Het terrein van de Bloodclan. Wie van jullie is Scourge?

Het was al weer een paar manen geleden dat Silverlight Sshadowfur tegen was gekomen ze slenterde tussen de bomen door naar het terrein dat Shadowfur genoemt had waar de Bloodclan zou zijn. In de tussen tijd had Silverlight zichzelf getraint om niet zwak te lijken tegen over waar ze nog tegen over zou komen te staan. De spieren van Silverlight waren nu duidlijk te zien, maar het zou vast nog veel schelen met de spieren die de Bloodclan katten zouden hebben? Silverlight was snel en licht voeting. Wat haar meer wentbaarder maakten dan menig andere kat. Het terrein begon te veranderen en werdt steeds donkder. Silverlight zetten al haar sinteugen op scherp en sloop voorzichtig verder. Bij elk verdacht geluid bleef Silverlight even staan en ze luisterde aandachtig. Pootstappen kwamen razend snel dichterbij, maar Silverlight bleef staan luisteren. De geur van de tweebeners was al gestorven en haar eigen geur was nu alleen te ruiken. Een snelle flits sprong van haar flank uit de struiken, maar helaas voor hen zag Silverlight het en sprong opzij zodat de kat miste, maar de klauwen van de kat schraapte wel over haar vacht en maakte ondiepe krassen op haar huid. Silverlight beantwoorde de aanval van de kat en dook naar voren en beet het dier in zijn nek tot ze bloed proefde en vast bleef houden. Silverlight drukte de kat tegen de grond, maar al gauw kwamen er meer katten aan rennen. 'Wie van jullie is Scourge?!' riep Silverlight met dreigende grom in haar stem als waarschuwing dat de katten haar niet aan moesten vallen. Silverlight was hier voor Scourge en niet voor een gevecht met de gehele clan op haar nek.

Rain liep weg van het BloodClankamp, waar Sandstorm, een aardige BloodClankat, haar de plek van het kamp laten zien. Nu was van plan weer naar haar eigen territorium te gaan en wat te eten en te gaan slapen. Opeens rook ze de geur van bloed en zag ze een langharige poes aangevallen worden door een groep BloodClankatten. De poes was zo te zien niet bang voor ze en gooide er een van zich af. 'Wie van jullie is Scourge?!' siste de poes. Ze was hier zo te zien ook voor Scourge en zijn clan, maar de poes rook niet als een rogue, sterker nog: ze rook naar clan. Wat deed een clankat hier, bij Twolegplace? Rain bleef op een afstandje staan kijken, als de poes nog eens aangevallen zou worden kon Rain misschien helpen, en ze zou ook wel eens willen kijken of Scourge er nou echt was. Rain liep iets dichterbij en bleef achter een struik zitten, zodat de BloodClankatten haar niet zouden zien. 'Wat doe jij hier?' vroeg zachtjes aan de poes. Rain gaf het toe; haar slechtste eigenschap was wel dat ze zich te vaak met anderen bemoeide. Hopelijk zou de andere poes het niet zo erg vinden.

Sobek zag een heel ritueel voor zich. Een clankat aangevallen door de bloodclan van Scourge. Sobekl minachte de clans, maar de groep van Scourge nog meer aangezien rogue's geen clan horen te vormen volgens hem. Dus twijfelde hij niet langer en sprong de clankat te hulp. 'Aan de kant jullie gespuis! Ga weg bij deze poes of ik lust jullie rauw!' schreeuwde hij tegen de aanvallende katten. 'Achterlijke bloodclankatten..' mompelde hij in zichzelf op een toon dat niemand hem kon horen, hooguit de clankat achter hem. 'Vlucht clankat, als je leven je lief is. Ik weet wel wie die Scourge is, daarvoor hoef je niet tegen een hele groep katten te gaan vechten.' zei hij kalmpjes. Hij keek de bloodclankatten nog steeds kil aan. Sobek was dan wel jarenlang achter tralies geweest bij de tweebenen, stilgezeten had hij zeker niet. De lidtekens van zijn gevecht met een hond stonden nog in zijn borst gegrafeerd. 'Nou, komt er nog wat van nep-rogue's? Wegwezen!' siste hij.

Terwijl Rain afwachtte wat de onbekende clankat zou doen kwam er opeens een andere Rogue bij die verdedigend voor de poes ging staan. 'Aan de kant jullie gespuis! Ga weg bij deze poes of ik lust jullie rauw!' schreeuwde hij tegen de BloodClankatten. Rain kwam achter haar schuilplaatsje vandaan en sprong er ook bij. 'Achterlijke bloodclankatten..' hoorde ze de kat, die er net bij was gekomen, mompelen. Het was een stevig gebouwde cyperse kat. 'Vlucht clankat, als je leven je lief is. Ik weet wel wie die Scourge is, daarvoor hoef je niet tegen een hele groep katten te gaan vechten,' zei hij tegen de poes. 'Nou komt er nog wat van nep-rogue's? Wegwezen!' siste hij er achter aan. Rain zelf zou dat niet zomaar durven te zeggen waar een hele clan bij was, dacht ze bij zichzelf. 'Ook hallo,' begroette ze de kater, nadat de BloodClankatten weg waren gerend.

__________________________________
Het terrein van de Bloodclan. Wie van jullie is Scourge? Rainpd

Het terrein van de Bloodclan. Wie van jullie is Scourge? Rainpd

Silverlight kreeg geen reactie van de Bloodclan, maar er kwamen twee andere katten bij die haar aandacht even trokken tot ze een woord hoorde vallen die haar verrasten. 'Clankat!' echode Silverlight en snoof de lucht even op en rook dat ze nog de windclangeur bij zich had van de laatste keer dat ze daar op het terrein was geweest. Ze moest jammerlijk toe kijken hoe de Bloodclan zich uiteindelijk gewonnen gaven en weg rende. Binnensmonds vloekend draaide zij zich naar de grijze cyperse kater toe en keek hem dreigend aan. 'Dat je me kwam helpen is best, maar ik ben geen Clankat!' Haar stem klonk laag en dreigend door de grom die er in zat en ze ging brutaal zitten. Het was haar bedoeling om met de leider van de Bloodclan te spreken, maar nu kon ze dat wel vergeten en Silverlight gromde uit ergernis en schudden haar kop voor ze weer naar de kater keek en streek met haar staart over de borst van de poes achter haar.

De vreemde poes draaide zich om en keek Rain en de andere kater hatend aan. 'Dat je me kwam helpen is best, maar ik ben geen Clankat!' siste ze, waarna ze ging zitten. Rain keek hulpeloos om zich heen en wist niet of ze nou beter weg kon gaan of nog even blijven. 'Oké, maar hoe komt het dan dat je naar WindClan ruikt, en waarom wou je Scourge spreken?' vroeg Rain in de war. Ze ging ook maar zitten en liet haar blik op een merel die onder een struik zat vallen. Ze stond op en sloop op het beestje af. Zonder dat de merel nog iets in de gaten kon krijgen greep Rain het in haar klauwen en doodde het. Daarna liep ze terug naar de 2 andere katten en begon tevreden aan haar vangst. Opeens voelde ze zich schuldig, ze stopte met eten en keek naar de andere katten. 'Willen jullie ook wat..?' vroeg ze onzeker. Met haar poot schoof ze de merel een stukje van zich af.

'Dat je me kwam helpen is best, maar ik ben geen Clankat!' siste de poes. 'Stank voor dank dan maar weer?' vroeg Sobek sarcastisch hardop aan zichzelf. 'Oké, maar hoe komt het dan dat je naar WindClan ruikt, en waarom wou je Scourge spreken?' vroeg de poes die net was komen aanlopen. 'Ja, inderdaad, je stinkt naar clankat, leg eens uit.' beveelde Sobek lichtelijk geërgerd aan het humeur van de poes die hij net 'gered' had. Opeens ving de zwarte poes, met het witte befje een merel, ze begon eraan te eten, en even later vroeg ze aan hem en de andere poes of ze ook wat wilden hebben. 'Nee, bedankt, ik heb net gejaagd, daarom ben ik hier tenslotte ook uitgekomen, maar zoals gewoonlijk word mijn hulp weer niet gewaardeerd.' antwoordde hij eerst vriendelijk op de poes waarnaar hij daarna met een steeds 'kwader' wordende stem zich naar de andere poes draaide die blijkbaar nogal kwaad op hem was. En Sobek kon daar niet tegen dus deed hij net zo kwaad terug.

De poes begon over waarom ze dan naar de windclan rook en met een ongeduldige blik in haar ogen keek Silverlight verveelt naar haar voor ze haar blik op de kater liet vallen die boos mopperde en zijn stem steeds kwader werdt namaten hij sprak en weer richting Silverlight keek. 'De geur kan ik je handig uitleggen, want ik ben op hun terrein wezen jagen nog een dag of twee geleden. Maar je mag je prooi zelf op eten want ik vind vogels te veel veren hebben om van hun vlees te genieten.' Haar stem werdt steeds rustiger en Silverlight begon haar vacht schoon te likken en streek met haar poot over haar snorharen om die weer mooi te laten glimmen. 'Niet dat ik jullie hulp niet waardeer, maar ik ben van plan me bij hen aan te sluiten. Als het niet lukt is dat ook goed, maar ik wil het eerst toch proberen.' vulde Silverlight droog aan en ze rekte zich om haar achterwerk te likken en zwiepte met haar staart tot ze schoon was en haar blik weer op de twee katten richten.

Geen van de katten wilde de merel dus at Rain hem zelf verder op. 'De geur kan ik je handig uitleggen, want ik ben op hun terrein wezen jagen nog een dag of twee geleden. Maar je mag je prooi zelf op eten want ik vind vogels te veel veren hebben om van hun vlees te genieten,' antwoordde de langharige poes nadat Rain haar prooi op had. 'Niet dat ik jullie hulp niet waardeer, maar ik ben van plan me bij hen aan te sluiten. Als het niet lukt is dat ook goed, maar ik wil het eerst toch proberen,' vervolgde ze. De poes begon zichzelf te wassen. 'Ik snap het, ik voeg me binnenkort ook misschien bij de BloodClan, ik kan niet mijn hele leven zo blijven leven als nu, altijd m'n prooi zelf vangen, jeweetwel..' zei Rain.

Sobek luisterde naar het verhaal van de poes. 'Niet dat ik jullie hulp niet waardeer, maar ik ben van plan me bij hen aan te sluiten. Als het niet lukt is dat ook goed, maar ik wil het eerst toch proberen,' vertelde ze. 'Ow, nou je ziet het je werd met open armen ontvangen!' grapte hij sarcastisch, nog steeds een beetje nors. 'Maar goed, ik ga van mijn lang zal ze leven nog niet in een clan! Geen normale clan en ook geen bloodclan. Die Scourge wil dan wel vechten tegen de clans, maar wat hij blijkbaar niet door heeft is dat hij zelf ook een clan heeft samengesteld!' mopperde hij voor zich uit, Scourge lichtelijk vervloekend. 'Maar als ik jullie één goed advies mag geven, sluit je er niet bij aan, jullie willlen toch ook geen nep-rogue zijn?' vroeg hij nu serieus maar vriendelijk.
Dat Sobek de Bloodclan haatte was niet alleen omdat zijn broer erbij zat, nee, hij vond het ook niet kunnen dat de rogues een leider hadden, ze waren dan immers geen echte rogues meer. 'Nee, maar mij zul je nooit in die Bloodclan tegenkomen. Ik ga mijn eigen pad en laat me niet vertellen wat ik moet doen. Waarschijnlijk ben ik daar te trots voor.' biechte Sobek op tegen de twee poezen.

De cyperse kater reageerde weer nors op wat de andere poes had gezegd. Het was overduidelijk dat hij haar niet mocht en al helemaal een enorme haat aan BloodClankatten had. 'Maar goed,' ging de kater verder, 'ik ga van mijn lang zal ze leven nog niet in een clan! Geen normale clan en ook geen BloodClan. Die Scourge wil dan wel vechten tegen de clans, maar wat hij blijkbaar niet door heeft is dat hij zelf ook een clan heeft samengesteld! Maar als ik jullie één goed advies mag geven, sluit je er niet bij aan, jullie willlen toch ook geen nep-rogue zijn? Nee, maar mij zul je nooit in die Bloodclan tegenkomen. Ik ga mijn eigen pad en laat me niet vertellen wat ik moet doen. Waarschijnlijk ben ik daar te trots voor,' biechtte hij op. Rain kreeg een egoïstische indruk van de kater. Hij vond zichzelf namelijk "te trots" voor de BloodClan. 'Wat jij wil..' mompelde Rain sarcastisch. Ze draaide zich om en liep zonder gedag te zeggen weg, terug naar haar eigen territoriumpje in het bos. Onder weg knaagde het idee van de BloodClan nog sterk aan haar. Het idee om in een veilige omgeving met voedsel te zijn gaf haar een behaaglijk gevoel, maar de vrijheid die ze nu had zou voorgoed weg zijn..

De kater ratelde maar door over de clans en Silverlight geeuwde luidruchtig op zijn gemopper en de andere poes was het best met Silverlight eens, maar ze verschilde zo met hun denken en doen dat Silverlight liever niet met haar in een groep katten zou willen zitten en ze schudden haar op. 'Dat kan dat jij er zo over denkt, maar ik ben niet van plan mezelf dit te onmoedigen of door jouw?' zei Silverlight en stapte op waarna ze voor een deel de route van de poes, maar na een paar meter schoot ze de andere kant op en verdween tussen de bomen.
(Topic uit.)