wanne hunt? {Maskpaw*}

Fairytale werd wakker, de schaduwclan poes geeuwde even voor ze opstond. Daarna rekte ze zich eens uit en liep de den uit. Toen ze buitenkwam merkte ze aan de donkere wolken dat het vandaag nog zou gaan sneeuwen. Ze zette haar dikke vacht op tegen de kou. Ze was van plan om een prooi van de stapel te halen, maar toen ze aankwam merkte ze dat de stapel uit niet meer bestond dan twee magere muisjes en een mus. Ze moest maar eens gaan jagen, bedacht de zandkleurige poes. Net op dat moment zag ze ook Maskpaw en liep ernaar toe. 'Hé maskpaw, zin om mee te gaan jagen?' Vroeg ze de apprentice.

sorry als het op niets trekt, moet nog een beetje wennen aan deze acc c;

Heerlijk opgerold in haar droge mos lag Maskpaw te slapen, ze was moe, dood moe. Ze werd al nachten lastig gevallen door vreselijke dromen waar ze de clan werd uit gegooid. Het was vreselijk, ze had al nachten geen rust meer gehad en tja...dat was toch niet zo fijn. Onrustig bewoog ze met haar poten en gromde geërgerd. Met een ruk schoot ze wakker en een paar andere apprentices bromde kwaad terwijl ze weer ginegn liggen. Dood op sjokte Maskpaw naar buiten en ging voor de den zitten, misschien zou ee ngrondige was beurt haar zou helpen? Met haar ruwe tong begon ze haar vacht te likken. Ze sloot haar ogen en voelde hoe de frisse lucht haar niet echt verwelkomde, het had al genoeg gesneeuwd maar ergens in zich voelde ze dat er meer zou vallen. 'Hé maskpaw, zin om mee te gaan jagen?' Vroeg een poes en loom opende Maskpaw haar ogen en keek naar een bekende gezicht....Hoezo kwam deze kat haar zo bekend voor? Was het niet 1 van de mentoren die haar vroeger was toegewezen? Njah, misschien zou het haar goed doen nu met iemand anders te gaan jagen... Maskpaw knikte en stond op, 'ja natuurlijk.' Zei ze en liep achter de poes aan terwijl ze langzaam aan wakker begon te worden.

sorry laat :s

'Ja natuurlijk.' antwoordde Maskpaw terwijl ze knikte en opstond. Fairytale draaide zich tevreden om en liep al richting de uitgang van het kamp. Toen ze achter zich keek zag ze dat haar voormalige leerling haar al volgde. De witte poes voelde zich best wel schuldig dat ze niet genoeg trainde met het poesje, maar ja, daar was het nu te laat voor. 'Ok, ik laat jou eerst, wat ruik je?' Vroeg ze om de apprentice even te testen hoe goed ze al was, toen ze eenmaal buiten het kamp waren gekomen. Zelf wist ze het al, recht voor hun zat een merel, vast een worm uit de bosbodem pikken en rechts van hen rook ze een haas, maar die zat verder, de geur was minder sterk. Fairytale was wel benieuwd of Maskpaw die ook zou kunnen ruiken.