How did you get lost here? [+SNUFFEL]

Alles was donker. De gehavende grijze kater met de lange vacht kon nauwelijks zien waar hij zijn poten neerzette, maar desondanks bleef hij lopen. Als ik het goed heb, moet ik nu bijna bij de steen zijn... Tenminste, dat hoopte hij. Hij sliep meestal in de buurt van die steen, maar hij was deze gang ingekropen om te kijken of hier speciale plaatsen waren. Helaas was het geen goed idee geweest; het was er donker en de muren waren niet eens van normaal steen; het mondde uit in een zwarte steenkoolader. Zijn poten zaten nu volledig onder het stof, evenals zijn oren. Maar zijn blauwe ogen schenen nog steeds vol energie. Hij sloop langzaam naar voren toen hij een licht zag. Hij keek kort de zijgang in te tunnel in, en ja hoor; hier was de steen. De steen scheen prachtig in het maanlicht, en door clankatten werd hij de moonstone genoemd. Tenminste, dat had Garry geleerd. Hij geloofde niet echt in die vage clangeesten, maar toch ging hij nooit slapen terwijl hij de steen aanraakte. Gewoon, voor de zekerheid. Hij rende opgelucht op de steen af, waardoor hij een stok hout, waarschijnlijk achtergelaten door twolegs, niet zag. Hij struikelde, gaf een schreeuw van schrik en kwam tegen de harde muur aan. Hij schudde zijn kop langzaam, en probeerde overeind te komen. Dit lukte niet goed, zijn poot deed vreselijk veel pijn. Waarschijnlijk gekneusd... dacht hij terwijl hij zich om probeerde te draaien. Terwijl hij zo ongemakkelijk lag, drong een geluid tot hem door. Hij hoorde iemand... Was het een kit? Zo goed als kwaad als het kon kwam hij overeind, erop lettend niet op zijn rechterpoot te steunen. In hemelsnaam, wat doet een kitten in deze donkere gangen? Hij hinkte verder, in de richting waarvan hij dacht dat het geluid kwam.

-SNUFFEL

"Mam haast je!" riep een kleine bruine kitten. "Ren maar voorop maar wel oppasen bij het Thunderpad!"riep de moeder van de kitten haar jong na. De kitten wachtte voor de Thunderpad en toen ze geen monsters zag rende de kitten over het pad. Een haard geblaf,gesis en gejank liet de kitten omdraaien. Achter haar moeder rende zo'n stomme Twoleg hond op de kitten haar moeder af. De moeder had geen tijd om op te letten en een monster raasde voorbij. Het lijfje van haar moeder lag daar. "Mama!"gilde het kitten en begon zachtjes te huilen.

Snuffel was de hele tijd onder weg geweest. De jonge kitten had een tunnel gevonden en was er door heen gegaan. Haar vachtje zat vol klitten en vuil en door de vuil van de grot leek ze op een zwarte kitten terwijl ze eigenlijk bruin is. Toen ze ergens ver weg licht zag dacht ze dat ze voorgoed in de sterrenclan was. Heel hard geloofde ze niet in hen maar ze wist dat haar moeder daar wel in geloofde. Maar schijn bedriegt en zodra ze dichter kwam kon ze meer onderscheiden. Ze zag een grote steen in de grot en liet de stok hout vallen. De kitten was teleurgesteld maar ach hier kon ze wel een tijdje overnachten. Zonder erbij na te denken sprong de jonge kitten moeizaam op de rots. Ze liep naar de uiteinde van de rots en ging liggen. Haar neusje had ze tegen de rots geduwd maar ze wist niks wat de moonstone was. Ze had niks in de gaten van een andere kat die ook in de grot kwam tot er een knal galmde door de grot. Ze draaide zich bang en behoedzaam om...

Garry liep zo goed mogelijk naar de schim die bij de steen zat. Hij had gelijk gehad; het was een kitten. De kitten keek angstig zijn kant op. Zijn ogen wenden langzaam aan het licht van de moonstoon, en hij kon in het blauwig-witte licht zien dat de kit rode ogen had, en bruin was met een stoffige vacht, net zo stoffig als hijzelf. Hij liep op de kit af, en vroeg zich opnieuw af wat een kitten hier zo alleen deed. Een clankitten, die misschien naar de moonstone kwam om een eed af te leggen of iets dergelijks? Nee, welke kat was nu zo stom om een kitten hier alleen op af te sturen! Misschien een verdwaalde kittypet of rogue? Ja, dat leek hem de meest waarschijnlijke optie. Trouwens, de kit rook niet eens naar clan. Hij ging zitten, waardoor de stekende pijn in zijn poot veranderde naar een kloppende. Er liep wat bloed langs zijn poot, snel likte hij het weg. Hij wou niet dat het in zijn vacht zou blijven kleven. Hij keek vriendelijk naar de kit. 'He.. Hoe kom jij hier?' zei hij, nieuwsgierig.

Eerst had Snuffel gedacht dat de kat niet op haar af ging komen. Angst glinsterde in haar rode oogen en vastberaden om de dood van haar moeder de wreken keek ze boos en nijdig. Opeens stonden haar roden ogen aangstaanjagend voor een kitten. Haar haren gingen overeind staan en ze begon te blazen. Haar nagels waren scherper dan ze gedacht had en ze schaarde met haar nagels over de steen dat een oorverdovend gepiep maakte. 'He.. Hoe kom jij hier?' vroeg de kat-blijkbaar een kater-nieuwsgierig. "Dat gaat jou niks aan!" siste de kitten met een scherpe ondertoon. Ze keek strak met haar bloedrode oogjes naar de kater. "Ik kan beter vragen wat jij hier doet! Dit is nu mijn terratorium!" Gromde de kitten. Het licht van de maan viel de grot in. Het licht liet haar ogen glansteren en haar vacht kleuren. De blonde,goude kleuren die vermengd was met bruin gaven een blauw/grijs schijn met goud er tussen. Onverwachts sprong de kitten op de rug van de kater en doorboorde haar scherpe nagels in zijn pels...

karakter is nog niet helemaal uit gewerkt,momenteel is Snuffel moordlustig.

Jouw territorium?' grijnsde de kater spottend. Hij voelde de nagels van de kit in zijn rug. 'Sure... Ik woon hier langer dan jij, kleintje!' Hij schudde de kit van zijn rug af en zette zijn goede klauw als een soort gevangenis om haar heen. Hij drukte haar tegen de grond, niet om haar te verwonden, want hij zou nooit een kit doden, maar om haar wat te kalmeren. Garry keek bedachtzaam naar de kleine kit. Ze zag er mager uit, maar niet volledig ondervoed. Met een beweging van zijn poot draaide hij de kit om zodat ze met haar buik op de grond lag. Hij hield haar stevig op haar plek. 'Dat je kwaad bent, is geen reden om een iemand áán te vallen!' hij siste dreigend naar haar. Maar echt woedend was hij niet. Kittens hadden tenslotte een minder besef van goed en kwaad dan volwassen katten.

-Sure, is goed! :3
Maar doet ze later wel aardig tegen Garry? xD anders klopt da verhaallijn nie

'Jouw territorium?' de kater grijnsde spottent. 'Sure... Ik woon hier langer dan jij, kleintje!' Zei de kater terwijl hij de kitten van zijn rug gooide. Snuffel wou haar vacht even uitschudden maar werd vastgezet door de poot van de kater.De kater bekeek de kitten en Snuffel had niet het gevoel dat ze kalmeerde maar juist bozer werd. Onverwachts draaide de kater Snuffel om en de kitten begon te grommen en te sissen. 'Dat je kwaad bent, is geen reden om een iemand áán te vallen!' De kater siste dreigend maar het klonk niet boos. Kittens mochten dan niet zoveel besef hebben van goed en kwaad maar Snuffel was slimmer dan de kittens die ze kende. Maar ze was niet dom en ze kon meestal onverwachts zijn...

-Ofcoursé later vertrout Snuf Garry wel.Nu is het uit pure woest en haat vanwege de dood van haar moeder...-

Garry stond langzaam op, erop lettend dat hij de kracht die zijn poot uitoefende op de kit niet verminderde. De jonge poes siste en spartelde, maar door de sterke poten van Garry kon ze niet wegkomen. Garry zuchtte. Wat had het eigenlijk ook voor zin om de kit zo vast te blijven houden? Antwoord op zijn eerdere vraag zou hij hierdoor niet krijgen. En hij vroeg zich nog steeds af waarom een kitten hier verzeild was geraakt. Even twijfelde hij, maar uiteindelijk verminderde hij de druk iets. Zal ik dit wel doen? Wat als er iets gebeurd...' siste een stem in zijn kop. Garry schudde kort zijn kop. Wat zou er in hemelsnaam mis kunnen gaan? Hij haalde zijn poot van de kit af, erop lettend dat zijn scherpe nagels ingetrokken bleven. Hij keek de kit nu iewat minder vijandig aan, zonder het zelf op te merken.

-Okay, just wanted to know ^^

Snuffel lette goed op. Ze voelde dat de greep van de kater minderde. 'Met wie heb ik het genoegen bijna te mogen doden?' vroeg de kitten. Haar vader was een bloodclan kater geweest. De kitten bestudeerde de kater. Haar rode ogen stonden fel en moordlustig. Toch was de kitten niet erg moordlustig. 'Van welke clan ben je afkomstig?' vroeg de kitten om de akelige stilte te verbreken.

Onderwerp: Re: How did you get lost here? [+SNUFFEL]