[Innerghost]Moon and the Sun

_{Haar zwarte gestalte bewoog zich langzaam voord door het donkere woud. Haar zwarte pels zorgde ervoor dat ze bijna niet opviel op deze donkere nacht. Ze was het kamp uitgesniekt, om gewoon een momentje voor zichzelf te hebben. Soms vroeg ze zich af hoeveel mentoren haar nu al hadden laten stikken, drie, vier misschien met de poes die ze nu had? Nee, ze wist het niet meer, maar wel wist ze dat het er veel waren. Twee manen lang leven in leugens, dat was voor haar niet meer te doen. In deze twee manen was ze vreselijk veranderd. Van een vrolijke, felle jonge poes, naar een jaloers monster die nu al werd minacht en gehaat, waaronder door haar zusje Littlepaw. Haar diepblauwe ogen stonden triest, en hadden hun felle glans verloren. Haar vacht zag warrig en zat vol klitten. Een geur van verbrand hout drong haar neus binnen, en al snel zag ze de donkere gestalte van de Burnt Sycamore. Ze sloeg haar ogen neer en vervolgde haar pad naar de boom toe, de ShadowClan geur was hier best al oud. De licht besneeuwde takken hingen treurig wat naar beneden en de poes zette haar klauwen in het hout. Met een paar flinke slagen bewoog de zwarte gestalte zich geruisloos omhoog. Ze klom nog wat verder en kwam toen aan bij het hoogste punt van de boom, waar een stevige tak zich uitreikte in de richting waar de maan schitterde. Miljoenen sterren glinsterden en leken het hele woud een bijzonder effect te willen geven. Zo nu en dan scheen de maan op haar warrige, zwarte pels. Haar ogen waren groot en ze keek naar dit schouwspel. Haar ijsblauwe kijkers stonden nog steeds wat treurig, maar dat moest ze ook wel zijn nu.}

Spoiler:

Haar nachten waren zo goed als rusteloos. Als ze sliep, droomde ze, en die dromen waren niet altijd even fijn. Het ware dromen, dromen waar ze geen antwoord op kon geven, dromen die ze niet eens kon beschrijven. Een zucht rolde over haar lippen. Ze stapte de warriors den uit en keek over de open plek, die donker was. Haar ijs blauwe ogen vonden de apprentices den, waar ze een kopie van haar eigen kop uit zag steken. Ze vernauwde haar ogen, en zag hoe haar dochter, Fawnpaw, het kamp uit sloop. Ze rolde met haar ogen, en een grijns kwam op haar gelaat terecht. Herinneringen doemde op in haar gedachten.
Als apprentice was ze ook vaak het kamp uit geslopen, meestal als ze niet slapen kom, of als ze zin had in een nacht avontuur samen met Flamepaw. Zo had ze veel avonturen mee mogen maken. Ook had ze dat veel gedaan met haar tweeling zus, toen destijds Fallenpaw. Alles was nu anders, nu ze Deputy was.

Ze wachtte even, en besloot daarna haar dochter te volgen. Ze volgde de geur spoor van haar dochter, die leidde naar Burnt Sycamore, een plek waar veel van haar trainingen hadden plaats gevonden. Ze wachtte even af. Het maan licht liet het beetje sneeuw wat nog te zien was glinsteren, en ze zag hoe haar dochter haar klauwen in de boom sloeg. Ze besefte dat haar dochter er slecht en onverzorgd uit zag, en al snel begon ze zich zorgen te maken. Terwijl haar dochter om hoog klom baande zij een weg dichter naar de Burnt Sycamore toe. Fawnpaw straalde droevig heid uit.
"Fawnpaw," miauwde ze, terwijl zij zelf ook de boom in klom. Ze trok zich op aan de stevige tak waar Fawnpaw zat, en plaatste zich naast haar dochter neer, terwijl ze haar een lik over haar kop gaf. "Wat is er?" Besloot ze te vragen, recht voor z'n raap.

.:

Thanks Waz <3:

:'STAMPS':