Lights gone days end || Appleblossem.

met een doorweekte vacht en een zure blik slofte Angelwing het kamp binnen. De jacht was niet goed afgelopen, zo'n achterlijke twoleg had een stel aparte vissen in de rivier gedumpt. dikke vissen met scherpe tanden, Angel had een kleine open plek op haar poot niks ernstigs maar het deed verrot veel zeer.

Met een dreun plante Angelwing haar achterste op de droge grond, in zich zelf scheldend likte ze haar poot schoon in de hoop dat het daarna beter ging voelen. met een zucht zakte ze een beetje in elkaar, Angel legde haar kop ter rust op haar voor poten. met een niet veel zegende blik in haar ogen keek ze het kamp rond ze merkte dat er een poes vrij dicht bij haar stond 'ugh gezelschap' mompelde ze in zichzelf dat was wel het laatste waar ze nu zin in had.

Met een gaap kwam Appleblossom de warriors den uit. Haar pels piekte nog alle kanten uit van de slaap en nog een gaap rolde al snel van haar lippen. Ze had slecht geslapen, al weer. Haar dromen bleven onrustig, onheilspellend en vervuld van angst. Meermaals per nacht schrok ze wakker. Haar vader was verdwenen, waar was hij heen? Was hij dood? En met haar moeder ging het slecht... Mintbreath was ook verdwenen. Ze was alleen, helemaal alleen en het maakte haar ziek.

De poes besefte zich nu pas dat ze vlak naast iemand was gaan zitten. Wat ongemakkelijk keek ze om. "Hallo.." Mompelde ze eventjes wat zachtjes, met platgelegde oren wegkijkende van de andere kat.