Please help me, i'm going crazy! [OPEN && SPT]

Skullfur
Female • Warrior • SINGLE

•Small Lake

"Oké dan.. Maar waag het niet om iets uit te halen." Skullfur grinnikte. Toen ze de druk van haar af voelde gaan sprong ze op. Stijfjes schudde ze zich uit. Ze maakte haar rug bol en ontspande die weer. Met haar nagels klauwde ze in de grond. "Oef... Veel beter.", zuchtte ze. Ze keek terug naar de kater. Haar ogen knepen samen. Ze legde haar oren plat in haar nek, maar ze deed niets. Skullfur ging liggen en draaide zich om, om haar poot te wassen.

~Flut

_{Dicht tegen de rand van het kamp aan zat Blithesoul in mekaar gekrompen tegen de koude. Nog even zuchtte de kater waarna hij ging opstaan en naar de uitgang van het kamp stapte. Als hij de hele dag gewoon zou blijven zitten, zou hij totaal niet nuttig zijn geweest voor de clan. Niet dat er zeer veel kans was om iets te kunnen vangen, maar als hij niet probeerde had hij zeker niets. Maar al snel vertraagde Blithesoul zijn pas als hij een stem hoorde schreeuwen om hulp een stem die dichter en dichter kwam. Opeens kwam een WindClan apprentice het kamp binnen. Blithesoul herkende die onmiddellijk onder de naam Skypaw. 'Daarbuiten is jullie clanmate in gevaar, Lionroar kan wel sterven! En wat doen jullie? Jullie zitten hier maar een beetje!' miauwde hij dan. 'Nou... Komt er nog iemand?' Vervolgde hij. Zonder een moment te twijfelen trippelde de langharige kater naar de apprentice toe. 'Waar is Lionroar? En wat is er met hem?' vroeg hij rustig maar ergens wel een beetje gehaast aan de apprentice. In stilte hoopte de kater dat er nog een aantal andere warriors zich zouden verzamelen.}

Skypaw keek de warrior beduusd aan, hij had niet verwacht dat er nog een reactie zou komen. Snel zei hij:"Ze zijn biij small lake, Lionroar is gewond en aan het vechten met Skullfur!" Hij zag de verschrikkelijke beelden nog steeds voor zich. "Je moet me helpen Blithesoul, de warriors luisteren niet naar mij...

Vanuit zijn ooghoek zag hij de jonge Irispaw liggen, met een gescheurd oor. De apprentice lag buiten westen, dat kon hij gemakkelijk zien omdat alleen haar buik omhoog en omlaag ging. De rest van haar lichaam bewoog niet meer. "Blijf hier staan, waag het je niet om iets te doen," Miauwde hij naar de grijze kattin, waarna hij op Irispaw afliep. Hij hield de poes echter niet uit zijn oog, want hij was op een aanval voorbereid. Hij begon aan het oor van Irispaw te likken, om de wond schoon te krijgen. Meer kon hij eigenlijk niet voor haar doen. Hij was zelf ook ijskoud, dus de apprentice verwarmen zou hem nooit lukken.