De kleine kit werd met een zachte, gedempte geeuw wakker. Ze keek om zich heen in de warme, naar melk-ruikende Den naar de andere kits. Ze lagen te slapen en rezen hun borst in een gelijk ritme op en neer. Stormykit hees zich voorzichtig op, in de hoop de andere kits niet te wekken, en liep voorzichtig richting de uitgang. Het werdt steets kouder in elke stap ze zette richting de uitgang, ze wou wel eens het kamp zien, niet vanuit de warme Den, maar van buiten. De kit was bijna bij de uitgang maar voelde een ijskoude wind, de wind waaide recht in haar gezichtje. Door de onverwachte kou sprong ze, maar kwam net voor haar gevoel net iets te hard op de grond.