Did turn with her? [Fawnpaw]

Speels zette hij zijn klauwen in de zwarte bast van de boom en hief zich op een van de sterkere takken. Hij herinnerde zich de dag nog goed waarop hij en Snowynight, toen nog Ashpaw en Snowypaw, hier hadden gespeeld als Apprentices. Die tijd was verdwenen, maar toch, ze konden het nog doen als ze wilden. Vrolijk nestelde hij zich op de tak die niet erg ver was verwijderd van de grond en keek uit over zijn omgeving. Plots rook hij een bekende ShadowClan geur, maar huiverde licht. Deze geur kwam hem bekend voor, maar het was niet precies deze geur. "Fawnpaw?" Vroeg hij voorzichtig en spitste zijn oren wat. Hij kon het natuurlijk altijd fout hebben.

De langharige, zwarte kattin sloop door het woud heen. Nu haar moeder de laatste manen van haar training vervulde, zou alles wel goed komen. De enige van haar nest die ze wel vaak sprak, was Littlepaw. Soms kwam nog steeds dat ene schuldgevoel naar boven, over hoe ze had gedaan tegen de grijze poes. Maar ze verbeterde zichzelf daarop, alles was opgelost, en ze zat gewoon in een depressie. Ze zuchtte eventjes, en keek voor zich uit, toen er opeens een geur haar neusgaten binnendrong. Ze draaide haar kop omhoog, en keek recht in de ogen van een tabbykater, en ze herkende hem. ''Fawnpaw?'' Vroeg de kater voorzichtig, en spitste zijn oren. De poes kwam uit de schaduw van een andere boom. ''Ja.. Ashdrizzle?'' Ze vernauwde haar ogen een stukje, was dit niet de kater die het hart van haar zusje had gebroken? Ze had al een bijnaam voor hem, mocht hij vervelend gaan worden. Een grijns sierde haar lippen, hij mocht dan Warrior zijn, het kon haar geen ene moer schelen.

Een langharige zwarte poes kwam tevoorschijn uit de schaduwen en Ashdrizzle zag hoe ze haar blik versmalde. ''Ja.. Ashdrizzle?'' Dus het nieuws was uitgelekt door het probleem zelf? De tabby klemde met zijn klauwen in de bast. Littlepaw dacht dus weer eens dat zij degene was die gelijk had, nou, ze moest de werkelijkheid maar onder ogen zien. Ze kon niet altijd winnen. "En.. hoe gaat het?" Vroeg hij nog op een voorzichtige toon, hij was nog niet helemaal zeker wat hij van Fawnpaw moest denken. De ene keer hoorde hij dat ze ruzie had met Littlepaw en toen waren ze weer beste vrienden. Dus.. aan wiens kant stond ze..?

De kattin wist het soms even niet meer. Wie moest ze als haar vrienden zien? Wie waren haar vrienden? En wie niet? Een halve glimlach werd op haar gelaat geperst, ze wist niet goed wat te zeggen tegen hem. Hij had haar zus gekwetst, maar Littlepaw was Medicine Cat Apprentice, en in die rang mocht je geen partner en kittens hebben. Ze keek even naar de kater. "En.. hoe gaat het?" Vroeg hij op een voorzichtige toon. De poes zwiepte een keer met haar staart, en haar ijsblauwe ogen stonden wat neutraal, maar ergens wel vriendelijk. Ze zette zich neer. ''Goed.. en met jou?'' Vroeg ze toen maar, niet zo super goed wetend waarom hij haar zo voorzichtig benaderde, toen hij nog Apprentice was zag ze hem altijd erg anders. Nogal spontaan, en nu leek hij nogal.. verlegen.. Ze wist niet goed hoe ze hem anders moest beschrijven.

Goed, ze keek hem niet woedend aan, maar dat kon veranderen als er ook maar één ding in die richting werd gevraagd. ''Goed.. en met jou?'' Antwoordde Fawnpaw nadat ze een keer met haar staart had gezwiept. Ashdrizzle zuchtte even, nee, zo wilde hij niet eens een gesprek beginnen. De kater hief zich weer op zijn vier poten en sprong van de tak af. Hij kwam gewoon goed terecht op zijn vier poten en kwam nu op gelijke hoogte met Fawnpaw, afgezien van het feit dat hij iets groter was door zijn leeftijd. De Warrior stapte wat naar voren en keek de Apprentice serieus aan. "Laten we maar meteen naar het punt gaan waar we beide aan denken, heb je een hekel aan me en denk je hetzelfde als je zusje of niet?" Hij moest weten of hij nog steun had ergens. Want hij zou Snowynight nooit zomaar laten vallen, zelfs al was de hele Clan tegen hem gekeerd.

Ze had zich vergist, daar kwam de oude Ash al opdagen. Hij sprong van de tak af, en landde voor haar neus. Ze keek hem aan, iet wat vragend. Maar zijn vraag was te voorspellen. "Laten we maar meteen naar het punt gaan waar we beide aan denken, heb je een hekel aan me en denk je hetzelfde als je zusje of niet?" Ze knarsetanden eventjes. Hoe moest ze dit uitleggen. Haar ogen dwaalden af, langs de kater heen, en keken toen weer terug naar hem. ''Ik..'' miauwde ze, en keek hem toen aan. ''..weet het niet goed.'' Kijk, Littlepaw was aardig en haar zusje, maar ze wilde niet echt tussen deze twee katten instaan, Littlepaw kon haar eigen problemen toch oplossen.. Toch? Ze leek wat verward, en keek toen naar de kater. ''Ik denk van niet..'' Zei ze toen, en glimlachte half. Een deel van haar was verwonderd, kwam het karakter van de oude Fawnkit weer wat naar voren?

Ze had het duidelijk moeilijk met de vraag, want een vast oogcontact kreeg hij niet. ''Ik..'' Ze keek hem weer aan. ''..weet het niet goed.'' Het werd weer even stil en de tabby begroef zijn voorpoten in de aarde. Ze leek niet echt kwaad op hem te zijn, maar dat kon schijn zijn, om hem nu compleet in de grond te boren. ''Ik denk van niet..'' Een halve glimlach verscheen op haar gezicht, maar Ashdrizzle's mond bleef een strakke streep. "Oké.." Zuchtte hij bijna opgelucht en wendde zijn blik even af. "Is.. is ze boos of verdrietig om wat er gebeurd is?" Vroeg hij weer voorzichtig, dit keer omdat hij bang was voor een antwoord, dat Littlepaw hem kon verscheuren of dat ze veel gelukkiger was dat hij nu uit haar leven was opgerot.

Fawnpaw glimlachte wat onzeker, was het wel goed vriendschap te sluiten met Ashdrizzle, na wat hij haar zus had aangedaan. Niet dat haar zo veel aanging, maar ergens kwam dat schuldgevoel tegenover haar zusje weer opborrelen. "Oké.." Zuchtte de kater wat opgelucht, en wendde zijn blik wat af. "Is.. is ze boos of verdrietig om wat er gebeurd is?" Vroeg de tabby voorzichtig. Fawnpaw kneedde het mos onder haar met haar nagels, ze was best wel wat zenuwachtig tijdens dit moeizame gesprek. ''Euhm..'' miauwde ze, en probeerde helder te denken. ''Nou, ik vind dat ze er slecht uitziet, volgens mij is ze er kapot van..'' Ze keek de kater aan, met een wat twijfelende blik. Ze wist zelf ook niet goed hoe ze op dit alles moest reageren.

Fawnpaw had de afgelopen twee Moons doorgebracht in de Medicine cat's Den, dus zij zou toch wel wat weten over het gedrag van Littlepaw zelf? En ze waren zusjes, die hielden toch contact? Ashdrizzle zag dat Fawnpaw de grond onder haar poten aan het kneden was. ''Euhm..'' Ashdrizzle's oren gingen wat naar achteren, zoiets begon nooit als een goed antwoord. ''Nou, ik vind dat ze er slecht uitziet, volgens mij is ze er kapot van..'' Zijn oren raakten de vacht op zijn nek aan en hij versmalde zijn blik terwijl hij naar de grond keek. "Oh.." Mompelde hij wat afwezig. "Ze kan toch nog wel verder met haar taken, toch?" Als Littlepaw plots zou stoppen als Medicine cat Apprentice, was hij de schuldige..

De kater leek wat te schrikken van dat antwoord. "Oh.." Mompelde hij wat afwezig. "Ze kan toch nog wel verder met haar taken, toch?" Vroeg hij toen, en ze wist waar hij op doelde. Eventjes knikte ze, maar wel wat bedenkelijk. ''Ik denk van wel.'' Miauwde ze en trok haar nagels in, ze moest niet zo kinderachtig doen met die zenuwen. ''Maar, ik denk dat jij ook wel wat afleiding kan gebruiken.'' Ze probeerde de tabby op te vrolijken, hij moest niet zo in zitten over haar zusje, die kon toch wel voor zichzelf zorgen. En als Fawn eerlijk moest zijn, haar zusje moest ermee leren leven dat een relatie er niet inzat voor haar.

''Ik denk van wel.'' Hij haalde opgelucht adem, maar bleef naar de grond kijken. Dat één keuze zijn leven zo in de war kon schoppen.. ''Maar, ik denk dat jij ook wel wat afleiding kan gebruiken.'' Hij keek wat warrig op en knipperde een paar keer. Iedereen zei dat tegen hem en de ene keer werkte het, de andere keer ook niet. Het was nota bene Littlepaw's zusje die het zei. "Mja, je hebt gelijk." Mompelde hij nog half afwezig, maar keek Fawnpaw wel weer aan. "Dus wat wilde je dan doen?"

"Mja, je hebt gelijk." Mompelde de kater wat afwezig, maar keek haar wel weer aan. "Dus wat wilde je dan doen?" Een glimlachje sierde haar gelaat, het was lang geleden dat die daar was geweest. ''We kunnen jagen...?'' Vroeg ze twijfelend, niet goed wetend of hij daar wel behoeften aan had. Haar ijsblauwe ogen stonden een tikkeltje onzeker, maar wel vriendelijk, en toch was ergens die pit er wel. Ze nam een hap naar lucht, omdat ze vergeten was adem te halen. Ze greens wat verlegen, en stond toen op. Als hij wat anders wilde doen, dan moest hij dat maar zeggen.

Er verscheen een glimlach op haar gelaat, maar Ashdrizzle kopieerde deze niet. ''We kunnen jagen...?'' Hij haalde zijn schouders wat op. "Is goed.." Mompelde hij en deed een paar passen van de poes af zodat hij weer wat ruimte had. Straks zou Littlepaw hen nog zien en dan zou ze denken dat ze haar zusje wilde inpikken. Oh, dan zou zijn hele vriendschap met haar kapot zijn, maar deze lag nu toch al in stukjes op de grond, dus wat kon het hem nog schelen?

De kater haalde zijn schouders op. "Is goed.." Mompelde hij en deed een paar passen van haar af, Fawnpaw snapte waarom, en liet het maar. De poes knikte even naar Ashdrizzle en spitste toen haar oortjes, zoekend naar enige prooi, een stuk verderop ving ze de sterke geur van konijnen op, en ze zwiepte met haar staart, als teken dat Ashdrizzle haar kon volgen. Ze sloop het struikgewas in, en al snel kwam ze bij het plaats delict. Een aantal konijnen knabbelden aan het gras, en daar was hun hol. Ze wachtte nog even tot Ashdrizzle kwam, heel misschien konden ze, met de juiste tactiek, wel wat meer vangen dan het normale aantal voor een kat.