»Fluffy white ... stuff?« [Open»«SPT]

» Met een geeuw draaide de kitten zich nog een keertje om, maar de ruwe tong van zijn moeder deed hem zijn gouden oogjes alsnog open doen. "Acidkit, wakker worden. Ik wil je iets laten zien." Het kleine katertje rekte zich uit en geeuwde uitgebreid. Uiteindelijk stond hij toch maar op en liep langzaam in de richting van de uitgang van de Den.
Buiten voelde hij een koude wind door zijn vacht heen gang en er viel iets op zijn kop. Meteen schoot Acidkit weer terug de Den binnen, tegen zijn moeder aan, die in de lach schoot. "Het is niets om bang voor te zijn, Acid. Dit is sneeuw." Legde de poes aan hem uit. De grote gouden ogen keken ongelovig van zijn moeder, naar het witte spul op de grond. "Sneeuw?" mompelde hij zachtjes, terwijl de kitten naar buiten strompelde, de sneeuw in. Hij trok heel vreemd zijn pootjes op, om de kou te ontwijken. Maar uiteindelijk kreeg hij er lol in en rende door het hele kamp heen, door de sneeuw. Waarna zijn vacht bijna volledig wit was. Acidkit had de tijd van zijn leven!