White bunny [Snowynight]

Onderwerp: White bunny [Snowynight] za 28 sep 2013 - 17:45

Zijn poten zakte in het modder van het moeras. Thrushdive had zijn ogen gevestigd op een wit konijntje die over een soort van eilandje heen hupte. De poten van het konijntje waren vies en besmeurt. Thrushdive zette een grijns op en sloop voorzichtig door naar het konijntje. Hij was niet goed in konijnen jacht, meestal joegen Shadowclan katten ook niet op konijnen. Toen hij sprong schoot het konijntje er van door. Thrushdive zette een achtervolging in. Net toen hij het konijntje uit het oog verloor zag hij een andere witte vacht in het struiken gewas. Aan de geur was te herkennen dat het Snowynight was. Hij zette een gemene grijns op. Hij zette af met zijn achterpoten en tackelde de witte poes. "Oh! Ik dacht dat je een wit konijn was," grinnikte hij.

Haar voetvallen waren rustig en gematigd terwijl ze door het territorium liep. Haar blik stond voor de verandering redelijk ontspannen en ze kon het niet laten om zachtjes een deuntje te neuriën. Ze was een route uit aan het stippelen die ze met haar apprentice kon lopen, misschien zelfs wel om het jagen te oefenen. Tenminste, totdat ze plotseling getackeld werd door iets... Ze slaakte een geschrokken gil en crashte tegen de grond aan. Haar hart bevroor pas toen ze de stem hoorde en besefte wie het af en haar blik verkilde wat. Meteen begon ze met haar poten tegen hem aan te duwen. "Ga van me áf!" Miauwde ze fel, met een hint van groot ongemak in haar stem.

Hij bleef lekker boven op de witte poes liggen met zijn vieze blubber vacht. Thrushdive voelde hoe Snowynight bevroor. Hij grinnikte. "Ga van me áf!" Miauwde Snowynight fel, waar ook ongemakkelijkheid in te bekennen was. Hij schoot in de lag en stapte nonchalant van Snowynight af. "Nou, nou. Ik dacht enkel dat je een konijn was, ik kan er ook niks aan doen dat je zo veel op een konijn lijkt," sprak hij op een nonchalante stem met een grote plagerige, honende, grijns op zijn gelaat. "En hoe gaat 't met het prinsesje van de clan?" Vroeg hij toen met een glimlach, en een honende stem.

Eindelijk werd ze van zijn gewicht verlost en meteen zette ze een paar passen achteruit, weg van hem. "Nou, nou. Ik dacht enkel dat je een konijn was, ik kan er ook niks aan doen dat je zo veel op een konijn lijkt," Miauwde de kater en Snowynight vernauwde haar ogen. Als hij kon treiteren, kon zij dat ook. "Vlieg toch een eind op," Miauwde ze dus, zijn voorvoegsel met alle liefde op de schop nemende. "En hoe gaat 't met het prinsesje van de clan?" Vroeg de kater vervolgens met een glimlach en een honende toon. Ook Snowynight gunde hem een overmatig zoete glimlach. "Ik zou het niet weten, want ik ken haar toevallig niet." Miauwde ze onschuldig, zijn belediging niet erkennende.

"Vlieg toch een eind op," miauwde Snowynight, overduidelijk doelend op zijn voorvoegsel. Thrushdive liet een zoet lachje horen. "Als ik 't kon, deed ik 't," miauwde hij op een liefelijke toon. "Ik zou het niet weten, want ik ken haar toevallig niet." Thrushdive haalde zijn schouders op. "Dan word het tijd dat je haar leert kennen," miauwde hij vervolgens terwijl hij een rondje om de witte poes heen liep.

"Als ik 't kon, deed ik 't," miauwde hij op een liefelijke toon. "Spijtig," Miauwde Snowynight droogjes, "Ik stel voor dat je een boom in klimt en het gaat proberen." Miauwde ze vervolgens zoetjes, al stonden haar haren overeind van nervositeit en haar oren wat naar achter gedraaid. Hoe je het ook wendde of keerde, Snowynight was altijd een open boek geweest. "Dan word het tijd dat je haar leert kennen," Miauwde Thrushdive, terwijl hij een rondje om haar heen liep. Snowynight keek om zich heen, zoekende naar uitwegen. Dit voelde benauwd... "Nee bedankt, ik pas." Miauwde ze, met een lichte hapering in haar stem.

"Spijtig," miauwde Snowynight droogjes. Thrushdive slaakte een melodramatische zucht waarna hij zijn ogen ten hemel sloeg. "Ik stel voor dat je een boom in klimt en het gaat proberen." Thrushdive keek Snowynight ongelovig aan. "Zal dat écht lukken?" Vroeg hij. "Maar ik ben nu te moe, heb geen zin," miauwde hij met een grinnik. "Nee bedankt, ik pas." Hij moest lachen. "Misschien moet je eerst je zelf beter leren kennen, little prinsess," plaagde hij.

"Zal dat écht lukken?" Vroeg hij. "Maar ik ben nu te moe, heb geen zin," miauwde hij met een grinnik. Snowynight wierp hem een onzekere maar kille blik toe. Speelde hij nou met haar? Natuurlijk, het moest wel. Niemand zou zo dom zijn om die woorden van haar te geloven. Het was enkel mooi meegenomen voor haar als hij daadwerkelijk uit een boom sprong. "Misschien moet je eerst je zelf beter leren kennen, little prinsess," Miauwde hij vervolgens plagerig. Een duidelijke zichtbare huivering trok over Snowynight heen terwijl hij de laatste woorden uitsprak. "Noem me niet zo.." Miauwde ze, haar zwakke, enkele verzet tegen zijn woorden.

Thrushdive zag de huivering over Snowynights gelaat heen trekken, door naar haar ruggen graat. Allemaal onzekerheid droop van haar af. Thrushpaw hield enkel die grijns en gemene uitdagende blik in zijn ogen terwijl hij dichter naar haar toe liep. "Noem me niet zo.." miauwde ze met zwakke verzet tegen zijn woorden. "Waarom niet?" Miauwde hij terwijl hij dichter bij kwam. "Het was enkel lief bedoeld, little prinses," siste hij in haar oor terwijl zijn lange staart over haar rug heen ging.

Hij kwam dichterbij... Ze deinsde een pasje achteruit, maar hij was sneller dan zij was. "Waarom niet?" Miauwde hij. Hij kwam nog dichterbij. "Ik... Ik..." Stamelde Snowynight, haar oren nu plat leggende in haar nek. Waarom kon hij haar niet gewoon met rust laten?! "Het was enkel lief bedoeld, little prinses," Een nieuwe huivering trok over haar rug, nog feller dan eerst en ze verstarde toen ze de aanraking van zijn staart voelde die over haar rug gleed. Ze schuwde weg van de aanraking en deinsde nog wat verder van hem weg. "R-raak me niet aan." Siste ze, weer een hapering in haar stem. Zijn gemene blik, het was haar niet ontgaan. Hij had niks goeds in de zin. "Ga iemand anders lastig vallen..!"

"Ik... Ik..." Hij kwam dichter bij en siste wat in haar oor. "R-raak me niet aan." Had ze gezegd toen hij zijn staart over haar rug had laten glijden. Zij stapte op zij, Thrushdive stapte weer dichterbij. "Ga iemand anders lastig vallen..!" Riep ze uit. Thrushpaw keek haar overdreven verbaasd aan. "Lastig vallen? Het is maar net hoe je het interpreteert," miauwde hij sluw terwijl hij schuin voor haar ging staan. "Het is grappig hoe ik je zo kan laten huiveren, verstijven... misschien wel, bang maken..." grinnikte hij duister. "Terwijl ik het niet eens zo bedoel, Snowy," vervolgde hij.

Snowynight had haar witte oortjes plat in haar pluizige nek gelegd toen Thrushdive nog steeds niet op wilde hoepelen. "Lastig vallen? Het is maar net hoe je het interpreteert," miauwde hij sluw terwijl hij schuin voor haar ging staan. Weer een ontsnappings route geblokkeerd... Snowynight trok haar kop wat terug. "Het is grappig hoe ik je zo kan laten huiveren, verstijven... misschien wel, bang maken..." grinnikte hij duister. "Terwijl ik het niet eens zo bedoel, Snowy," Miauwde hij vervolgens. "Maak dat de kikker wijs..." Miauwde Snowynight, in een poging om afstandelijk te klinken, maar alsnog haperde haar stem. "H-hoe zou je het dan bedoelen?" Ze vernauwde haar ogen iets terwijl ze nerveus met haar pluizige staart zwiepte. Ze had niet meer met Thrushdive gesproken sinds ze een jonge, bange apprentice was geweest. Op dit moment had ze wel gedacht dat ze steviger in haar poten zou staan en dat deed ze ook! Maar Thrushdive reduceerde haar weer tot angst met zijn presentie...

"Maak dat de kikker wijs..." Miauwde Snowynight afstandelijk, enkel haperde haar stem, wat het zwam maakte, in zijn oren. "H-hoe zou je het dan bedoelen?" Vroeg Snowynight terwijl hij zag dat ze haar ogen vernauwde. Thrushdive zette zijn gebruikelijke geniepige grijns op. "Tsja, speels, plagerig, uitdagend..." miauwde hij. "Enkel vat jij alles zo... zwart op, terwijl het niet eens zo bedoeld hoeft te zijn..." miauwde hij geveinsd. Hij was nog steeds in zijn rol bezig. Vroeger kon hij zo goed met Snowynight. Maar het was wel waar, hij deed dit enkel als een spel. Niet serieus. Hij zou haar geen kwaad doen, dat zou hij niet eens kunnen.

"Tsja, speels, plagerig, uitdagend..." miauwde hij. "Enkel vat jij alles zo... zwart op, terwijl het niet eens zo bedoeld hoeft te zijn..." Maar zijn grijns betekende niks goeds. Snowynight bleef dan ook op een afstandje en hield haar oren plat in haar nek. "Jij weet net zo goed als ik dat jij het niet zo bedoelt..." Siste Snowynight, haar staart nerveus heen en weer zwiepende. "Al sinds het moment dat je me in de steek liet, al die maanden geleden."

"Jij weet net zo goed als ik dat jij het niet zo bedoelt..." Thrushdive hief zijn kop op. "Oh?" Hij likte zijn lippen. "Kan jij dan gedachten lezen?" Miauwde hij, als of hij serieus die vraag stelde. "Al sinds het moment dat je me in de steek liet, al die maanden geleden." Thrushdive wierp zijn oren wat naar achteren. "Ik heb jou nooit in de steek gelaten! Jij bent gewoon nooit meer gekomen!" Grauwde hij met een felle blik op Snowynigh gericht. Ja, dit raakte hem. Want dat was nóóit serieus zijn bedoeling geweest.

"Oh?" Hij likte zijn lippen. "Kan jij dan gedachten lezen?" Miauwde hij, als of hij serieus die vraag stelde. Snowynight vernauwde haar ogen enkel, niks meer zeggende. Ze besloot dat zwijgen meer zou zeggen dan iets ertegenin brengen. Maar over het volgende onderwerp kon ze niet zwijgen. "Ik heb jou nooit in de steek gelaten! Jij bent gewoon nooit meer gekomen!" Grauwde Thrushdive haar toe. "Nee dat is niet waar!" Nu ontstond er ook een gevaarlijke toon in Snowy's stem, eentje die ze van zichzelf ook nog nooit gehoord had en wat haar dan ook verbaasde. "Je was altijd te druk met je allerheiligste nieuwe vrienden! Je liep weg of wendde je gezicht af als ik naar je toe kwam, zelfs als ik simpel hallo zei liep je straal langs me heen! Je deed alsof ik lucht voor je was!" Hierna stond ze op, nog steeds vervuld van emotie en begon ze weg te lopen. "Denk maar eens goed na voordat je andere beschuldigd... Het maakt ook niet meer uit, ik heb nu vrienden die wél om me geven.." Mompelde ze enkel.

"Nee dat is niet waar!" Thrushdive raakte iet wat verrast door de gevaarlijke ondertoon in haar stem. "Je was altijd te druk met je allerheiligste nieuwe vrienden! Je liep weg of wendde je gezicht af als ik naar je toe kwam, zelfs als ik simpel hallo zei liep je straal langs me heen! Je deed alsof ik lucht voor je was!" Waarna ze op stond om weg te lopen en vervolgde, "Denk maar eens goed na voordat je andere beschuldigd... Het maakt ook niet meer uit, ik heb nu vrienden die wél om me geven.." Thrushdive keek haar verbijsterd aan. "D-dat heb ik nooit zo bedoeld!" Miauwde hij. "En doe nou niet als of ik nooit om je gegeven hebt!" Riep hij uit terwijl hij voor Snowynight neer sprong. Ze had een gevoelige snaar geraakt. Hij wist dat hij dom had gedaan.

Snowynight trok haar kop ietwat geschrokken terug toen Thrushdive ineens weer voor haar stond. Wat hadden katten toch daarmee? Ze zette een pas achteruit, maar trok haar bovenlip toch ook ietwat dreigend op. Wie weet waar Thrushdive toe instaat was. "D-dat heb ik nooit zo bedoeld!" Miauwde hij. "En doe nou niet als of ik nooit om je gegeven hebt!" Bracht hij vervolgens uit. "Misschien ooit." Miauwde Snowynight ietwat verbeten. "Maar je bent veranderd. Je bent die kat niet meer.. Laat me er nu langs, alsjeblieft." Haar blauwe ogen boorden zich in de ogen van Thrushdive, hopende dat hij aan de kant zou stappen en haar doorgang zou verlenen. Ze was er klaar mee.

"Misschien ooit." Kwam er verbeten bij Snowynight uit. Thrushdive vernauwde zijn ogen. "Maar je bent veranderd. Je bent die kat niet meer.. Laat me er nu langs, alsjeblieft." Hij zag de blauwe ogen van Snowynight op hem gericht. Er was ook overduidelijk uit te lezen dat ze er echt langs wou. "Dat weet jij niet..." Gromde hij terwijl zijn staart verslagen omlaag viel en hij op zij stapte. "Sorry..." murmelde hij verbitterd terwijl hij zelf ook weg liep. Dit was allemaal Ashdrizzles schuld! Allemaal de zijne! Die rot kater had Snowynight helemaal ingepalmd, Snowynight had beter kunnen weten. Hij wierp een blik over zijn schouder op Snowynight en hij vouwde zijn oren naar achteren waarna hij weg sprong, het gewas in.

OOC
Topic uit~

Onderwerp: Re: White bunny [Snowynight]