What have I done?!

Elke keer dat ze een hap lucht nam, kreeg ze een steek in haar borst, maar deze had ze ondertussen wel zo vaak gevoeld dat ze zich er geen erge zorgen meer over maakte. Haar lichaam was voor een paar momenten koud geweest en nu moest alles weer in beweging komen. Nog steeds droeg Shrewstar een gedeelte van de ziekte met zich mee, ze was de hele dag doodop en kon bijna niet opstaan uit haar nest, maar de kans was klein dat ze weer zou sterven. Shrewstar voelde zich wel een beetje aansterken, maar voor nu had Innerghost haar taakjes goed op zich genomen. Een Deputy om te vertrouwen was het.. Met een lichte zucht opende Shrewstar haar ogen en probeerde wat gemakkelijker te gaan liggen in haar mosnest. Haar poten voelden nog stijf aan door het gebrek aan beweging, maar de poes wilde nu ook niet meer op staan. Ze had haar Clan in de steek gelaten, roekeloos haar leven verloren om te gaan kijken of er gevaar dreigde voor de ShadowClan. Smokebreath had haar niet in de kou gelaten, maar wie weet wat voor een noodgevallen hij had misgelopen door haar? Verslagen liet de poes haar kop weer vallen in het zachte mos en sloot haar ogen even. Al snel pakte de vermoeidheid haar weer op.

"Het spijt me Shrewstar, ik had me nooit zo mogen gedragen..." De stem wekte haar, maar omdat de Leader nog zo zwak was, kon ze haar kopje nog niet opheffen, maar toen ze de stem herkende, hield ze haar ogen wat half gesloten. "Alsjeblieft, ga niet weg. Je kits hebben je nodig .... Timesong heeft je nodig," Het zachte gedrup van tranen merkte ze op op haar tweekleurige vacht en nu opende Shrewstar haar ogen in een geheel. Met moeite en wat pijn hief ze haar kopje op en keek Wolftail recht in zijn betraande gezicht aan. "... Ik heb je nodig." Ze fronste wat, maar niet op een manier die ze meestal gebruikte bij het opmerken van fouten, maar nu bij het feit dat de kater toch nog om haar gaf. Maar.. al die dingen die hij tegen haar had gedaan? Toen zij de rol van Leader op zich nam was hij er niet voor haar geweest, had hij haar als een steen laten vallen en zorgde hij ervoor dat ze geen loyaliteit kreeg. Maar toch.. De woorden leken een inhoud van waarheid te hebben, ze had de kater immers nog nooit zo zien huilen, ineenstorten. Shrewstar slikte even voordat ze begon met spreken. "I-ik weet niet wat ik daarop moet zeggen.." Mompelde ze met een verzwakte stem, omdat ze al die tijd hier bijna geen woord had gerept tegen de Medicine cat of zijn Apprentice. Door een plotselinge golf van vermoeidheid viel haar kopje weer terug in haar nest en de pogingen die ze had verricht om op te staan verdwenen ook meteen. Ze kneep haar ogen even samen door de kramp die op was gekomen door de activiteiten van haar spieren en zuchtte vermoeid. "Maar weet dat ik je wel geloof." Zei ze toen de pijn lichtelijk was weggeëbd en ze haar blik weer had gericht op de tabby.

Door het hele verhaal fronste Shrew even, was dat echt zo? Was het gewoon jaloezie geweest? Maar wist Wolftail dan niet dat ze hem nooit in de steek had gelaten als hij niet zo was meegegaan met zijn vriendin. Nog steeds voelde Shrewstar zich niet op haar gemak als de poes in de buurt was of als het gesprek erover ging. Foxstream stond wel bekend om haar 'haat' voor de nieuwe Clanleader, dat had ze ook laten blijken op dat ene moment. Een rilling gleed over haar rug, deels door de kou en deels door de gedachte aan de Warrior. "E-echt?!" De verbaasde toon deed haar weer even wakker worden uit haar gedachten. Ze knikte wat stijfjes. "Ik ken geen Wolftail die zo goed is in acteren.." Glimlahte ze wat flauwtjes en voelde haar maag samenknijpen in een hongerig gebrul. "Oh, uhm, sorry.." Zei ze vervolgens met een nerveuze glimlach en gaf haar borst een paar zorgvuldige likjes.

"Geeft niet, wacht hier!" Was de respons van de kater toen haar maag een jammerkreet had geslaakt. Met wat opgeheven wenkbrauwen zag ze hoe hij uit de Den verdween en niet veel later terugkeerde met een dikke muis die haar voor haar neerlegde. Even moest ze terugdenken aan de tijd dat ze nog samen waren geweest. Vlak na de keer dat ze bijna was vermoord door een BloodClan kat en dat hij haar toen had gered. Ze had toen geweigerd om te eten, ook al pushte hij haar elke keer weer door voedsel voor haar te halen. Nu keek ze een beetje met een bezorgde blik naar de dikke muis, de Clan, de Clan had dit voedsel nodig. Maar toen haar maag nogmaals een kreet slaakte begon ze er langzaam van te eten. Wat meer energie stroomde door haar lichaam en ze voelde zich een beetje beter. "Maar wat ik ook nog even duidelijk wil maken is dat wat ik zei over Foxstream echt was. Ik heb geen gevoelens voor haar gekregen, en dat zal ook niet gebeuren na wat ze heeft gedaan." Ze keek hem met een wat moeilijke blik aan en slikte haar beetje prooi nog weg. Waarom had hij plots deze gedachten in zijn kop? "Ik gedroeg me echt als een kit hé?" Ze twijfelde even, voordat ze actie ondernam. Wat licht begon ze met haar kopje te schudden. "Nee, het was mijn fout. Ik had je niet moeten laten vallen, destijds. Jij had je mening en ik was er fel op tegen, maar toen ik je tegen Frostlake zag vechten was je een vreemdeling voor me geworden. Iemand die zijn eigen Clangenoten gewoon zou kunnen.. doden." Ze richtte haar blik even af en keek naar de halfopgegeten muis, maar haar honger was plots verdwenen. "En toen stond ik er alleen voor, maar Timesong hielp me en ik denk dat jij hierdoor ook niet vrolijker werd. Ik ben een slechte partner, een slechte vriend en een slechte Clanleader."

Ze werd verrast door het geschud van zijn kop, gevolgd door een vriendelijke blik. Eentje die ze al heel erg lang niet meer van hem had gezien. "Je bent geen slechte partner, noch vriend noch leader." Een licht spinnende toon omhelsde zijn stem en Shrew keek even naar de rand van haar nest. Zijn mening had altijd veel invloed gehad op haar leven en misschien was dat ook net het zetje geweest wat haar zo had laten twijfelen over het feit dat ze deze rang wel op zich kon dragen. "Jij deed hetgeen wat het beste voor je leek toen, en dat had ik ook gedaan toen ik met Foxstream omging. Als ik maar had geweten hoeveel pijn het je deed had ik het nooit gedaan, dat zweer ik je." Een neusje werd tegen haar kopje gedrukt en Shrew kon wat gesnor niet onderdrukken. "Ik vind je de beste Clanleader aller tijden, Shadowclan mag van geluk spreken met jou." Ze keek hem lichtelijk verbaasd aan, had hij die woorden zojuist nou echt gezegd? "Ik had zelf ook beter moeten kijken naar wat jij deed en liever wilde doen, dat was geheel mijn fout en ik begrijp waarom je die woorden zei. Het was alleen alsof iemand mijn hart aan stukken had gescheurd na afloop en ik heb ook vaak getwijfeld of ik niet direct beter kon afstappen. Maar ik ben blij dat er nu tenminste één iemand is die me weer steunt." Ze glimlachte zwakjes.