Try to see things differently ∞

w o l f k i t

Sometimes you just have to take a risk

Wilde dromen overvielen hem iedere avond weer. Dromen waarvan hij gewoon zin kreeg om het in werkelijkheid uit te voeren. Bergen die hij beklom, wouden waar hij doorheen rende, gebieden die hij veroverde, van alles. Maar altijd als hij wakker was, zat hij opgesloten in hetzelfde kamp en lag hij bij dezelfde katten. Het was een soort ritme geworden waar hij maar al te graag doorheen wilde breken; maar de regels hielden hem tegen. Het liefst wilde hij ze verbreken, maar hij had besloten te wachten. Nog eventjes maar, want veel langer kon hij hier niet blijven. Hij wilde de verre wereld in stappen, hoe vermoeiend het ook mocht zijn. Zijn helderblauwe ogen gleden over de geraamtes van zijn broertje en zusje. Hij maakte een zacht, sissend geluid in de hoop dat ze wakker werden. ”Badgerkit? Honeykit?” Miauwde hij zachtjes, waarna hij even diep geeuwde. De jonge kitten wachtte een beetje ongeduldig op een antwoord en toen het hem te lang duurde stond hij op en liep hij naar zijn kleine zusje toe. Zou ze nog aan het dromen zijn? Hij tikte haar teder met zijn poot aan en ging vervolgens zitten. Hij hield zijn hoofd ietsjes scheef. ”Kom nou.. word wakker.” Miauwde hij. Hij verveelde zich en hij had iemand nodig om mee te spelen.

Eerste post gereserveerd voor Honeykit.

template by act appalled of shine.

Weer dat water, weer de kou die door haar heen stroomde en haar aderen liet bevriezen. De rivier die kolkend over haar heen kwam en de lucht uit haar longen sloeg. Ze probeerde trappelend boven te komen, maar iets hielt haar tegen en zoog haar naar de bodem toe.
Honeykit piepte benauwd, terwijl ze zich in haar slaap omdraaide. Die verrekte nachtmerrie bleef maar terug komen, telkens weer viel ze in de rivier en kon ze niet meer naar boven te komen. Ze werd er gek van, maar durfde het ook niet tegen iemand te vertellen. Misschien... zou ze het durven om het tegen Stormstar te vertellen?
”Kom nou.. word wakker.” De witte kitten opende vermoeid haar gouden oogjes en keek slaperig naar haar broertje. Door de nachtmerries voelde Honeykit zich nooit echt uitgerust en kon ze ook nooit echt lang spelen, zonder weer in slaap te vallen. "Wolfkit, wat is er?" vroeg ze slaperig, terwijl ze overeind ging zitten en uitgebreid geeuwde. Ze knipperde vermoeidheid uit haar gouden oogjes en keek door de Den's opening naar buiten toe. "Het is nog zo vroeg," miauwde ze daarna zachtjes, om de rest niet wakker te maken.

w o l f k i t

Sometimes you just have to take a risk

Eindelijk opende zijn zusje Honeykit haar gouden ogen en met een brede glimlach staarde hij haar aan. "Wolfkit, wat is er?" Hij keek Honeykit verbaast aan. Waarom vroeg ze dat? Mocht hij haar niet gewoon wakker maken? ”Goedemorgen, slaapkop.” Miauwde hij nadat ze gegaapt had. Hij stond op en rekte zijn voorpoten even uit, omdat die nog steeds stijf voelden van het slapen. "Het is nog zo vroeg," Nu richtte hij zijn blik pas op de uitgang van de Nursery. Buiten zag je dat de zon langzaam opkwam en Wolfkit beet zachtjes op zijn lippen. Oeps, hij was weer te vroeg wakker geworden! ”Ik wilde vragen of je zin had om te .. spelen?” Hij richtte zijn blauwe ogen weer op haar en keek haar even lief aan. ”Misschien kunnen we eens gaan kijken in de andere dens? Heel stil?” Dat was nou eens een goed idee van hem! Hij kreeg er meteen zin in om het te doen, maar hij betwijfelde het of zijn zusje met hem mee ging. Hij wilde niet alleen gaan, dat was gewoon saai. Dan had hij niemand om mee te lachen en te praten. ”Of.. we kunnen hier iets doen? Of in het kamp?” Met een denkende blik in zijn ogen keek hij naar buiten. Hij kon zo even geen leuk spel bedenken die hij kon spelen met zijn zusje.

template by act appalled of shine.

De kitten geeuwde nog een keer, ze was duidelijk nog niet helemaal wakker. De woorden van haar broertje prikkelde echter wel haar nieuwsgierigheid en haar oortjes gingen overeind staan. ”Misschien kunnen we eens gaan kijken in de andere dens? Heel stil?” De andere dens? Eigenlijk was dat best een goed idee, ze vroeg zich al een tijdje af hoe de andere dens er uit zouden zien. Ze kwamen immers alleen maar in de nursery en dat begon te vervelen naar verloop van tijd. ”Of.. we kunnen hier iets doen? Of in het kamp?” Snel schudde Honeykit d'r kopje. "Nee, laten we de andere Dens bekijken. Ik wil wel eens weten wat er te zien is, die nursery verveeld zo snel." Een zeldzame, eigenwijze, blik ontstond in haar honingkleurige oogjes en ze keek haar broertje aan. "Nou, kom op. Of durf je opeens niet meer?" miauwde ze vrolijk, terwijl ze Wolfkit een por gaf en naar buiten rende.

w o l f k i t

Sometimes you just have to take a risk

De witte kitten voor hem geeuwde, maar al snel veranderde haar blik. Ze keek hem eigenwijs aan, alsof ze eindelijk zin had om iets te doen wat waarschijnlijk tegen de regels was. Zachtjes grinnikte Wolfkit; zo kende hij zijn zusje niet. Hij vond het wel leuk dat ze zo deed, kon hij eindelijk eens wat doen met zijn nestgenootje. "Nee, laten we de andere Dens bekijken. Ik wil wel eens weten wat er te zien is, die nursery verveeld zo snel." Hij knikte meestemmend. Daar was hij het helemaal mee eens. Deze Nursery wordt echt saai, het kamp heeft hij ook al bijna gezien. Maar de andere dens? Nee, daar was hij nog nooit naar binnen geweest! "Nou, kom op. Of durf je opeens niet meer?" Hij fronste een beetje en schudde zijn hoofd. ”Natuurlijk durf ik nog!” Miauwde hij, waarna hij een por tegen zijn oor kreeg van haar en toekeek hoe ze naar buiten rende. Zo snel als hij kon sprong hij op uit zijn zittende positie en volgde haar rennend. Vrolijk rende hij op haar af, waarna hij zich omdraaide naar zijn eerste doel; de apprentice den. ”Kom, we gaan daar eens kijken!” Miauwde hij, waarna hij zo stil mogelijk op de apprentice den afrende.

template by act appalled of shine.

Onderwerp: Re: Try to see things differently ∞