And with the blue sky I hear the singing crickets cry. {Ashdrizzle}

_{De donkerbruine tabby deed geschrokken een stap achteruit toen hij een monster voorbij zag racen. Het Thunderpath, een vieze, gevaarlijke en deprimerende plek, maar helaas was en bleef het ook een gewone grens die gecontroleerd moest worden. Wat voorzichtiger dan hiervoor wandelde hij langs het donkergrijze asfalt. Hij geeuwde even, toen hij plots een ShadowClan geur rook. Meteen stonden zijn zintuigen op scherp en hij maakte zich klaar voor alles wat er kon gebeuren. Verderop zag hij een jonge ShadowClan warrior staan. Langzaam wandelde hij er naartoe, zo kalm mogelijk zonder iets te zeggen. Hij probeerde niet bedreigend over te komen.

» Eerste post gereserveerd voor Ashdrizzle, daarna ka je voor mijn part inspringen n_n}

Met een grote geeuw rekte de kater zijn lijf uit en knipperde hij de slaap uit zijn blauwe ogen. De Warriors Den was al aardig leeg, alleen hij en wat oudere Warriors waren overgebleven. Toch keek niemand hem corrigerend aan toen hij de Den even later uitstapte en gewoon het kamp verliet. Er was duidelijk iets veranderd in de Clan toen hij Warrior was geworden. Normaal werd er op hem neergekeken alsof hij een kakkerlak was, maar blijkbaar dachten katten nu ook echt dat Ashdrizzle zichzelf had bewezen een goede Warrior te kunnen zijn. Natuurlijk deed hij nog wel eens dingen fout, maar geen enkele kat sprak hem op zo'n betweterige manier toe. En dan nog te bedenken dat hij dit wel bij Thrushpaw, zijn vijand, kon doen. Wie was er nu een Warrior geworden, eh? Maar nee, dat pleziertje werd hem niet gegund. De tabby, zoon van Shrewstar, had zich al een paar Moons niet in zijn blik laten zien. Was hij bang of broedde hij stiekem plannetjes uit? Met een wat afkeurende blik keek hij vervolgens voor zich uit en rook al snel de walm van het Thunderpath. De geur overheerste alles en zelfs de sterke dennengeur was niet meer te herkennen. Ashdrizzle sloot zijn mond en probeerde zijn zicht te gebruiken als sterkste instinct. En toen zag hij de Warrior die op hem af kwam. Een ThunderClan kat waarschijnlijk, want hij kwam van deze kant. Ashdrizzle hief zijn kopje wat op en ging wat stabieler staan. Zijn blik hield hij koel. "Goedendag," Sprak hij kalm en rilde even bij een frisse wind die langs zijn lichaam gleed. Het was niet nodig om zomaar een gevecht te starten of wat dan ook.

_{Gelukkig, deze kater was in deze situatie net zoals hij; kalm en beheerst. "Goedendag," sprak hij koel. Mirror ontspande weer iets en ging zitten. ''Hetzelfde,'' Antwoorde hij beleefd. Deze warrior was nog jong, maar dat was geen reden om hem als een klein kind te behandelen. ''En wat brengt jou hier op deze koude dag?'' Zijn stem klonk normaal en ontspannen, totaal niet bedreigend. Hij wist wel dat het eigenlijk verboden was normaal om te gaan met katten van een andere Clan, maar hier was totaal geen reden voor een gevecht, en deze kater leek echter geen bedreiging te zijn. In tegendeel, hij leek Mirror wel oké.}