Ceremonie 22//9//'13

Een nieuwe dag, een nieuw seizoen. Maar voor de poes gold dit niet, ze voelde zich niet helemaal goed. Zat niet echt in haar vel en soms moest ze met tegenzin haar nest uit komen. Ze mistte vertrouwen, niet alleen in haar Clan, maar ook in zichzelf. Ze was haar eerste leven kwijtgeraakt en elke nacht moest ze aan die dag denken. Er was niets goeds vanaf gekomen, Ivyleaf had haar er alleen maar hard door behandeld, Smokebreath zou vast een hekel aan haar hebben nu, het enige lichtpuntje was dan dat Wolftail en zij het weer met elkaar konden vinden. Van Timesong had ze echter niet veel gehoord, had hij haar dan ook laten vallen nu?

Met een warrige kop kwam de poes de Den uit en knipperde een paar keer in het felle zonlicht. Goed, ze moest haar taken doen, een ceremonie moest weer komen. Na een paar keer goed adem gehaald te hebben stond ze weer op vier poten en hief ze haar kop in een wat trotsere houding op. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich hier verzamelen, voor een Clanmeeting!” Zoals gewoonlijk galmde haar stem door het kamp, zodat iedereen het kon horen. “Vandaag is het weer tijd voor een Clan ceremonie, na Leafbare zijn er weer katten opgestaan die onze Clan kunnen versterken. Dit jaar hebben we weinig gevallen gehad van Greencough, waaronder ik mijn eerste leven ben kwijtgeraakt. Gelukkig heeft ShadowClan verder geen ernstig verlies geleden. Dus ik hoop dat we snel weer onze gang van zaken oppakken en weer de sterkste Clan van het woud worden.” Ze kromp wat ineen toen ze over zichzelf sprak, maar de katten moesten geïnformeerd zijn over haar en de hele Clan. “Vandaag zullen we een paar nieuwe Warriors in ons midden krijgen!” Met een kleine glimlach richtte ze zich tot de groep van Apprentices die hun trainingen hadden voltooid. “Bulletpaw, jij hebt je trainingen succesvol afgerond en krijgt hierbij de Warriornaam Bulletproof.” Ze knikte naar de nieuwe Warrior en richtte zich tot de volgende. Dit was een zeer goede bekende. “Strugglepaw, ook jij hebt je trainingen voltooid, aan jou geef ik de naam Strugglebug. Succes.” Met trots keek ze haar dochter aan en richtte zich tot de volgende, nogmaals voelde ze hetzelfde gevoel. “Saltpaw, voor jou geldt hetzelfde, Saltdale zal jouw nieuwe naam zijn.” Met dezelfde trotse blik keek ze haar andere dochter aan, maar een schaduw trok over haar gelaat toen ze bij de volgende kwam. “Thrushpaw, jij hebt de leeftijd van twaalf Moons bereikt en krijgt hierbij de naam Thrushdive toegewezen.” Ze maakte haar oogcontact met de kater zo kort mogelijk en vervolgde de ceremonie toen weer. “Willen Toxickit en Ratkit naar voren komen?” De enige twee kittens die na Leafbare Apprentices zouden worden, maar goed, alles was beter dan geen. Of Rushspirit’s aanpak.. Shrewstar keek naar de twee kittens. “Toxickit, jij hebt de leeftijd van zes Moons bereikt en hierbij ontvang je je Apprentice naam, deze zal Toxicpaw zijn. Wolftail, ik wil dat jij Toxicpaw’s trainingen begeleid.” Ze knikte naar de tabby, voelde zich gemakkelijker bij het feit dat ze hem nu een Apprentice volledig kon toevertrouwen en richtte nu haar aandacht op de andere kitten. “Ratkit, ook jij hebt deze leeftijd bereikt, jij zal nu beginnen met het pad naar het Warrior-zijn, Ashdrizzle zal jou hierbij begeleiden.” Ze gaf een knikje aan de nieuwe Apprentice. Goed, nu de andere Apprenitces nog. “Door afwezigheid van jullie Mentoren zal Fawnpaw haar trainingen vervolgen bij Innerghost. Aspenpaw, jij krijgt Embershine toegewezen als Mentor en Blessedpaw, jij zal je trainingen nu krijgen van Nightwhisper. Graypaw, jij krijgt Snowynight aangewezen als Mentor.” Tot slot moest ze nog één ding doen, iets vervelends.. “Als laatste wil ik nog melden dat Mistypaw door haar verwondingen niet meer verder kan met haar trainingen. Omdat ik de Clan geen informatie wil achterhouden, haar ongeluk is gekomen door een aanval van een WindClan kat. Ja, een andere Clan heeft een van onze Apprentices de mogelijkheid om te trainen afgenomen. Daarom wil ik dat Apprentices niet alleen langs de WindClan grens gaan, ze moeten voorlopig ten alle tijden begeleid worden door een Warrior. Elke WindClan kat die gezien wordt op ons territorium mag worden aangevallen, wanneer er wordt teruggevochten, moet deze kat naar het kamp worden gebracht!” Ze was nog steeds woest over de kat die het in zijn kop had gehaald haar Clankatten aan te vallen. “Mistypaw, jij zal hierbij je Eldernaam Mistylake ontvangen.” Ze gaf een knikje aan de Apprentice en gaf aan dat de ceremonie was afgelopen met een wenk van haar staart.

Toen de eerste katten afgedropen waren, klom de poes naar beneden en kwam trots tot stilstand bij haar twee dochters. “Jullie weten niet hoe trots ik ben, gefeliciteerd beiden. Zijn jullie klaar voor jullie nieuwe leven?” Vroeg ze snorrend en gaf beide Warriors een lik over hun kop.

Nightspark was teruggekeerd van een succesvolle jacht, er bungelde drie muizen aan hun staarten in zijn bek en hij liep met een voldane blik in zijn ogen naar de prooistapel waar hij zijn prooi neer legde. Net toen hij zich wilde omdraaien om de rest te gaan pakken, hij had nog ergens een vogel begraven, schelde de stem van Shrewstar over het kamp heen. De zwarte warrior wist nog steeds niet helemaal wat hij moest denken van de poes. Hij had zo ongeveer meegekregen dat zijn voormalige mentor, Wolftail, en zij het weer hadden bijgelegd. Maar dat verzachtte niet de breuk die ze hem had aangedaan. Nee, nooit zou hij vergeten dat ze hem niet wilde als apprentice omdat ze vond dat hij het niet waard was. De kater snoof eventjes en ging toen bij de andere katten. Hij merkte dat Snowynight, zijn zusje, er nog niet was en liet speciaal voor haar een plekje open naast hem.
“Vandaag is het weer tijd voor een Clan ceremonie, na Leafbare zijn er weer katten opgestaan die onze Clan kunnen versterken. Dit jaar hebben we weinig gevallen gehad van Greencough, waaronder ik mijn eerste leven ben kwijtgeraakt. Gelukkig heeft ShadowClan verder geen ernstig verlies geleden. Dus ik hoop dat we snel weer onze gang van zaken oppakken en weer de sterkste Clan van het woud worden.” Zachtjes gniffelde Nightspark, Shrewstar was niet eens sterk genoeg geweest om Leaf-bare door te komen zonder een leven te verliezen. Wat moest het toch worden met Shadowclan. “Vandaag zullen we een paar nieuwe Warriors in ons midden krijgen! Bulletpaw, jij hebt je trainingen succesvol afgerond en krijgt hierbij de Warriornaam Bulletproof.” Nightspark glimlachte, hij wist hoe het was om warrior te worden immers. "Bulletproof, Bulletproof!" riep hij mee. “Strugglepaw, ook jij hebt je trainingen voltooid, aan jou geef ik de naam Strugglebug. Succes. Saltpaw, voor jou geldt hetzelfde, Saltdale zal jouw nieuwe naam zijn. Thrushpaw, jij hebt de leeftijd van twaalf Moons bereikt en krijgt hierbij de naam Thrushdive toegewezen.” Weer riep de zwarte kater mee met de rest van zijn clan. Nieuwe warriors, altijd leuk. Nu zou de Warriors Den helemaal vol worden. “Willen Toxickit en Ratkit naar voren komen? Toxickit, jij hebt de leeftijd van zes Moons bereikt en hierbij ontvang je je Apprentice naam, deze zal Toxicpaw zijn. Wolftail, ik wil dat jij Toxicpaw’s trainingen begeleid. Ratkit, ook jij hebt deze leeftijd bereikt, jij zal nu beginnen met het pad naar het Warrior-zijn, Ashdrizzle zal jou hierbij begeleiden. Door afwezigheid van jullie Mentoren zal Fawnpaw haar trainingen vervolgen bij Innerghost. Aspenpaw, jij krijgt Embershine toegewezen als Mentor en Blessedpaw, jij zal je trainingen nu krijgen van Nightwhisper. Graypaw, jij krijgt Snowynight aangewezen als Mentor.” Snorrend keek Nightspark om naar zijn zusje. "Gefeliciteerd," miauwde hij zachtjes naar d'r. Maar toch voelde hij iets van woede opborrelen. Waarom Snowynight wel en hij niet? Vertrouwde Shrewstar hem nog steeds niet? Was hij nog steeds niet goed genoeg in haar ogen? Nightspark gromde zachtjes, hij stond op, lette niet meer op de rest van de ceremonie en liep het kamp uit. Hij had wat tijd alleen nodig, nu helemaal. Stomme trut ook die ze was!

Hij was die nacht niet meer teruggekeerd in het kamp, maar was nog bij de oever gebleven tot de eerste zonnestralen hem hadden geraakt. Zijn blauwe ogen hadden hun vrolijke glans wel verloren en de kater was gewoon met een saaie ochtendpatrouille meegegaan, nog steeds zat hij met zijn daden in zijn maag.

Niet zo ver van die gebeurtenis hoorde hij een bekende oproep. De kater spitste meteen zijn oren en krabbelde de Den uit, als die ene nacht niet zo was afgelopen had hij nu een plekje ingenomen aan de voorkant, maar nu alles uit elkaar leek te vallen, zocht hij een plekje in de schaduw uit, waar hij stilletjes zou kunnen toekijken. Hij hoefde al geen Apprentice meer, nee, liever rust of weg van dit kamp. Tot zijn ongenoegen werd Thrushpaw nu ook een Warrior. Gadver! Nu moest hij ook nog een Den delen met dat mormel. Hij trok een vies gezicht en keek vol walging naar de tabby, zodra hij arrogant ging doen, kreeg hij een pet die hem weer naar de realiteit bracht. Goed, de nieuwe kittens. “Toxickit, jij hebt de leeftijd van zes Moons bereikt en hierbij ontvang je je Apprentice naam, deze zal Toxicpaw zijn. Wolftail, ik wil dat jij Toxicpaw’s trainingen begeleid.” De kater drukte zijn oren wat tegen zijn nek, nee.. Een van de twee kittens was al ingenomen en Shrewstar zou die ander vast niet aan hem geven. De kater probeerde een wit gestalte te vinden in de menigte, maar stopte al na een paar koppen. Snowy wilde hem vast niet zien. ".. Ashdrizzle zal jou hierbij begeleiden." De kater schrok op en zag nog net een flits van groen op hem gericht worden. De tabby stapte naar voren, zijn blauwe ogen groot van verbazing. Langzaam verscheen er een glimlach op zijn gelaat toen hij naar zijn Apprentice keek. "Nou, Ratpaw, bereid je maar voor op een paar Moons van intensieve training!" Grijnsde hij en voegde zich bij de voorste rij, omdat de Apprentice hem dan misschien niet meer zou kunnen volgen. Blijkbaar waren er ook achtergebleven Apprentices en raad eens wie er daar eentje van kreeg? Snowy! Toch.. De kater was nog niet zo heel erg zeker of hij naar haar toe moest lopen.. De ceremonie liep af, na een wat dreigend bericht naar WindClan gericht. Goed, Ratpaw zou dus niet zomaar uit zijn zicht worden verloren. Twijfelend keek hij naar de kant van Snowynight, en haar broer Nightspark was het kamp uitgewandeld. Waarom zo boos? Ashdrizzle richtte zijn blik snel weer op Ratpaw, voordat Snowy hem zou kunnen opmerken. Misschien had ze wel nog meer tijd nodig om na te denken..

Een simpele muis was haar ontbijt geworden, maar toen ze boven haar kop een bekende zwart witte vacht zag, fronste ze even. Wat nu weer? Kon ze niet even rust nemen van al die Clanzaken? Maar nee, Shrewstar moest zo nodig weer een van haar mededelingen doen. Met een zucht wurmde Aspenpaw zich tussen de menigte die meteen was komen opdagen en keek wat ongeïnteresseerd naar boven. Zoals gewoonlijk werden er weer katten Warrior en kitten werden Apprentices. Dus Bulletpaw had zijn trainingen toch nog voltooid, eh? Met een glimlach keek ze de Claleader weer aan, haar ogen vonkten vals. “Door afwezigheid van jullie Mentoren zal Fawnpaw haar trainingen vervolgen bij Innerghost. Aspenpaw, jij krijgt Embershine toegewezen als Mentor en Blessedpaw, jij zal je trainingen nu krijgen van Nightwhisper. Graypaw, jij krijgt Snowynight aangewezen als Mentor.” Ze spitste haar oren toen haar naam klonk, dus ook de o zo geweldige Clanleader had haar Mentor's inactiviteit opgemerkt? Met een opgeheven kop duwde ze zichzelf naar voren en ging voor haar nieuwe Mentor zitten. Met een neutrale blik keek ze deze aan en knikte kort. "Dus.. ik neem aan dat je meteen wilt beginnen?" Vroeg ze alsof ze er echt zin in had, nou, Embershine zou nog heel veel aan haar hebben.

De moons gingen snel, de clan werd sterker en sterker. Innerghost keek met trots op haar stuk voor stuk sterke warriors neer. Alles was wel weer op een rijtje, en het normale clan leven keerde beetje bij beetje weer terug. Newleaf was aangebroken, enkel had de clan een harde stoot moeten doorstaan van Greencough. Katten waren overleden. Ook Shrewstar had het gekregen.
Een bekende kreet vulde haar oren, waarna Shrewstar begon met haar preek. Innerghost had zich naast haar leader gevestigd, en luisterde naar wat Shrewstar te vertellen had. “Vandaag is het weer tijd voor een Clan ceremonie, na Leafbare zijn er weer katten opgestaan die onze Clan kunnen versterken. Dit jaar hebben we weinig gevallen gehad van Greencough, waaronder ik mijn eerste leven ben kwijtgeraakt. Gelukkig heeft ShadowClan verder geen ernstig verlies geleden. Dus ik hoop dat we snel weer onze gang van zaken oppakken en weer de sterkste Clan van het woud worden.” Bij het horen van het verlies van de leven van Shrewstar greep een koude klauw haar langs het hart. Innerghost herpakte zich van haar ijzige gevoelens en luisterde verder naar wat Shrewstar te vertellen had.
“Vandaag zullen we een paar nieuwe Warriors in ons midden krijgen!” De drie oudste kittens van Shrewstar kregen hun warrior namen. Innerghost had rare voorgevoelens, wat betreft Thrushpaw, nu Thrushdive. Maar hij was een sterke kater, een kater die respect verdiende, maar waar bij wel een oogje in het zeil gehouden moest worden. Ze zou het wel zien.
“Willen Toxickit en Ratkit naar voren komen?” Innerghost knikte de kittens toe, het was altijd goed om te zien hoe er nieuwe apprentices, dus komende warriors kwamen.
Toen kwamen ze aan bij de apprentices met een inactieve, of geen mentor. Waar bij ook haar dochter, Fawnpaw zat. “Door afwezigheid van jullie Mentoren zal Fawnpaw haar trainingen vervolgen bij Innerghost. Aspenpaw, jij krijgt Embershine toegewezen als Mentor en Blessedpaw, jij zal je trainingen nu krijgen van Nightwhisper. Graypaw, jij krijgt Snowynight aangewezen als Mentor.” Innerghost stond op, en raakte het neusje van haar dochter, Fawnpaw aan. Dit zou sowieso goed komen, het was een eer om getraind te worden door de Deputy, en dat zij als moeder van Fawnpaw haar dochter zou trainen, dat zou sowieso goed komen, want dan wist ze tenminste zeker dat er naar haar geluisterd zou worden.

Innerghost gaf Fawnpaw een lik tussen de oren, "Morgen ochtend zie ik je bij het kamp uitgang, dan zullen je trainingen beginnen," sprak ze. Een rondleiding hoefde niet meer, dus de jacht en gevecht trainingen zouden nu veel voor komen, ook zal ze Fawnpaw meer patrouilles laten lopen, die korte achterstand die ze heeft, zal ze met een snelle gang om hoog brengen.
“Jullie weten niet hoe trots ik ben, gefeliciteerd beiden. Zijn jullie klaar voor jullie nieuwe leven?” Innerghost spitste haar oren, en zag Shrewstar bij haar dochters staan, en iets verder op zag ze Thrushdive. Ze vernauwde haar ogen, dit was niet goed. Een zucht rolde over haar lippen, en begon toen met de patrouilles organiseren.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich hier verzamelen, voor een Clanmeeting!” Voorzichtig draaide Strugglepaw haar hoofdje om in de richting van haar moeder, welke klaarstond om een clanmeeting te houden. Misschien was het eindelijk weer de ceremonie? Ze had de leeftijd van 12 moons bereikt, dus... “Vandaag is het weer tijd voor een Clan ceremonie, na Leafbare zijn er weer katten opgestaan die onze Clan kunnen versterken. Dit jaar hebben we weinig gevallen gehad van Greencough, waaronder ik mijn eerste leven ben kwijtgeraakt. Gelukkig heeft ShadowClan verder geen ernstig verlies geleden. Dus ik hoop dat we snel weer onze gang van zaken oppakken en weer de sterkste Clan van het woud worden.” Was haar moeder een leven verloren? Ze zei van wel, maar dat mocht niet! Starclan hoorde haar toch te beschermen? “Vandaag zullen we een paar nieuwe Warriors in ons midden krijgen!” Met een kleine glimlach richtte ze zich tot de groep van Apprentices die hun trainingen hadden voltooid. “Bulletpaw, jij hebt je trainingen succesvol afgerond en krijgt hierbij de Warriornaam Bulletproof.” Ze knikte naar de nieuwe Warrior en richtte zich tot de volgende. Strugglepaw glimlachte vrolijk naar Bulletpaw, nu dus Bulletproof. Hij had zeker een mooie warriornaam! Snel keek ze weer om toen ze haar eigen naam hoorde. “Strugglepaw, ook jij hebt je trainingen voltooid, aan jou geef ik de naam Strugglebug. Succes.” Strugglebug... Ze was warrior! Haar Zusjes naam galmde toen over de open plek, ook zij zou normaal gezien warrior worden nu, niet? “Saltpaw, voor jou geldt hetzelfde, Saltdale zal jouw nieuwe naam zijn.” Vrolijk sprintte ze naar haar zus toe, ''Gefeliciteerd Saltdale,'' snorde ze vrolijk en gaf haar sibling een kopje. De rest van de ceremonie hoorde ze niet eens meer. Strugglebug, het zou nog wel even wennen zijn, maar dat zou goedkomen! Plots hoorde ze de stem van haar moeder naast zich, “Jullie weten niet hoe trots ik ben, gefeliciteerd beiden. Zijn jullie klaar voor jullie nieuwe leven?” Vroeg ze snorrend en gaf beide Warriors een lik over hun kop. ''Ik hoop het! Ik zal mijn best doen!'' miauwde ze vrolijk. Ergens vond ze het wel spannend, al die verantwoordelijkheid.

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich hier verzamelen, voor een Clanmeeting!" Thrushpaw keek op van zijn lijster die hij bijna op had. Hij likte zijn lippen en rechtte zijn rug. The time has come to rise! "Vandaag is het weer tijd voor een Clan ceremonie, na Leafbare zijn er weer katten opgestaan die onze Clan kunnen versterken. Dit jaar hebben we weinig gevallen gehad van Greencough, waaronder ik mijn eerste leven ben kwijtgeraakt. Gelukkig heeft ShadowClan verder geen ernstig verlies geleden. Dus ik hoop dat we snel weer onze gang van zaken oppakken en weer de sterkste Clan van het woud worden," was wat zijn moeder, Shrewstar, vervolgde. Hij vernauwde zijn ogen, maar ging wel akkoord met haar worden. She lost a live. Het deed hem wel wat, maar hij ging zich er niet druk om maken, ze leefde nog. "Vandaag zullen we een paar nieuwe Warriors in ons midden krijgen!" Thrushdive stak zijn borst voor uit, hier was hij één van. Zijn zusje, Strugglepaw kreeg de naam Strugglebug. Hij grijnste naar zijn zusje. Zijn andere zusje, Saltpaw kreeg de naam Saltdale. Ook naar haar grijnsde ze. Nu was het zijn buurt. Hij stak zijn snoet hoog in de lucht. Misschien dat zijn moeder zich net zo trots zou voelen tegen over hem. Vast wel, hij wist namelijk dat hij sterk en slim was. "Thrushpaw, jij hebt de leeftijd van twaalf Moons bereikt en krijgt hierbij de naam Thrushdive toegewezen." Wat niet eens dat hij zijn trainingen ook succes vol had voltooid? Waarom kreeg hij niet zo'n compliment, en nog iets, waarom keek zijn moeder hem zo kort aan? Hij vernauwde zijn ogen en luisterde met tegenzin de ceremonie af. Maar hij was nu wel warrior, en droeg de naam Thrushdive! "Als laatste wil ik nog melden dat Mistypaw door haar verwondingen niet meer verder kan met haar trainingen. Omdat ik de Clan geen informatie wil achterhouden, haar ongeluk is gekomen door een aanval van een WindClan kat. Ja, een andere Clan heeft een van onze Apprentices de mogelijkheid om te trainen afgenomen. Daarom wil ik dat Apprentices niet alleen langs de WindClan grens gaan, ze moeten voorlopig ten alle tijden begeleid worden door een Warrior. Elke WindClan kat die gezien wordt op ons territorium mag worden aangevallen, wanneer er wordt teruggevochten, moet deze kat naar het kamp worden gebracht!" Thrushdive vernauwde zijn ogen, en wierp een blik op nu Mistylake. Hoe durfden die magere scharminkels zo iets te doen?! Toen de ceremonie was afgelopen keek hij naar zijn moeder, die van de rots af sprong en naar zijn zusjes toe liep. Hij keek naar zijn moeder. "Jullie weten niet hoe trots ik ben, gefeliciteerd beiden. Zijn jullie klaar voor jullie nieuwe leven?" Zijn moeder negeerde hem gewoon compleet! Hij trok zijn lip op en draaide zich om uit het kamp te lopen.