{Open} Hijo de la Luna

....

Langzaam stapte ze de nursery uit, haar oren ietwat achteruit gelegd. Het leek net alsof het licht van de maan haar veroordeelde. Het enige wat ze op dit moment had was honger en benauwdheid. Haar kittens zouden het momentje dat ze de den uit was vast wel overleven. Maar op dit moment voelde ze zich misselijk als ze aan de situatie dacht. Ze was geen partners met Twirlfang en toch dacht het hele kamp nu dat dat het geval was. Het maakte haar zo verward, meer dan dat ze toe wilde geven.

{Open}

De witte kattin was nog laat op die nacht. Ze was in de war, en ergens wel wat angstig. Het werd haar soms gewoon even teveel, er was zowat geen enkele kat die haar mocht zoals ze was, en veranderen lukte haar niet echt. Opeens hoorde ze pootstappen, de maan scheen op een poes wiens naam ze wel goed kende, het was Strawberry. Natuurlijk, ze wist dat de poes net kittens had gekregen van Twirlfang, een kater wie haar soms wel beangstigde. De poes bleef naar het muisje voor haar poten kijken. ''Hallo.. Strawberry..'' Miauwde ze zacht en keek in het andere paar blauwe ogen. Haar witte vacht had een wat spookachtig effect in de maneschijn.

Voorzichtig neusde Strawberry door de verse prooistapel en pikte er een klein muisje uit. Ze moest goed blijven eten, had ze horen zeggen. Kittens voeden en melk geven kostte blijkbaar veel energie. Ze draaide zich om met de muis in haar mond, maar deinsde eventjes geschrokken achteruit toen ze oog in oog stond met een andere kat. De muis landde met een zachte plof in het gras toen ze deze van schrik liet vallen. Pas toen herkende ze Cowmilk. "Oh, Cowmilk," Miauwde ze, opgelucht uitblazende. "Je liet me schrikken, ik had niet verwacht dat er iemand anders wakker zou zijn." Ze lachte wat ongemakkelijk. "Niks persoonlijks natuurlijk. "

Het was duidelijk dat de kersverse Queen schrok van haar plotselinge reactie, en liet haar muisje vallen. Maar ach, de meeste katten merkten haar niet eens op. "Oh, Cowmilk," Miauwde ze wat opgelucht. "Je liet me schrikken, ik had niet verwacht dat er iemand anders wakker zou zijn." Strawberry glimlachte wat ongemakkelijk, en Cowmilk volgde dat voorbeeld. "Niks persoonlijks natuurlijk." Zei ze er achteraan, de witte kattin knikte begrijpend. ''Ik had ook niet verwacht iemand zo laat nog te zien.'' Zei ze en keek naar haar muisje, die daar nog altijd onaangeroerd lag. Ze draaide haar kop naar de Zilverpels, en sloot haar ijsblauwe ogen toen kort. ''Hoe gaat het met je kittens?'' Besloot ze toen te vragen, met haar zachte, warme stem. Maar haar ogen bleven op de maan gericht, die het kamp wat belichte.

Strawberry pakte voorzichtig haar muisje weer op en legde deze voor haar eigen voorpoten neer. Dat stond toch wat beter dan dat ze hem zojuist had laten vallen. ''Ik had ook niet verwacht iemand zo laat nog te zien.'' Miauwde Cowmilk en Strawberry knikte instemmend. Wie wel? De meeste katten lagen nu immers te slapen, op de nachtwachten na dan. ''Hoe gaat het met je kittens?'' Vroeg Cowmilk vervolgens. Strawberry's glimlach werd iets krampachtiger. Altijd de kittens… Hoe ging het met de kittens? Ze was er zelf niet zeker van. Ze voelde zich verloren op dat vlak, onervaren. "Goed," Miauwde ze echter, voorzichtig glimlachende. "Ze slapen nu.." Vervolgde ze wat onzeker.