[OPEN] Ik loop op jouw territorium [SPT]

"Okay." zei Kiba met een mondvol rat. Kiba leek zich op zijn gemak te voelen. "En hou zit het met je ouders?" vroeg de kater aarzelend toen hij klaar was met zijn rat. Kiba keek naar de grond. 'Met mijn ouders, hoe moet ik eraan beginnen.' zei Loci aarzelend. ' Ik heb ze al een tijdje niet meer gezien.' begon hij.

"Met mijn ouders, hoe moet ik eraan beginnen."zei Loci aarzelend. "Ik heb ze al een tijdje niet meer gezien."begon de zwarte kater. "Sorry,ik had er niet over moeten beginnen."verontschuldigde Kiba zich. "Ik wist niet dat dat een gevoelig onderwerp voor je was."zei hij op een stille toon. Er flitsten beelden van zijn familie voorbij. De witte kater trok zijn lip op en begon de aarde met zijn klauwen te bewerken.

"Sorry,ik had er niet over moeten beginnen."verontschuldigde de witte zich. "Ik wist niet dat dat een gevoelig onderwerp voor je was." zei hij op een stille toon. 'Het is niet erg, het is niet echt een gevoelig onderwerp.' De witte kater trok zijn lip op en begon de aarde met zijn klauwen te bewerken. 'Wat heeft de aarde je misdaan?' vroeg Loci lachend.

"Het is niet erg, het is niet echt een gevoelig onderwerp.zei Loci. Er flitsten beelden van zijn familie voorbij. De witte kater trok zijn lip op en begon de aarde met zijn klauwen te bewerken. "Wat heeft de aarde je misdaan?"vroeg Loci al lachend. "Niks."zei Kiba nogal nors. Hij bewerkte nog steeds de grond met zijn klauwen. "Sorry,ik heb het gewoon soms moeilijk."zei hij na een paar minuten.

"Niks."zei Kiba nogal nors. Hij bewerkte nog steeds de grond met zijn klauwen. "Sorry,ik heb het gewoon soms moeilijk." zei de kater na een paar minuten. Loci dacht na. Deze kat had wel wat gemeen met hem. 'Wat is er moeilijk' Vroeg hij aan de witte kat.

"Wat is er moeilijk?"vroeg Loci aan de kater. Kiba zuchtte. "Mijn hele familie is 3 maanden geleden gestorven in een brand en ik was de enige die het overleefde."zei hij op een stille toon. Zijn ogen stonden vol verdriet. Hij miste zijn familie zo erg. Hij zag er klein uit,verwaarloosd en mager omdat hij nooit goed had leren jagen en meestal werd weggejaagd van andermans territorium en daarom in de regen slaaptte zonder beschutting.

Kiba zuchtte. "Mijn hele familie is 3 maanden geleden gestorven in een brand en ik was de enige die het overleefde."zei hij op een stille toon. Zijn ogen stonden vol verdriet. de kater miste duidelijk zijn familie. Hij zag er klein uit,verwaarloosd en mager. 'Ik was nooit zo goed als mijn broer,' zei Loci met kille haat in zijn stem. 'Iedereen hield van hem' hij hief zijn hoofd op, zodat hij dubbel zo groot leek. ' Ik ben weggestuurd, en heb ze nooit meer gezien.' Nog steeds met zijn hoofd trots in de lucht vroeg hij aan Kiba. 'Kun je eigenlijk wel behoorlijk jagen, er is hier zoveel prooi te vinden maar je ziet er zo mager uit.'

"Ik was nooit zo goed als mijn broer,"zei Loci met kille haat in zijn stem. Kiba schrok van de haat in zijn stem. "Iedereen hield van hem." Hij hief zijn hoofd hoog,waardoor hij nog groter leek dan hij al was. "Ik ben weggestuurd, en heb ze nooit meer gezien."zei hij met zijn hoofd nog trots in de lucht. "Kun je eigenlijk wel behoorlijk jagen, er is hier zoveel prooi te vinden maar je ziet er zo mager uit."vroeg de kater aan hem. Kiba keek geschrokken. "Is het zo duidelijk te zien?"vroeg hij zich af. Hij wou eigenlijk niet antwoorden maar dan zou de kater weten dat hij het juist had. "Gewoon al een paar dagen pech gehad in de jacht."loog hij. De witte kater had gehoopt dat hij het minder zou zien door zijn dikke,lange vacht.

Kiba keek geschrokken. De kater wou duidelijk niet antwoorden maar Loci wist dat hij gelijk had, net als altijd. "Gewoon al een paar dagen pech gehad in de jacht." de kater loog, dat wist Loci zeker. Hij was er zelf een meester in, niemand wist wanneer hij de waarheid sprak en wanneer hij iemand misbruikte. Het was niet zo duidelijk te zien aan de kater zelf, dat kwam door zijn dikke vacht. Maar je zag aan al zijn bewegingen dat hij al een tijdje niet goed meer gegeten had. ' Dan heb je mijn deskundige hulp zeker niet meer nodig.' Als je moeilijke woorden gebruikt begrijpen ze je meestal niet en raken ze in de war.

Kiba zag dat Loci hem niet geloofde. "Dan heb je mijn deskundige hulp zeker niet meer nodig?"zei Loci. "Alsof jij een prof bent in jagen."snapte Kiba. Hij bekende niet graag zijn zwakheden. Hij likte zijn borst eens en keek Loci uitdagend aan. "Oke,als je er ook maar 1 grapje over maakt dat ik niet goed kan jagen dan klauw ik je oren eraf!"snapte hij.

"Alsof jij een prof bent in jagen."snapte Kiba. De kater likte zijn borst eens en keek Loci uitdagend aan. "Oke,als je er ook maar 1 grapje over maakt dat ik niet goed kan jagen dan klauw ik je oren eraf!" snapte hij. 'Blijf jij maar van mijn oren of er zal niet veel meer van je overblijven.'

"Blijf jij maar van mijn oren of er zal niet veel meer van je overblijven."zei Loci. Kiba was al wat gekalmeerd. Hij rook een vogel. De vogel was een paar staartlengtes van hun vandaan. Kiba sluipte ernaar toe. De vogel zat nog steeds rustig te zoeken naar wormen. Kiba sprong en met een beet in de nek doodde hij het beestje. "Nu nog iets te zeggen."zei hij tegen de zwarte kater met zijn mond vol vogel.

Loci zag dat Kiba al wat gekalmeerd was. Loci rook een vogel. De vogel was een paar staartlengtes van hun vandaan. Kiba sloop ernaar toe. Loci liet hem maar doen, deze kat vond het blijkbaar leuk om zich tegenover Loci te bewijzen. De vogel zat nog steeds rustig te zoeken naar wormen. Kiba sprong en met een beet in de nek doodde hij het beestje. "Nu nog iets te zeggen."zei hij tegen de Loci met zijn mond vol vogel. 'Ja' zei Loci. 'Met je mond vol praten is onbeleefd.'

"Ja;met je mond vol praten is onbeleefd."zei Loci. Kiba keek hem aan. "Je beledigt me."zei hij op de meest dramatische toon. "Je weet het misschien niet,maar ik ben een echte gentlemen."zei hij al lachend. Hij zat wat te spelen met de vogel die op zijn poten lag.

Kiba keek hem aan. "Je beledigt me." zei de kater op de meest lachwekende toon die Loci al gehoord had. Hij lachte niet. "Je weet het misschien niet,maar ik ben een echte gentlemen." zei Kiba al lachend. Hij zat wat te spelen met de vogel die op zijn poten lag. ' Ja zelf die vogel vind dat je een echte gentlemen bent.' Er stond een kleine glimlach op zijn gezicht.

"Ja zelf die vogel vind dat je een echte gentlemen bent."zei Loci. Er verscheen een kleine glimlach op de kater zijn gezicht. Kiba moest lachen. "Hier vangen."zei hij tegen Loci. Hij pakte de vogel en gooide hem naar de kater.
OCC inspiloos

"Hier vangen." zei hij tegen Loci. Hij pakte de vogel en gooide hem. Loci ving hem lenig op. 'Je vogel kan terug vliegen' zei hij.

Onderwerp: Re: [OPEN] Ik loop op jouw territorium [SPT]