Like a vulcano who`s spitting a fire [open]

-Voor een ganzenopdracht
Het kriebelde.. Nightpaw schudde met haar vacht. Er viel iets op de grond.. Het was groot, zwart en rond. En het had hele lange poten. HET BEWOOG! Nightpaw deinsde terug. Langzaam boog ze weer naar het ding toe. En dát had in háár vacht gezeten!? Het bewoog weer! "AAH" Gillend schoot Night de apprentice den uit. Het was vroeg. Waarschijnlijk had ze iedereen wakker gemaakt. Ze was zo geconcentreerd in het gillen en weg komen van dat ding dat ze de kat die haar pad doorkruiste niet zag. Ze beukte tegen de kat in en samen rolde ze een stuk over de grond. Toen ze stil lagen sprong Night op. Haar blik schoot naar de apprentice den. "ER ZIT DAAR IETS GROOTS EN ZWARTS EN HARIGS EN HET HEEFT ZULKE LANGE POTEN.." Ze tekende heel snel met haar poot een grote streep in een nog niet platgelopen stukje zand. "EN HET ZAT IN MIJN VÁCHT!!!!!!" Gillend sprong ze op en neer

Swiftfur zat buiten te genieten van de zon. Ze was blij dat het weer newleaf was,ze was de kou beu. Het was nog vroeg,de dawn patrol ging net weg. Nightpaw kwam al gillend de apprentice den uitgestoven. Swiftfur schrok zich rot. De apprentice beukte tegen haar in en ze rolden samen over de grond. Toen ze weer stil lagen zette Swiftfur haar recht en likte haar verwarde vacht weer glad. Nightpaw sprong op en haar blik schoot naar de apprentice den. "ER ZIT DAAR IETS GROOTS EN ZWARTS EN HARIGS EN HET HEEFT ZULKE LANGE POTEN.." zei de apprentice terwijl ze met haar pootje een grote streep trok over de grond. "EN HET ZAT IN MIJN VÁCHT!!!!!!" gilde ze terwijl ze op en neer sprong. Swiftfur moest lachen. "Toon dan eens dat grote zwarte ding dan maar eens."zei ze half lachend terwijl ze recht ging staan.

"Toon dan eens dat grote zwarte ding dan maar eens." Ze sperde haar ogen wijd open. "Maar wat als het ons gaat opeten?" Piepte ze. Even staarde ze naar haar poten. Toen besloot ze dapper te zijn en sloop ze héél zachtjes naar de ingang van de den. Toen ze voorzichtig haar kopje door de ingang stak en voelde dat de warrior mee keek zag ze het zitten. "Daar.." Fluisterde ze. Het bewoog! Gillend rende ze een stuk van de den af en keek met grote ogen naar de apprentices den. De warrior was niet met haar mee gerend. "Kom snel! Dadelijk eet het je nog op!" Ze sprong super snelle rondjes terwijl ze af en toe kreetjes slaakte.

Note: Omg. Mijn sheetje gaat nu wel heel raar doen 0.0
Ik ga snel een nieuwe aanvragen..

De apprentice sperde haar ogen wijd open. "Maar wat als het ons gaat opeten?"zei Nightpaw met een piepstem. Swiftfur keek de apprentice aan. "Ik zorg er wel voor dat dat monster je niet opeet."zei ze op een amusante toon. Nightpaw staarde even naar haar poten. Daaran sloop ze heel zachtjes naar de apprentice den. De zwart-witte poes volgde traag. De apprentice stak voorzichtig haar kopje door de den. Swiftfur keek van achter de apprentice mee naar binnen. "Daar.."zei de apprentice op een fluistertoon. De poes moest goed keken voor ze het insect zag. Net toen ze naar het keek bewoog het. Gillend rende Nightpaw een stukje weg en keek met grote ogen naar de apprentice den. De poes lachte en moest weer denken aan die keer dat ze zelf voor het eerst een spin zag. Ze dacht toen dat het een monster was. "Kom snel! Dadelijk eet het je nog op!"riep de apprentice naar haar. Swiftur keek haar aan. De apprentice sprong in rondjes terwijl ze af en toe kreetjes slaakte van angst. "Rustig,maar dat beestje gaat je niet opeten."zei ze kalm. "Dat beestje heet een spin. En het moet vast veel banger zijn voor jou dan jij voor hem. Toen ik eerst een spin zag was ik ook bang maar uiteindelijk leerde mijn moeder me dat het ons geen kwaad aandoet."zei ze op een kalme toon.

Skypaw liep nieuwsgierig naar Nightpaw toe toen ze schreeuwde, maar deinsde terug toen Swiftfur al kwam. Geïnteresseerd luisterde hij naar de uitleg van de warrior, en dacht erover na. Hij wilde dat beest wel eens zien!
Hij snelde naar voren toen Nightpaw het beest aanwees en pakte het tussen zijn tanden. Hij liep ermee naar Nightpaw en bootste haar stem na "Maar wat als het ons gaat opeten?" Hij liet de spin vallen en grinnikte. Hij vond het hele gebeuren wel grappig.

Er botste een kat tegen haar op. "Kun je niet wat beter uitkijken?" piepte ze. De kat keek naar beneden. Nightpaw volgde zijn blik. Ze gilde en sprong achteruit. "Dat beestje heet een spin. En het moet vast veel banger zijn voor jou dan jij voor hem." Hoorde ze in haar hoofd. De andere apprentice stond nog bij de spin. En de spin at hem niet op.. Langzaam liep ze naar het toe. Heel langzaam, want stel dat het wel apprentices at? Ze hield haar snuit heel dicht bij de grond, alsof ze aan het jagen was. Héél voorzichtig ging ze dichter naar de spin toe. Hij bewoog! Ze sprong een eindje achteruit. Maar de spin kwam niet achter haar aan.. Hij rende juist weg.

Onderwerp: Re: Like a vulcano who`s spitting a fire [open]