Together we can stand [open na 4] [spt]

"Wat heb ik verkeerd gedaan?" Frozenpaw draaide zich woedend om, en kwam sissend op Specklepaw af. "Ja. Jij hebt verkeerd gedaan om mij te laten voelen dat ik bijzonder was, maar natuurlijk niet. Ik was zo dom, het is zo overduidelijk, jij en Droppaw! En misschien die andere poes nog wel, die windclanner?" Ze strekte haar poot uit en gaf hem sissend en spugend een kras over zijn gezicht. Haar gesis stokte in haar keel en ze keek verdwaasd naar haar poot. Waarom doe ik dit? Hij zei zelf dat hij en Droppaw gewoon vrienden waren... Ze liet verdrietig haar kop hangen. "Sorry. Ik heb het af en toe niet meer, ik bedoel, kijk naar me. Ik kan niks, ik heb niks. En dan jij, jij hebt drie poezen die jou allemaal bewonderen, jij bent gezond en sterk, jij zult later nog is commandant kunnen worden. Het is gewoon zo anders en raar,"

Flyleaf keek op toen ze de roep hoorde. "Wat heb ik verkeerd gedaan?" het was Specklepaw. Flyleaf keek het kamp rond om te zien naar wie hij riep, natuurlijk, Frozenpaw.
Ze stond op, maar besloot toen dat het beter was om ze alle twee gewoon te laten, het zou waarschijnlijk niet helpenb als zij zich overal mee ging bemoeien...

"Ja. Jij hebt verkeerd gedaan om mij te laten voelen dat ik bijzonder was, maar natuurlijk niet. Ik was zo dom, het is zo overduidelijk, jij en Droppaw! En misschien die andere poes nog wel, die windclanner?" Specklepaw keek haar verbaasd en tegelijkertijd beschaamd aan. Hij voelde haar nagels over zijn oog krassen. Pijn ging met schokgolven door hem heen. Waarom deed ze dat? Hij knipperde verdrietig het bloed uit zijn oog. "Sorry. Ik heb het af en toe niet meer, ik bedoel, kijk naar me. Ik kan niks, ik heb niks. En dan jij, jij hebt drie poezen die jou allemaal bewonderen, jij bent gezond en sterk, jij zult later nog is commandant kunnen worden. Het is gewoon zo anders en raar" Specklepaw zuchtte en drukte zich tegen Frozenpaw aan. "Wat je zegt is niet waar. Je kunt wel iets. En je hebt wel iets..." Hij keek naar haar mooie ogen. Het waren prachtige blauwe ogen, maar als de zon erop scheen werden ze goudkleuriger. "Je hebt mij...", begon hij een beetje stotterend. "Droppaw is lief en leuk en Nightpaw is knap en vriendelijk. Maar jij, jij bent lief, leuk, knap en vriendelijk..." De tabby kater stond op en liep weg. Richting apprentice den.

-Specklepaw is het topic uit-

"Wat je zegt is niet waar. Je kunt wel iets. En je hebt wel iets..." Frozenpaw keek verdrietig naar Specklepaw. Ze wachtte af wat hij zou gaan zeggen. Ze had werkelijk geen idee. "Je hebt mij..." Het kwam er een beetje stotterend uit, maar het waren de liefste en leukste woorden die Frozenpaw ooit gehoord had. "Droppaw is lief en leuk en Nightpaw is knap en vriendelijk. Maar jij, jij bent lief, leuk, knap en vriendelijk..." Voordat Frozenpaw iets liefs kon terugzeggen, was Specklepaw al weg. Ze zag dat Flyleaf naar hun, nu alleen nog naar haar, zat te kijken. Frozenpaw strompelde naar Flyleaf toe. "Je hebt alles gehoord en gezien he?" Zonder een antwoord af te wachten, zei ging ze verder. "Er komt binnenkort weer een ceremonie. Ik krijg dan mijn echte naam en ik ga bij de elders slapen, doro mijn handicap. Ik zal nooit meer het warme lichaam voelen van Specklepaw in de nacht, en ik zal nooit echt meer bij hem slapen. Hij zal warrior worden en ik? Ik kan niks, ik zit bij de elders te roddelen en lui te zijn. Ik weet het gewoon niet meer." Verslagen keek ze naar Flyleaf.

"Je hebt alles gehoord en gezien he?" Flyleaf knikte, maar zag dat de poes daar geen behoefte aan had. "Er komt binnenkort weer een ceremonie. Ik krijg dan mijn echte naam en ik ga bij de elders slapen, door mijn handicap. Ik zal nooit meer het warme lichaam voelen van Specklepaw in de nacht, en ik zal nooit echt meer bij hem slapen. Hij zal warrior worden en ik? Ik kan niks, ik zit bij de elders te roddelen en lui te zijn. Ik weet het gewoon niet meer." Flyleaf zuchtte, ze wilde dat ze iets voor de jonge poes kon doen, maar ze wist dat ze dat niet kon. "Weet je Frozenpaw, als Specklepaw echt van je houd, of iniedergeval als vriendin beschouwt. Zal hij door de handicap heen leren kijken. En hij zal bij je komen liggen." Zei de kat. "En je kan altijd nog prooi met hem delen. Niemand weet de clan roddels beter dan jij. Ze hoopte dat dit de jonge kat een beetje opvrolijkte.

Onderwerp: Re: Together we can stand [open na 4] [spt]