{ C o m p l i c a t e d || Whiteblossom }

_{Zoals zo vaak de laatste tijd, haastte de deputy zich naar de Twoleg Place, proberend niet op te vallen. Niemand mocht er van weten. Dat zou hem enkel problemen brengen. Plots merkte de kater dat zijn pootstappen niet de enige waren, die over de bosgrond klonken. Ruw draaide hij zich om. 'Wie is daar?' siste hij, de woede in zijn stem niet kunnend onderdrukken. Hij kon op de een of andere manier, niet meer logisch nadenken. Op dit moment gingen zijn gedachten maar naar een ding. Wie was hem aan het achtervolgen en waarom? Wist de kat er vanaf, zo ja, dan moest er iets gebeuren en wel nu.

{ & W h i t e b l o s s o m }}

De laatste tijd had ze de Deputy vaker uit het kamp zien glippen, zonder dat iemand wist waar hij heen ging. Ze wekte wat argwaan op tegen de kater. Waarom had Firestar Hém Deputy gemaakt? Ze zuchtte even om wat ideeën in haar hoofd te krijgen waarom de kater zou weg glippen. Ze opende haar ogen toen de kater weer weg ging. Ze wachtte heel even. "Ik ga even wandelen" zei ze tegen een warrior, waarna ze de geur van de kater ging volgen. Niet lang daarna zag ze hem, ze sloop achter de kater aan. Maar blijkbaar merkte hij haar toch op 'Wie is daar?' siste de kater boos. Je hoorde de woede in zijn stem. Ze kwam te voorschijn. "Goedendag Timefall." zei ze met haar redelijk zware stem voor een poes. "Waar dacht u naar toe te gaan?" vroeg ze daarna aan de kater, ze probeerde zoveel mogelijk te achterhouden dat ze hem al langer in de gaten hield, dat mocht hij niet weten. Dat zou namelijk dan een gevecht veroorzaken, en een gevecht met een Deputy wou ze liever niet. De Deputy staat namelijk dichtbij Firestar, en hij zou er misschien wel voor kunnen zorgen dat ze uit de Clan word gestuurd. Dat zou niet goed zijn, tenminste niet voor haar.

_{"Goedendag Timefall." zei ze, "Waar dacht u naar toe te gaan?" De kater trok zijn ogen tot spleetjes. Whiteblossom, wat moest die hier? ''Dat kan ik even goed aan jou vragen,'' siste hij terug, zonder ook maar na te denken over wat hij zei. ''Volg je me ofzo?'' Argwanend keek hij haar aan. Ze moest oppassen nu. Een verkeerd woord en ze ging er aan, maar of ze dat ook door had, was een tweede. Voor hetzelfde geld was ze hem helemaal niet gevolgd, maar daar dacht hij op dit moment niet aan. Nee, ze moest hem gevolgd zijn. Sowieso!}

''Dat kan ik even goed aan jou vragen,'' siste de kater terug naar haar. ''Volg je me ofzo?'' zei de kater, hij keek Argwanend naar haar. Ze hield zichzelf even terug. De kater leek niet... zichzelf meer. Niet meer de Timefall die ze kende toen hij warrior werd. Ze negeerde de vraag van de kater. "Waarom ga je richting de Kittypet place?" vroeg ze aan hem. "Of is dit een patrol van je?" vroeg ze daarna, gewoon om een soort 'klein gesprek te hebben' terwijl ze eigenlijk informatie probeerde binnen te halen, om daarna Timefall geen Deputy meer te laten zijn, want hij was er niet geschikt voor. Waar had ze anders om voor te leven dan het beste voor te hebben voor je Clan? ThunderClan was haar lust en leven toen ze haar partner verloor. Ook bij haar kittens die ze verloor. Ze had al geen famillie meer toen ze 20 moons was. Haar Clan was haar famillie, en niemand zou háár clan pijn doen. Ook geen Deputy. "Of speelt er meer." zei ze daarna, wetend dat dit gevaarlijk ging worden.

_{"Waarom ga je richting de Kittypet place?" vroeg ze aan hem. "Of is dit een patrol van je?" Weer vernauwde de kater zijn ogen. Die zinnen stonden hem niet aan. Hij was degene hier die de vragen stelde, niet zij! En dat ze haar neus maar even snel uit zijn zaken haalde! "Of speelt er meer."Dat laatste was de druppel geweest. Een lage grom steeg op uit zijn keel, ''Dit is een prima begin voor een patrol of niet soms? Wil je je neus eens uit mijn zaken houden?'' Langzaam zakte hij door zijn voorpoten, klaar om op haar af te springen als ze nog een verkeerd iets zei of zich er op waagde weg te lopen. Poes of niet, medeclanner of niet, het interesseerde hem niet meer.}

''Dit is een prima begin voor een patrol of niet soms? Wil je je neus eens uit mijn zaken houden?'' De kater zakte door zijn poten, klaar om haar aan te vallen. Ze hief haar kop fier op. "Daarom ga je zo vaak stiekem weg." zei ze tegen de kater. Nu was het duidelijk, ze verraadde haarzelf dat ze hem in de gaten hield. Maar dat mocht hij weten ook. Ze ging in de verdedigings modus, haar klaar maken voor een eventuele aanval van de kater. Ze zag het echt aankomen, misschien was het haar laatste dag, maar iedereen zou weten dat Timefall niet de juiste Deputy was. Door haar zou het sws aan het licht komen. De Deputy mag geen relaties hebben met een buitenstaander. "Weet je, niet zo slim om een relatie proberen te krijgen buiten de Clan. Dat zit erachter niet waar?" Vroeg ze daarna aan hem, ze was bereid haar leven te geven, voor de Clan.

_{''Dit is een prima begin voor een patrol of niet soms? Wil je je neus eens uit mijn zaken houden?'' Ze had haar kop fier opgeheven, eens zien of die straks er ook nog zo fier uitzag. "Daarom ga je zo vaak stiekem weg." De kater gromde, zie je wel, hij wist het wel! Ze volgde hem. Die vuile ***. "Weet je, niet zo slim om een relatie proberen te krijgen buiten de Clan. Dat zit erachter niet waar?" "Niet," gromde hij en stortte zich, zonder verder ook maar na te denken op de poes. Zijn klauwen drukten in de witte pels, "Bemoei je de volgende keer met je eigen zaken en laat mij met rust!" De woede was nu duidelijk hoorbaar, samen met het gegrom. Nee, deze poes kwam er niet zonder schrammen vanaf. Als het aan hem lag, zelfs niet levend!}

"Niet," gromde de kater en sprong opeens op haar, zijn nagels doordringde haar witte vacht. "Bemoei je de volgende keer met je eigen zaken en laat mij met rust!" ze trok zich er niks van aan. "Als er niks was, zou je niet zo reageren." zei ze waarna ze de kater van haar af rolde. Ze was forser dan de meeste poezen, je zou haast denken dat ze een kater was. Misschien wel een kater van ShadowClan ofzo. "I'm just protecting my family" zei ze tegen de kater, waarna ze weer in de verdediging ging. Dit zou waarschijnlijk haar laatste tijd zijn hier. Ze keek even snel nog naar de bomen, ze zou ze missen. "De Clan zal erachter komen Timefall, maar ik was de eerste die je durfde te volgen." zei ze tegen hem. "Vaarwel wereld" dacht ze bij zichzelf. "Het is vast een buiten relatie. Ik weet het vrijwel zeker Timefall" zei ze, dit zou de doorslag geven, dat was zeker. Ze zou straks dood zijn, maar ze had het voor de Clan over.

OOC: Je mag der finishen evt. Maar je mag ook nog wachten x3 'tis wanneer je denkt dat het handigste/leukste is :3

_{"Als er niks was, zou je niet zo reageren." zei ze, waarna ze het voor elkaar kreeg hem van haar af te krijgen. "I'm just protecting my family" zei ze tegen de kater, "De Clan zal erachter komen Timefall, maar ik was de eerste die je durfde te volgen." zei ze tegen hem. ''Dat zien we dan wel weer,'' gromde hij. "Het is vast een buiten relatie. Ik weet het vrijwel zeker Timefall" Weer die stem. Nu had hij er genoeg van. ''Rot toch gewoon op!'' gromde hij haar toe, waarna hij zich voor een tweede keer op haar stortte en haar buik met ruwe slagen begon te bewerken. Wat dacht ze wel niet? De clan kwam hier niks over te weten. Niks!

~ Ghege, je mag haar laten sterven aan haar verwondingen als je dat wil nu, dan post ik daarna nog dat hij haar gaat verstoppen :'D}

''Dat zien we dan wel weer,'' gromde de kater tegen haar. "Het is vast een buiten relatie. Ik weet het vrijwel zeker Timefall" zei ze, dit zou de doorslag geven, dat was zeker. Ze zou straks dood zijn, maar ze had het voor de Clan over. ''Rot toch gewoon op!'' Hoorde ze de kater roepen, Waarna de kater haar buik bewerkte met een paar ruwe slagen. "Arg...g...." Ze voelde hoe het bloed uit haar stroomde. Ze keek met haar doordringende ogen naar de kater. "Ze....Zullen.... erachter komen... time... fall.." haar stem stierf langzaam weg, ze ging op weg naar Starclan, haar partner, haar kittens. En haar familie, ze zou ze weer zien. Ze deed dit voor haar Clan. Ze was er niet meer, ze keek neer nu op haar Clan, die ze nu zou beschermen.

_{Verblind door woede en angst zat hij de poes te bewerken met zijn klauwen. Hij hoorde haar laatste woorden, de waarschuwing, niet eens meer. Zelfs dat het leven uit het lichaam was gezogen, merkte hij pas een paar minuten nadat het werkelijk zo was. Paniek schoot door hem heen. En nu? Hij kon haar niet zo laten liggen. Ze zouden het vinden. Hij moest haar verstoppen. Snel. Nu. Alleen waar? Waar? Hoe? Paar struiken. Struiken in een cirkel. Dat moest goed zijn. Hij had geen keus. Hij rook iemand anders. Ze moest weg. Zijn poten onder het bloed. Zijn witte vacht kleurde rood. Een beek. Hij moest nu wel in actie schieten. Snel greep hij de poes vast met zijn bek en begon haar te verslepen naar de struiken. Trok haar ertussendoor. Takken prikten in zijn vacht, maar voor nu maakte dat niet uit. Het moest snel. Hij moest het bloedspoor verbergen. Snel. Slordig gooide hij wat dennennaalden over het lichaam heen en schoot weer weg. Naalden over het bloedspoor. Zonder nadenken, gewoon doen. Nu moest hij wegwezen. Een beek zoeken, water zoeken. Zijn vacht en poten wassen. Het bloed wegspoelen...
[ T H E . E N D ]}