» Breaking Point

<sub>Voorbij. Alles leek zo snel te gaan. Echt alles. Petalcloud was gewoon nog zwanger, die dag had helemaal niet bestaan. Dat kon gewoon niet.. Dit was een nachtmerrie die werd geregisseerd door een vreselijk persoon, die hem alleen maar verdriet wilde doen. Iemand die hem minachtte, verachtte, gewoonweg haatte. Maar nee, niemand beschikte over dat soort krachten en hij had niemand ooit kwaad gedaan. Toch kon de Warrior het niet onder ogen zien, het was niet waar. Het was gewoon niet mogelijk. Hij had daar gestaan, kijkend naar het levenloze lichaam van zijn kitten. Zijn allereerste kitten. Maar die was er nu niet meer, die lag al onder de grond, verdwenen voor altijd. En waarom? Omdat hij nu al bewezen had wat voor een waardeloze vader hij wel niet was. Petalcloud had zoveel pijn geleden en als dank kreeg ze een slechte partner en twee kittens, waarvan een a bij de eerste slag het leven had gegeven. Hoe moest het nu verder? Hoe moest hij nu verder? Alles leek zo moeilijk te gaan, maar was zijn leven niet altijd zo gegaan, dan? Had Petalcloud zijn leven gewoon verlicht gewoon en nu hij het gevoel had dat hij haar kwijt aan het raken was, dat de realiteit hem als een boksbal weer had geslagen? Dat moest het wel zijn, het kon haast niet anders.

Zijn ambere ogen reflecteerden in het water. De rivier had zijn kracht weer teruggevonden en stroomde wild door zijn baan. Af en toe hechten druppels zich aan zijn tabby vacht, maar na een paar keer deze te hebben droog gelikt, had hij het opgegeven. Nu keek hij doelloos naar het troebele water, alles overdenkend. Zo weinig tijd leek hij te hebben om zijn leven weer recht te zetten, zijn kitten was gestorven en de ander had het net overleefd. En verder? Was dit gewoon een tragisch eind van een hoofdstuk dat zich afsloot? Het wrede lot had hem dit gegund en waarom? Omdat hij niet eens de touwtjes in handen durfde te nemen. Een normale kater had zijn partner gewoon weten te troosten en ging verder met zijn leven, nadat hij in een korte rouwperiode had vastgezeten. Maar Hawkscream was altijd degene die getroost moest worden, zijn rouwperiode was altijd veel langer dan die van een normale kat en veel heftiger. Toen Dreamheart was gestorven had hij zichzelf de schuld gegeven en zichzelf van het leven willen beroven. Precies op deze plek. Op deze plek.. waar hij en Petal elkaar weer hadden gevonden. Het was het waard geweest, maar nu leek het weer weg te zijn. Hawkscream hield zielsveel van de zilveren poes, maar af en toe waren zijn twijfels zo groot dat hij wenste dat ze een beter partner had uitgekozen. Eentje die wel voor haar kon zorgen. Snikkend slikte de kater zijn tranen weg en voelde dat zijn poten in de grond waren geboord. Hij wilde niet meer zo verder leven, er zou iets moeten veranderen. Aan hem? Aan zijn manier van gaan en doen? Hij wist het niet, had het ook nooit geweten. Hulpeloos schonk de Warrior een blik aan de overkant, wat moest hij doen..?

OOC; Voor RiverClan katten die hem het liefste aardig behandelen (: [Ik heb een kleine skip in time gemaakt]</sub>