nieuw in de bloodclan [SPT] [OPEN]

Loci liep doelloos door de straten van de twoleg place. Hij was nog maar net bij de bloodclan aangenomen maar hij zou nooit kunnen wennen aan al die andere katten rondom zich. Toen hij door zijn eigen vader en familie verraden werd is hij alle andere katten rondom zich gaan haten. Iedereen die hij gekend had haatte hij. Hij had met iedereen die hij kende alle banden doorbroken. Zodat hij nu zonder hen door kon gaan. Hij was nooit zo sterk geweest als zijn broer, dat was waar, maar hij had andere kwaliteiten die zijn broer nooit zou bezitten. Hij kon andere manipuleren zoveel hij maar wou. En hij kon nog veel meer... Zo liep hij na te denken, over wat was en wat ooit gebeuren zou. Hij lette niet meer op de omgeving rondom zich.

Met een donker gezicht liepen kleine zwarte pootjes over de stenen grond. Zijn broer wilde niet mee, zijn vader had hem geen aandacht geschonken en zijn moeder had hem alleen maar een liefkozende lik gegeven en gezegd dat het beter was om bij hen te blijven. Mooi niet. Loki wilde sterker worden, niet als een hulpeloze kitten bij zijn moeder rondhangen. Zijn vader was toch nooit geïnteresseerd in hem, alleen maar in zijn broer. Dat gaf Loki toch wel een steek in zijn hart. Hij deed toch zo zijn best, en liet zien hoe sterk het was, maar Thor was altijd sterker. Zijn gifgroene ogen dwaalden rond. Waar was hij eigenlijk beland? Hij wist het niet, in ieder geval dicht bij bewoond gebied. Misschien stond er verderop een boerderij, dan kon hij daar muizen vangen en trots laten zien hoe goed hij het had gedaan. Misschien zou zijn vader hem dan erkennen. Hij sloop de struiken in en net toen hij verder wilde gaan zag hij een zwarte kat naderen, diep in gedachten. Loki was duidelijk jonger dan hem, maar dat maakte niets uit. Toen de kat hem gepasseerd was sloop hij de struiken uit. 'En waar gaat dit miserabele vod naar toe?' Vroeg hij met een kille stem.

Loci liep verder door de straten tot er een zwarte kat uit de struiken sprong. 'En waar gaat dit naartoe miserabele vod?' vroeg de andere kat met een kille stem. 'Waar ik naartoe ga, waar ga jij naartoe, je ziet eruit alsof je niet eens een muis te pakken zou kunnen krijgen.' Voegde Loci aan de andere zijn vroeg toe.

Loki fronste. Deze kat had duidelijk een weerwoord. Dat maakte hem niet zwak, hij kon makkelijk er op antwoorden. 'Ik mag er dan misschien niet zo uitzien,' Gromde Loki, 'Maar ik kan het wel. En waar ik naar toe ga zijn mijn eigen zaken.' Zijn staart was wat dikker geworden wat duidde op dat hij deze kat niet bepaald mocht. Zijn oren bewogen onrustig en zijn gifgroene ogen volgde elke beweging van de kater die tegenover hem stond, en als twee druppels water op hem leek.

De kater die tegenover hem stond fronste. 'Ik mag er dan misschien niet zo uitzien,' Gromde de kater, 'Maar ik kan het wel. En waar ik naar toe ga zijn mijn eigen zaken.' De staart van de andere kat was dikker geworden. Hij mocht Loci dus niet echt. De kater's oren bewogen onrustig en zijn gifgroene ogen volgde elke beweging van Loci. Deze kat was duidelijk niet op zijn mond gevallen. Maar Loci was dat ook niet. Hij kon zich perfect redden tegen deze kat. 'Mij ook goed.' zei Loci zacht. En hij ging gaan zitten. 'Ik ben Loci en jij bent' begon hij het gesprek opnieuw.

Onderwerp: Re: nieuw in de bloodclan [SPT] [OPEN]