. Daarna keek ze Mountaindew weer aan, "Ben je aan het jagen?"'vroeg ze. Ze had eigenlijk al de geur van vers bloed en een muisje geroken, maar ze vroeg het toch maar. Misschien konden ze samen gaan jagen? Als er nog wat prooi kwam.