You won't find hope lying around [OPEN]

Na een goede nachtrust te hebben gehad, klom de kater uit zijn verleidelijke nest, maar nee, hij had al genoeg uren gemaakt daar. Nog wat slaapdronken probeerde hij om over zoveel mogelijk staarten en poten te stappen, maar een of twee keer kreeg hij een golf van irritatie over zich heen. Snel glipte de tabby door de ingang van de Den en richtte hij zijn aandacht op de goed gevulde stapel. Nou, hij verdiende nu toch wel een goed ontbijtje? Met een kleine glimlach ging hij naast de stapel zitten en trok er een, zo te ruiken, verse eekhoorn uit. Terwijl hij er van begon te eten keek hij uit over het kamp, kijkend of iemand een gesprek met hem wilde aanknopen.

Met een raaf in zijn bek kwam Thrushdive met de rest van de jacht patrouille het kamp binnen gelopen. De ochtend jacht was nu gedaan, en de prooi stapel was goed gevuld. Hij likte zijn lippen en liep verder de open plek op. Hij vernauwde zijn ogen bij het zien van Ashdrizzle. "Eten zonder eerst iets voor de clan gedaan te hebben... Ja, een typische actie voor onze Koning Ashdrizzle," kwam er honend uit zijn bek. Een nonchalante honende grijns stond op zijn snoet geplakt.

"Eten zonder eerst iets voor de clan gedaan te hebben... Ja, een typische actie voor onze Koning Ashdrizzle," De grijze kater keek zwaar geïrriteerd op toen hij deze stem hoorde, met die snerende toon. Een zachte grom ontsnapte uit zijn keel, maar hij bleef kalm op zijn plek. Deze 'Warrior' zou hem niet kunnen uitlokken, hij was daar te goed voor. "Katten ongewenst storen, een typische reactie van onderdaan Thrushpaw." Gromde Ashdrizzle geïrriteerd, zo nu had hij Thrushdive's eigen woorden tegen hem gebruikt. Was het nu nog een leuk grapje?

Bij het zien van de zwaar geïrriteerde houding van Ashdrizzle, werd zijn grijns alleen maar groter. En toen hij de grond van de kater hoorde hief hij zijn kin nog net ietsjes hoger in de lucht. Hij zwaaide met zijn lange staart en keek neer op de kater waar hij zo'n grote hekel aan had. "Katten ongewenst storen, een typische reactie van onderdaan Thrushpaw." Auwch, die woorden gingen als messen langs zijn hart. "Oei, oei, nu heb je me," miauwde hij sarcastisch. Soms de waarheid er sarcastisch uit brengen, waar door er niks aan te merken was dat het hem wat deed, kon wel eens goed helpen. [i]"Misschien had ik je niet ongewenst gestoord, als je eerst eens wat van je kostbare tijd in de clan had gestoken. Maar dat heb je vast niet geleerd in je apprentice tijd,"[b] miauwde hij honend. Het was wel een regel in de warrior code, eerst komt de clan, dan kom jij zelf. Niet alle katten hielden zich daar aan. Al was Thrushdive ook geen heilig boontje.

"Oei, oei, nu heb je me," De grijze kater snoof en keek de 'Apprentice' niet eens meer aan. Hij was zijn 'gezelschap' van hem nu al zat, dus waarom rotte hij niet op? "Misschien had ik je niet ongewenst gestoord, als je eerst eens wat van je kostbare tijd in de clan had gestoken. Maar dat heb je vast niet geleerd in je apprentice tijd," Ashdrizzle zuchtte onhoorbaar en hief zijn kop wat hoger op, zijn blauwe ogen stonden op een punt gericht. Maar ja, alles was ook mooier dan het aanzicht van een kat die zijn Warriornaam niet eens verdiende. "En wat ga jet daar tegen doen dan?" Snoof hij en keek de kater op een neutraal-kille manier aan. "Het tegen je mama zeggen?" Een glinstering verscheen in zijn ogen, wetend dat de Warrior zijn moeder niet kon uitstaan.

"En wat ga je daar tegen doen dan?" Vroeg de kater. Thrushdive genoot van de manier waarop Ashdrizzle zich aan hem vertoonde. Hij ontweek zijn blik, gunde hem geen blik, raakte iet wat geïrriteerd. Die kater dacht echt dat hij wat was, enkel omdat hij een moon eerder warrior was geworden? Het gaf hem de lach kriebels, hij negeerde zijn stoerdoenerij namelijk compleet. "Het tegen je mama zeggen?" Vroeg Ashdrizzle. "Is dat nodig dan?" Vroeg hij honend. "Ik bedoel, je zou beter moeten weten, gezien je een moon eerder warrior bent geworden dan ik? Grinnikte hij nog even honend. "Maar wat maakt het mij eigenlijk uit? Als jij je warrior reputatie omlaag wilt brengen?" Hij zwaaide nonchalant met zijn staart, met de zelfde irritante honende glans in zijn ogen. Hoe lang zou het duren voor hij een klap kreeg?

"Is dat nodig dan?" Klonk Thrushdive weer met zijn o zo vervelende stem. "Ik bedoel, je zou beter moeten weten, gezien je een moon eerder warrior bent geworden dan ik?" Ashdrizzle schudde zijn kop, zijn nagels stonden al in de grond geboord. "Maar wat maakt het mij eigenlijk uit? Als jij je warrior reputatie omlaag wilt brengen?" De grijze kater schoot sneller omhoog dan hij zelf had verwacht en stak een beetje uit van Thrushdive, zijn ijskoude ogen vlamden met woede. "Jij denkt dat ze zo veel bent, hè?" Blies hij in zijn gezicht en deed dreigend een pas naar voren terwijl een lichte grom zijn stem versierde. "In werkelijkheid ben je gewoon een vieze vuile rat die andermans ongeluk als maal gebruikt, vrienden tegen elkaar opzet en vervolgens er om lacht. Weet je? Je bent je naam niet eens waardig en ooit zal iedereen zien wat voor een klein miezerig persoontje je wel echt niet bent." Sloot hij met een snauw af en ondertussen had hij zich niet verroerd. Hij was wel slimmer dan dit mormel. Vechten? Ha Dat liet hij maar over aan de kleine rat.

Naar zijn laatste woorden keek hij Ashdrizzle met vurige ogen aan. Hij haatte de kat, en hij zou er alles aan doen hem omlaag te brengen. Hij had er voor gezorgd dat vele katten nu met of angst naar hem keken, of afschuw, zelfs zijn eigen moeder verachtte hem. Als Ashdrizzle zich nooit had bemoeit met het conflict tussen hem en Snowynight, dan waren Thrushdive en Snowynight nu misschien wel weer vrienden geweest, dan had hij het kunnen uit leggen. Maar dat was niet gebeurd, nee, Ashdrizzle had zich er mee bemoeid. Ook had hij in het begin de boel verknald, alles had anders kunnen zijn, als Ashdrizzle niet zo'n jaloers kreng was geweest als apprentice. "Jij denkt dat je zo veel bent, hè?" Blies de kater, die om hoog was geschoten en nu neus op neus stond met Thrushdive. "In werkelijkheid ben je gewoon een vieze vuile rat die andermans ongeluk als maal gebruikt, vrienden tegen elkaar opzet en vervolgens er om lacht. Weet je? Je bent je naam niet eens waardig en ooit zal iedereen zien wat voor een klein miezerig persoontje je wel echt niet bent." Hij wuifde de woorden weg met een zwaai van zijn staart, deed een stap naar achteren, maar keek Ashdrizzle nog wel recht aan in de ogen. "Je stinkt uit je bek," siste hij met een vuile haat volle blik in zijn ogen.

Als Thrushdive niet wilde luisteren, dan deed hij dat maar niet. Zo'n miezerig katje verdiende leven niet en ooit zouden katten dit gaan zien. "Je stinkt uit je bek," Ashdrizzle negeerde de opmerking en ging weer zitten en liet zijn tong een paar keer over zijn borst gaan. "Dan ga je toch weg? Daar doe je ons beide een plezier mee." Vooral mij, je vervelend.. Bromde de Warrior en keek even naar de opening van de Warrior's Den, misschien kon hij wel meegaan met een patrouille? Want alles was beter dan met dit mormel te blijven spreken. Ashdrizzle snoof nog een keer toen hij klaar was met zijn korte en bondige wasbeurt en stond vervolgens op om verder weg te komen van de kater.

Ashdrizzle hield zijn gezicht goed in plooi, merkte Thrushdive op. Jammer, hij had zijn gezicht graag zien vertrekken van irritatie, haat, en wist hij veel, alles wat hem voelding zou laten voelen. "Dan ga je toch weg? Daar doe je ons beide een plezier mee." Thrushdive zette een bedenkelijke uitdrukking op zijn gezicht. "Óf, jij gaat, jij mag wel eens wat gaan doen, gezien ik je nog niks nuttigs heb zien doen," miauwde hij nonchalant terwijl hij zijn rechter voorpoot een schoonmaak buurt gaf. Dat was een assosiaal teken, je poten schoonlikken tijdens een conflict of gesprek. Als kitten had hij daar vaak voor op zijn donder gekregen, omdat het gewoon gigantisch onrespectvol was. Maar wat maakte het hem uit, Ashdrizzle mocht best weten dat hij geen respect had voor hem.

"Óf, jij gaat, jij mag wel eens wat gaan doen, gezien ik je nog niks nuttigs heb zien doen," Ash haalde zijn wenkbrauw wat op, dus hij moest nu weg voor de heer Thrushdive? Ha, dat mocht hij nog niet eens dromen! De grijze kater ging op zijn plek liggen en draaide zich op zijn zij, dat zijn rug naar de arrogante tabby was gedraaid. "Dan heb je pech, misschien heb ik wel helemaal geen zin om te gaan jagen. Zeg, was ik hier niet 'koning Ashdrizzle'? Nou dan mag jij voor mij gaan jagen." De woorden kwam er vlot uit en Ashdrizzle keek voor zich uit, het maakte hem niet uit wat de Warriors over hem zouden denken, Thrushdive verdiende zijn prooi niet eens.

"Dan heb je pech, misschien heb ik wel helemaal geen zin om te gaan jagen. Zeg, was ik hier niet 'koning Ashdrizzle'? Nou dan mag jij voor mij gaan jagen." Thrushdive trok zijn wenkbrauwen afkeurend op. Hoe had deze stinkende modder bal ooit warrior kunnen worden? Hij trok zijn neus op. "Nou, koning Ashdirzzle, Shrewstar zou vast wel voor je willen jagen," grauwde hij, zijn zelfbeheersing vast proberend te houden. Hij draaide zich om, niet om zich gewonnen te geven, maar om aan te geven dat hij het Ashdrizzle niet eens waard vond om zijn aandacht aan hem te geven. Echt, hij mocht branden in Darkforest voor zijn part.