[The Final Prophecy] When heaven turns to hell

Een beetje verward keek het kleine poesje naar Eaglewing. "Het spijt me, Eaglewing... Ik was gewoon zó blij terug thuis te zijn..." zei ze. Ze kwam dichterbij en raakte zijn vacht aan. "Ik... Ik ben zo bang..." fluisterde ze in zijn oor. Eaglewing keek naar de brandwond op haar gezicht. Hij kreeg heel erg medelijde met de poes. Hij kon wel raden wat er was gebeurd en waarom ze zo bang was. ''Het geeft niet,'' zei hij zacht. ''Blijf maar gewoon dichtbij mij en dan komt alles goed.'' Nadat Eaglewing had gehoord wat Silverfang zei, wist hij dat er voort gemaakt moest worden. Ze werden naar Fourtrees gedwongen te gaan, er was geen andere keus. ''Kom, we moeten gaan,'' zei hij haastig tegen Burnedpaw. Hij bleef dichtbij haar staan zodat ze niet alweer kwijt zou raken.

Words;; 136 // Tag;; Burnedpaw // Note;; Go to Fourtrees!

Zijn moeder gaf aan wat hij moest doen en wat hij moest weten. Daarna rende ze weer de vuurzee in. "Mam kom terug!" schreeuwde hij nog, maar het was te laat. Met tranen in zijn ogen liep hij naar zijn zusje en broertje. "We gaan." murmelde hij zachtjes tegen hen, ze moesten gaan lopen. "We moeten weg van deze vuurzee..." murmelde hij, terwijl een traan over zijn wang rolde. Na een tijdje lopen waren ze ver genoeg van de vuurzee, ze waren nu bij de grens van RiverClan en ThunderClan. Hij zag hoe Silverfang en Dogdance richting ThunderClan gingen voor hulp. "We moeten dit roet van ons af krijgen." murmelde hij tegen ze, met een neergeslagen gezicht. Hij waadde rustig het water in tot zijn buik en zakte toen door zijn poten, waarna hij meteen weer opstond. Hij zag hoe het water ietwat zwart werd door het roet. Hij slaakte een trillerige zucht, waarna hij wachtte op de rest. "We moeten doen wat onze moeder heeft gezegd" murmelde hij tegen hen. Ze waren in iedergeval niet alleen, ze waren samen.