When you speak of the devil.. [Timefall]

Het maakte haar niet uit of het vroeg was, ze kon het niet meer uit houden in die Den! Samen met die stomme Gravelkit die altijd zo heilig deed, ha! Ze zou eens moeten zien hoe de meeste Warriors zich gedroegen! Dan zou ze wel inzien dat er helemaal niets fout was aan Starling's gedrag en kreeg zij eens lekker ongeluk. De grijze kitten plofte neer in het midden van de open plek en begon haar vacht te likken. Het maakte haar geen bal uit of iemand over haar zou struikelen, die moesten maar lekker uit kijken. Zij zaten toch in de fout en wie durfde er nou een kitten uit te schelden? Om het nog even wat erger te maken strekte ze zich vol uit en ging toen opstanding op de grond liggen.

De zon kwam nog maar net op en de dauw lag nog over de aarde verspreid. Zijn ogen fixeerde de uitgang van het kamp. Daar ging hij heen en wel nu. Hij moest haar gewoon nog een keer zien. Natuurlijk lette hij niet heel erg goed op de omgeving. Welke idioot verwacht er nu dat er een kitten om dit uur op de grond wat ligt te liggen. Met andere woorden, hij struikelde over het kleine beestje. Het bracht hem anders wel even terug bij zinnen. Hij keek even om naar het poesje, welke hij herkende als Starlingkit. 'Oh, sorry Starling,' mompelde hij en maakte alweer aanstalte opnieuw te vertrekken. Die kittens ook, nergens goed voor.

Gotcha! Met een glimlach keek de poes op, eens zien wie haar prooi was geworden. Maar nee! Ze had de grootste vis van de hele zee binnen weten te halen. Timefall, die o zo geweldige Deputy! Haar glimlach werd een tikkeltje valser en ze stond snel op. 'Oh, sorry Starling,' De kater wilde weer vertrekken, maar de grijze kitten rende voor hem langs en blokkeerde hem de weg, opnieuw. "Niet zo snel, Timefall." Mompelde ze ontschuldig en ging vlak voor hem zitten, waarna ze een voorpootje schoon likte. "Het viel me op dat je wel heel vaak vroeg weg bent. Ontloop je je rang misschien..?" Ze grijnsde even naar de kater, maar verving dit al snel door een neutraal streepje.

Plots kwam de grijze kitten voor hem gerend en versperde zo zijn weg. Lichtelijk geïrriteerd keek hij haar aan, "Niet zo snel, Timefall." Mompelde ze en ging vlak voor hem zitten, waarna ze een voorpootje schoon likte. "Het viel me op dat je wel heel vaak vroeg weg bent. Ontloop je je rang misschien..?" De irritatie die net op zijn gezicht te lezen was, zou nog niet verdwijnen. Nee, duidelijk niet. Hij had al een niet al te sterke band met haar wegens Gravelkit, maar als ze dan ook nog eens haar neus in zijn zaken ging steken. Wie dacht ze wel niet dat ze was?! ''Natuurlijk niet'' bromde hij geërgerd, ''Mag ik niet gaan jagen en de borders patrouilleren? Daarbij hoor jij je kleine neus niet in andermans zaken te steken, mag ik nu gaan?'' Het enige waar hij nu aan dacht was hier wegkomen, terug naar Sunshine. Zijn Sunshine, als iemand haar ook maar met 1 poot durfde aan te raken...!

Het plezierde haar alleen maar, die blik die hij op haar wierp. ''Natuurlijk niet'' De grijze kitten zette haar pootje weer neer op de grond en keek de kater kalm aan, niet bang voor zijn grommende toon. Eén poot naar haar uitsteken en ze zou zo hard gillen dat er wel iemand moest komen. ''Mag ik niet gaan jagen en de borders patrouilleren? Daarbij hoor jij je kleine neus niet in andermans zaken te steken, mag ik nu gaan?'' Starlingkit wendde haar blik even af, dacht even na, en keek Timefall vervolgens weer eens aan. "Hmm," Dacht ze na, terwijl ze haar antwoordje wel klaar had. "Nee." Glimlachte ze zachtjes, duidelijk plezier hebbend in haar plagerijtjes. "Vertel me eerst waar je naartoe gaat!" Ze sprong overeind, om haar act nog beter te maken en om hem niet zomaar te laten gaan.

"Hmm," Dacht ze na, "Nee." Glimlachte ze zachtjes, "Vertel me eerst waar je naartoe gaat!" Hij gromde heel even zacht. ''Borders controleren, beginnende bij Pinetrees en dan verder trekkende langs de rest van het domein. Genoeg info, want ik heb hier geen zin in nu.'' miauwde hij. Hij had moeite om zijn stem normaal te houden, maar het lukte wel. Hij kreeg de woede er uit, enkel de geïrriteerde ondertoon niet. Ach, wie interesseerde het ook. Hij kon toch gewoon zijn dagje niet hebben? Ja, nu had hij die al helemaal niet meer. Geheel verpest door deze kleine kitten hier voor hem, welke voor haar woorden nog was opgesprongen.

''Borders controleren, beginnende bij Pinetrees en dan verder trekkende langs de rest van het domein. Genoeg info, want ik heb hier geen zin in nu.'' Een geïrriteerde grom kwam uit zijn mond en Starlingkit trok zich hier niet erg veel van aan. Hij kon blijven grommen dat 'ie wilde, hij kon haar onmogelijk afschudden. "Ik heb in zoveel dingen geen zin, daar moet je maar doorheen bijten." Grijnsde ze naar hem en krulde haar staartpuntje een paar keer. "Dus.. ben je van plan nog wat Rogues weg te jagen van ThunderClan gebied? Of de kittypet BloodClan watjes?" Ze sprong een paar keer heen en weer, een normale kitten zou dit ook doen als ze informatie kreeg over het Warrior leven, maar zij deed het alleen om hem te irriteren.

"Ik heb in zoveel dingen geen zin, daar moet je maar doorheen bijten." Grijnsde ze naar hem, "Dus.. ben je van plan nog wat Rogues weg te jagen van ThunderClan gebied? Of de kittypet BloodClan watjes?" Zijn oren draaiden zich iets naar achteren, maar hij maakte geen aanstalte gewoon over de kitten heen te lopen. ''Als die er zijn met plezier,'' bromde hij, ''Heb ik tenminste iemand op wie ik mijn irritatie door jou kan afreageren.'' Nee, hij zou er niet in cirkels om heen draaien. Hij vond haar irritant. Nu al. Wat zou dat worden als ze apprentice werd en dus ook het territorium in mocht?

''Als die er zijn met plezier,'' Oh dus meneer had ook een 'slechte' kant. Starlingkit kon bijna haar gegrinnik niet inhouden. ''Heb ik tenminste iemand op wie ik mijn irritatie door jou kan afreageren.'' De kitten liet haar pootje over de ontdooide grond gaan, maar bleef de Deputy aankijken met plezierige ogen. "Ik wist niet dat jij ooit een kat gewoon zou aanvallen, dat.." Ze viel even stil, om het allemaal nog langzamer te laten gaan. "zie ik gewoon niet in je." Ze grijnsde breed en zwiepte weer een keer met haar staart. Dochter van Bluestar? Ha! Nee. Meer een zelfstandige kitten.

"Ik wist niet dat jij ooit een kat gewoon zou aanvallen, dat.." Ze viel even stil, kon ze niet gewoon een beetje opschieten? "zie ik gewoon niet in je." vervolgde ze toen. Het liefst had hij die brede grijns van haar gezicht geslagen, maar dat kon niet. Dat kon niet en mocht niet, jammer genoeg. ''Nou dat is mooi dan, maar als jij me uit humeur gaat brengen, kan ik dat maar al te goed, jongedame,'' gromde hij. Hij hoopte dat dit maar snel was afgelopen. Ach het maakte hem niet uit. Na een tijdje zou het hem niet meer interesseren, dan was hij gewoon weg.

Natuurlijk zag ze de uitdrukking op zijn gezicht, maar wat wilde hij er tegen doen dan? Haar straf geven zou haar alleen maar vervelender doen maken. ''Nou dat is mooi dan, maar als jij me uit humeur gaat brengen, kan ik dat maar al te goed, jongedame,'' Starlingkit grinnikte wat. "Oh ja?" Grijnsde ze plezierig en keek Timefall gewoon recht in zijn ogen aan. "Volgens mij kan je eigenlijk niet op patrouille gaan in je eentje, waarom neem je niet iemand mee? Een Deputy moet zichzelf toch ook weer niet uitputten, toch?" Ze hield haar kopje weer wat scheef, terwijl haar groene ogen glansden.

"Oh ja?" Grijnsde ze weer. Het was dat ze een kitten was, die zich nu in het kamp bevond, maar anders had hij die grijns er met alle plezier afgeslagen. "Volgens mij kan je eigenlijk niet op patrouille gaan in je eentje, waarom neem je niet iemand mee? Een Deputy moet zichzelf toch ook weer niet uitputten, toch?" vervolgde het poesje haar zin. Hij zuchtte even. ''Volgens mij kan ik dat best en volgens mij was er nog amper iemand wakker, toen ik van plan was te vertrekken, niet?'' bracht hij er ijzig tegenin. ''Katten ervoor wakker maken, is niet nodig als je het mij vraagt.''

''Volgens mij kan ik dat best en volgens mij was er nog amper iemand wakker, toen ik van plan was te vertrekken, niet?'' Starlingkit haalde haar schouders wat op en bleef zijn blik vasthouden. Zomaar kwam hij niet van haar af! ''Katten ervoor wakker maken, is niet nodig als je het mij vraagt.'' Eigenwijs schudde ze met haar kopje. "Volgens mij heb je niet eens gekeken! Want het leek erop dat je zo snel mogelijk weg wilde komen hier, zit er iets achter deze 'patrouille', hm? Is Timefall dan een beetje stiekem aan het doen?" Geïnteresseerd spitste ze haar grijze oortjes, de kater vertoonde vreemd gedrag, want normaal zou hij niet zo snel geïrriteerd zijn met haar.

"Volgens mij heb je niet eens gekeken! Want het leek erop dat je zo snel mogelijk weg wilde komen hier, zit er iets achter deze 'patrouille', hm? Is Timefall dan een beetje stiekem aan het doen?" Geërgerd keek hij haar aan. ''Hoe kan jij dat nou weten?'' gromde hij, ''Jij lag hier half te slapen! Misschien ben ik wel de Warrior Den rondgegaan. Daarbij met dit humeur is het beter dat ik alleen ga, niet? Nu oprotten.'' Ja, hij had er genoeg van. Een harde slag van zijn staart op de grond bevestigde dit nog een keer. Er was nog amper iemand wakker, dus kon hij ongestoord weg gaan, niet?

''Hoe kan jij dat nou weten?'' Starlingkit haalde nogmaals haar schouders simpel op. ''Jij lag hier half te slapen! Misschien ben ik wel de Warrior Den rondgegaan. Daarbij met dit humeur is het beter dat ik alleen ga, niet? Nu oprotten.'' Starlingkit hield haar blik kalm, ook al was de slag van zijn staart wat hard. "Waarom zou je dan zo gehaast weggaan? Iemand kan toch van mening zijn veranderd? Waarom wacht je niet of er wat katten wakker zijn, of heb je er zo'n haast bij?" Ze grijnsde wat. "Want volgens mij zijn de andere Clan nog niet eens wakker! En wie zegt dat ik niet al langer wakker was en je gewoon meteen uit de Den heb zien stappen?" Ze grijnsde breed, ook al blufte ze maar wat, wie weet was Timefall wel te druk met zijn 'plannetjes' dat hij even vergat dat zij elkaar ook maar per toeval waren tegengekomen.

"Waarom zou je dan zo gehaast weggaan? Iemand kan toch van mening zijn veranderd? Waarom wacht je niet of er wat katten wakker zijn, of heb je er zo'n haast bij?" Ze grijnsde wat. "Want volgens mij zijn de andere Clan nog niet eens wakker! En wie zegt dat ik niet al langer wakker was en je gewoon meteen uit de Den heb zien stappen?" ''Nou, met het humeur waar jij het naar gemaakt hebt, lijkt dat me geen goed idee,'' gromde hij boos naar haar. ''Nu, ga spelen met je die kittenvriendjes van je, in plaats van mij te irriteren.'' Met grote passen liep hij langs de kitten, haar haast omverlopend. Het kamp uit. Naar de plek waar hij daarnet al heen wou gaan.

~ I'm sorry kon Time met dit humeur niet echt langer laten blijven ^^"